Η κρίση δεν οδήγησε στον αφανισμό τη Βρύναινα και τους Κοκκωτούς γιατί οι κάτοικοι ασχολούνται αποκλειστικά με την καλλιέργεια του τσαγιού και το προϊόν τα τελευταία χρόνια εξάγεται από τους ίδιους τους παραγωγούς σε Γερμανία, Κανάδα και Αμερική.
Η οικογένεια του κ. Μυλωνά ασχολείται με την καλλιέργεια του προϊόντος 40 χρόνια και όπως τονίζει ο ίδιος 100 οικογένειες στη Βρύναινα ασχολούνται με την καλλιέργεια και παράγουν κάθε χρόνο 150 τόνους από το προϊόν.
«Δύσκολη δουλειά με τσάπα και δρεπάνι. Οι εργατοώρες που απαιτούνται είναι πολλές», σημείωσε ο ίδιος και υπογράμμισε ότι με σκληρή δουλειά αποκομίζει κανείς 1.000 ευρώ μηνιαίως.
«Το τσάι «κράτησε» το χωριό μέσα στην κρίση και διοχετεύουμε το προϊόν στην ντόπια αγορά. Κανείς δεν μας καθοδήγησε για τις εξαγωγές. Μόνοι μας βρήκαμε την άκρη» δήλωσε.
Στη Βρύναινα και τους Κοκκωτούς καλλιεργείται η ποικιλία S. raeseri Boiss & Heldz. Τα χωριά αυτά βρίσκονται στις ανατολικές πλαγιές του όρους Όθρυς και η περιοχή είναι εξαιρετικά πλούσια σε μεσογειακή χλωρίδα, η οποία διαφοροποιείται αρκετά από αυτή γειτονικών βουνών, όπως αυτό του Πηλίου. Χαρακτηριστικό της περιοχής είναι η ύπαρξη πολλών αρωματικών φυτών της μεσογειακής χλωρίδας.
Κατά τα παλαιότερα χρόνια το φυτό ήταν γνωστό για τη χρήση του στην παρασκευή αφεψήματος, στα ορεινά χωριά του όρους Όθρυς και η κατανάλωσή του ήταν κυρίως τοπική. Αποτελούσε όμως σημαντικό στοιχείο στην τοπική διατροφική και γενικότερη παράδοση. Μάλιστα είχε επικρατήσει στο χωριό Βρύναινα την περίοδο της πλήρους άνθησης των φυτών, να καθορίζεται μια μέρα κατά την οποία όλο το χωριό ξεκινούσε για τη συγκομιδή. Ήταν κάτι σαν τοπικό εθιμικό πανηγύρι. Νωρίς το πρωί χτυπούσε η καμπάνα του χωριού και κάθε ικανό άτομο πήγαινε στην πλατεία και όλοι μαζί ξεκινούσαν για τις κορυφές του βουνού, για τη συλλογή των ανθοφόρων βλαστών.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 άρχισαν οι πρώτες σκέψεις για καλλιέργεια του φυτού. Η προσπάθεια άρχισε από το τοπικό Γραφείο Αγροτικής Ανάπτυξης του Αλμυρού. Στην αρχική έλλειψη γνώσης της βιολογίας του φυτού, σημαντικό ρόλο έπαιξε και η επίσκεψη το 1967 στην περιοχή του δρ. Β. Σκρουμπή, υφηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ειδικό στα αρωματικά φυτά. Στα επόμενα χρόνια με την πολύτιμη καθοδήγηση του τοπικού γεωπόνου κ. Δ. Μητσογιάννη η καλλιέργεια επεκτάθηκε γρήγορα.
Το τσάι της Βρύναινας συμπεριλαμβάνεται στην πρώτη εκδήλωση του «Θεματικού έτους πολιτισμού 2016», με θέμα: «Μάγνητες και ο πολιτισμός των γεύσεων».
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με τον ΕλληνοΡωσικό Πολιτιστικό Σύλλογο Φιλίας και Συνεργασίας Νομού Μαγνησίας
και ομάδα παραγωγών τσαγιού Βρύναινας Αλμυρού τη Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου ώρα 7.00 στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας Αίθουσα Εστιατορίου Μελισσάτικα.
Η όλη εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα της πρεσβείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ελληνική Δημοκρατία και εντάσσεται στο έτος ΕλληνοΡωσικής Φιλίας, 2016.
Στόχος είναι να καταδειχθεί η ελληνική και ρωσική γαστρονομική συνήθεια και κουλτούρα του ροφήματος αυτού, σε σχέση με την ιστορία του.
Οι φίλοι και τα μέλη του ΕλληνοΡωσικού θα φτιάξουν και θα προσφέρουν εδέσματα που συνοδεύουν το τσάι. Στα τραπέζια θα υπάρχουν πιροσκί, γλυκίσματα, μελόψωμα, κουλουράκια, τσουρέκια, γλυκά, κύβοι ζάχαρης, προκειμένου το τσάι να καταναλωθεί σερβιρισμένο σε κούπες ή βαθιά πιατελάκια.
Στην είσοδο του Συνεδριακού Κέντρου Θεσσαλίας θα αναρτηθεί έκθεση φωτογραφίας που αναφέρεται στην καλλιέργεια του τσαγιού στην περιοχή της Βρύναινας και της Όθρυος γενικότερα.
Θα προβληθεί βίντεο από την Αγία Πετρούπολη που παρουσιάζει τον κλασικό τρόπο παρασκευής του τσαγιού με σαμοβάρι.