Η φωτογραφία σοκάρει με τον όγκο της «χαρτούρας». Δεν είναι, όμως, απλά χαρτιά, αλλά όλο το υλικό που αποτελεί το αρχείο των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων, το οποίο ήταν στοιβαγμένο για χρόνια και παρέμενε αναξιοποίητο. Ντοκουμέντα που αποτελούν έναν μικρό θησαυρό με ιστορική αξία, αλλά, δυστυχώς, όπως και τότε, έτσι και σήμερα, παραμένει αναξιοποίητος, με αποτέλεσμα να είναι παραγκωνισμένο και ένα κομμάτι της τοπικής κληρονομιάς.
Όλο το αρχείο των Σιδηροδρόμων Θεσσαλίας τοποθετούνταν για χρόνια στον Σταθμό Αυτοκινήτων Βόλου (ΣΑΒ), στη Νέα Ιωνία. Ήταν εκτεθειμένο και μπορούσε να καταστραφεί, καθώς στον χώρο όπου βρισκόταν περνούσαν νερά, υπήρχε υγρασία, ενώ κινδύνευε να καταστραφεί και από τρωκτικά.
Σύμφωνα με τον τέως σταθμάρχη Βόλου Γιώργο Αποστολέρη, το υλικό των Σιδηροδρόμων Θεσσαλίας τοποθετούνταν και αποθηκευόταν εκεί από το 1884. Υλικό που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την προβολή της ιστορίας των σιδηροδρόμων στην περιοχή μας. Πριν λίγα χρόνια, έγιναν ενέργειες προκειμένου το υλικό αυτό, που ήταν ογκώδες, να συγκεντρωθεί και να απομακρυνθεί από εκεί που βρισκόταν.
Έτσι, όπως δήλωσε ο κ. Αποστολέρης, βρέθηκε ένα μικρό κονδύλι και αγοράστηκαν 11 κούτες για να τοποθετηθούν σε αυτές όλα τα έγγραφα. Έγγραφα που περιγράφουν στις σελίδες τους την ιστορία των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων. Έγινε προσπάθεια να ταξινομηθούν ανά κατηγορία, καθώς τα έγγραφα αφορούσαν οικονομικά ζητήματα των σιδηροδρόμων, διοικητικά θέματα, υπήρχαν έγγραφα προσωπικού, επιστολές, αλλά και πολλά άλλα.
«Τα διαχωρίσαμε, τα βάλαμε στις κούτες και μεταφέρθηκαν στον σταθμό του Βόλου όπου αποθηκεύτηκαν πάλι» δήλωσε ο τέως σταθμάρχης. Όπως ανέφερε, παραμένουν ακόμη στον σιδηροδρομικό σταθμό Βόλου, στο γραφείο της παλιάς διεύθυνσης. «Σώθηκαν, αλλά από εκεί και πέρα τι γίνεται;» διερωτήθηκε ο ίδιος.
Ο κ. Αποστολέρης κατάφερε να βρει μέσα στα χαρτιά και έγγραφα που αφορούσαν μέλη της οικογένειάς του. Εκεί βρήκε τον παππού του, τον θείο του και τον πατέρα του, που ήταν επίσης σιδηροδρομικοί. «Κάθε χαρτί που διαβάζαμε ήταν ιστορία. Η αξία του κάθε εγγράφου είναι μοναδική» σημείωσε τονίζοντας πως πρόκειται για ιστορικά ντοκουμέντα.
Μεταξύ των εγγράφων περιλαμβάνονται αρχεία που αφορούν τεχνικά σχέδια για τους σιδηροδρόμους, σχέδια από ατμάμαξες, σχέδια για γέφυρες και για βαγόνια. Στο αρχείο υπάρχουν επίσης σχέδια ατμομηχανών και δερματόδετα βιβλία που αποτελούν έναν ιστορικό θησαυρό. Δυστυχώς κάποια αρχεία αλλοιώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου λόγω των συνθηκών όπου φυλάσσονταν για χρόνια. Μεταξύ των ιστορικών εγγράφων συγκαταλέγεται και το περίφημο Σχέδιο Μάρσαλ (Πρόγραμμα Ευρωπαϊκής Ανόρθωσης ήταν ο επίσημος τίτλος του) του 1947 που αφορούσε στην πλήρη ανάπτυξη του σιδηροδρομικού δικτύου στη Θεσσαλία και προέβλεπε μία προβλήτα στον Άναυρο και μία στα Πευκάκια. Στο λιμάνι του Βόλου θα μπορούσαν να μπουν μέχρι και 50 καράβια, θα υπήρχαν δύο πορθμεία και 11 μεγάλοι ντόκοι όπου θα μπορούσαν να μπουν τα τρένα. Το σχέδιο, όμως, δεν προχώρησε καθώς «μποϊκοταρίστηκε» εκείνη την εποχή.
Σύμφωνα με τον κ. Αποστολέρη, όλο το υλικό μπορεί να αξιοποιηθεί, να γίνουν κοινωνιολογικές μελέτες σχετικά με τα αρχεία. Επίσης, πρότασή του είναι να δημιουργηθεί μία σιδηροδρομική ακαδημία στον Βόλο με έδρα τον ΣΑΒ. «Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το κτήριο ως «πανεπιστήμιο» σιδηροδρομικών. Όσο για τα αρχεία πρέπει να γίνει σοβαρή δουλειά από ειδικούς, να τα αρχειοθετήσουν και να προβάλλονται στη σιδηροδρομική ακαδημία. Στον χώρο αυτόν μπορεί να τοποθετηθεί η βασιλική άμαξα, να αποτελεί έναν μουσειακό χώρο και παράλληλα να γίνονται εκδηλώσεις» σημείωσε.
Η πρότασή του αποτελεί εκτός από έναν τρόπο αξιοποίησης των ιστορικών ντοκουμέντων και έναν τρόπο αξιοποίησης του ΣΑΒ. Πρόκειται άλλωστε για έναν χώρο που αξιοποιήθηκε από τους Θεσσαλικούς Σιδηροδρόμους προκειμένου να τοποθετηθούν εκεί λεωφορεία μετά το 1940, τα οποία εκτελούσαν δρομολόγια για περιοχές όπως η Αργαλαστή και ο Πλατύκαμπος.