του Γιάννη Αναστασίου *
Ας ξεκινήσω από το βασικό ερώτημα: Μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί το ντου των συγκεντρωμένων και τα επεισόδια με τα ΜΑΤ χθες στο Δημαρχείο κατά την ομιλία Σκουρλέτη;
Απάντηση: προφανώς και ναι, υπό την προϋπόθεση ότι η Επιτροπή Πολιτών και ο Π. Σκουρλέτης θα δεχόταν να ανεβεί στην αίθουσα του Δημαρχείου μια αντιπροσωπεία της για να παραδώσει το ψήφισμά της -να λάβει πιθανώς και για ένα πεντάλεπτο τον λόγο- και να αποχωρήσει ειρηνικά.
Γιατί δεν συνέβη αυτό και έγιναν επεισόδια; Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε εξουσία και έφερε τα ΜΑΤ θα πει κάποιος. Γιατί έφερε τα ΜΑΤ ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η επόμενη ερώτηση; Μα διότι μετά τα όσα έγιναν στο Μεταξουργείο όπου διεκόπη βιαίως από τους διαδηλωτές η τότε εκδήλωση – όπου είχαμε σπρωξιές βρισιές και επεισόδια – υπάρχουν ανοιχτοί λογαριασμοί με ομάδες πολιτών, είτε αριστεριστές είτε της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.
Τα πράγματα είναι απλά. Η εμφάνιση των ΜΑΤ μπορεί να μην συνάδει με την αριστερά στην εξουσία, προστάτεψε όμως την εκδήλωση. Οι συγκεντρωμένοι με το που τα είδαν εκδήλωσαν την πραγματική τους πρόθεση για «ντου», έχοντας την αντίληψη ότι στη δημοκρατία δεν πρέπει να εμποδίζουν τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας τα ΜΑΤ, έστω και εάν την ώρα που μπαίνει σε έναν χώρο ένας υπουργός ακούγονται γιουχαΐσματα και ακολούθως υπάρχει προσπάθεια βίαιης εισόδου … Το αποτέλεσμα με τον Στέλιο Λημνιό που φοβόταν τους πρόσφυγες και τα προσφυγόπουλα εάν ερχόταν στη γειτονιά του, να μεταμορφώνεται στον «μάρτυρα με το σπασμένο χέρι από τα ΜΑΤ των Συριζαίων» ήταν εν πολλοίς αναμενόμενο, μολονότι απαράδεκτο ως γεγονός που θα έπρεπε να έχει αποφευχθεί με την επίδειξη μεγαλύτερης ψυχραιμίας.
Η αλήθεια ωστόσο είναι απλή: Τα μέλη της Επιτροπής Πολιτών μη μπορώντας να δεχθούν ότι στην αστική δημοκρατία υπάρχουν, Σύνταγμα, νόμοι και διατάξεις που διέπουν τη λειτουργία όλων, έχουν χάσει την ψυχραιμία τους λόγω της ήττας που έχει υπάρξει στον αγώνα που δώσαμε όλοι οι πολίτες έναντι στην καύση σκουπιδιών. Η «επαναστατική» διέγερση που διέπει τα μέλη της Επιτροπής λόγω του ότι πιστεύουν πως το δίκιο είναι με το μέρος τους, τους οδηγεί στην υιοθέτηση ή ανοχή, συμπεριφορών που αγγίζουν τα όρια μη δημοκρατικής συνύπαρξης πολιτικών ομάδων και κομμάτων, οι οποίες οδηγούν με τη σειρά τους σε αντισυγκεντρώσεις που νομοτελειακά καταλήγουν με βία ή απειλής βίας, είτε για την είσοδο και διακοπή μιας συγκέντρωσης, είτε για την προστασία της από εκείνους που τη διοργανώνουν. Η Επιτροπή Πολιτών δεν πήγε χθες στο Δημαρχείο όπως είχε πάει στου Τσαλαπάτα στην επίσκεψη Πιτσιόρλα όπου εκεί αντιπροσωπεία της συνάντησε τον υπουργό, είπε τις απόψεις της και αποχώρησε. Η Επιτροπή Πολιτών χθες πήγε στο Δημαρχείο με την αριστερίστικη λαϊκίστικη αντίληψη της μετάλλαξης του αγώνα της. Δυστυχώς εάν συνεχίσει έτσι, πέραν όσων αρέσκονται στον περιβαλλοντικό λαϊκισμό, θα χάσει τους υπόλοιπους, την κοινωνία.
Και επειδή είμαι προετοιμασμένος για κριτική επί της θέσης που εκφράζω καθώς δεν είναι και τόσο δημοφιλής, επισημαίνω ότι το αίτημα μη καύσης σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ εξακολουθεί να με βρίσκει σύμφωνο. Θεωρώ ωστόσο ότι στο πλαίσιο της δημοκρατικής λειτουργίας της χώρας ακόμη και τέτοια θέματα διέπονται από νόμους και κανόνες οι οποίοι πρέπει να τηρούνται απ’ όλους μας. Η λύση στο πρόβλημα δεν είναι καν η λειτουργία της ΑΓΕΤ με φυσικό αέριο… αλλά η οργανωμένη μετεγκατάστασή της στο ορατό μέλλον και η αξιοποίηση της περιοχής για ζώνη κατοικίας και τουρισμό. Μέχρις ότου συμβούν αυτά- άραγε ποιος έχει το θάρρος να το διεκδικήσει;- θα πρέπει είτε τα σκουπίδια, είτε τα όποια άλλα εναλλακτικά καύσιμα να χρησιμοποιούνται μόνον με απόλυτη ασφάλεια, συνεχείς ελέγχους και λογοδοσία στην τοπική κοινωνία και τους θεσμούς της. Η πόλη και οι πολίτες απαιτούν τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας τους, θέλουν όμως και ένα σοβαρό περιβαλλοντικό κίνημα πολιτών ζωντανό που θα πιέζει με δημοκρατικό τρόπο σε αυτή την κατεύθυνση, ώστε να υπάρχουν ορατά αποτελέσματα.
* Δημοσιεύθηκε στο istigmes.gr