Του Δημήτρη Δημητριάδη
Επτά χρόνια η παρούσα δημοτική αρχή, δεν έκανε τίποτα για νερό πόσιμο στην Αγριά, όταν ήταν γνωστό από παλιότερα ότι το νερό του δικτύου περιέχει δηλητήρια και βαρέα μέταλλα.
Η Αγριά είναι στους πρόποδες του Πηλίου, κάτω από περιοχές όπου υπάρχουν πηγές νερού καλής ποιότητας. Έτσι στο παρελθόν ήταν καθημερινό φαινόμενο πολλοί και από το Βόλο, να έρχονται με μπιτόνια και να παίρνουν νερό από τις δημοτικές βρύσες, η Αγριά ήταν φημισμένη για το καλό της νερό.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 άρχισαν να εμφανίζονται προβλήματα τόσο με την ποιότητα, τη συλλογή όσο και με τη διάθεση του πόσιμου νερού. Το δίκτυο ήταν παλιό με πολλές διαρροές και υπήρχαν και αμιαντοσωλήνες.
Για την ιστορία, η πρώτη δημοτική αρχή με δήμαρχο τον κ. Σωτηρόπουλο μερίμνησε και αποφάσισε έργο αντικατάστασης του παλαιού δικτύου σε μεγάλο τμήμα της Αγριάς, κατασκευή νέας δεξαμενής και εξασφάλισε πηγές στην Ανεμούτσα για να ενισχύσει με καλό πόσιμο νερό το δίκτυο.
Οι επόμενες δημοτικές αρχές όπως και αυτές που διοίκησαν μετά την ενσωμάτωση της Αγριάς στο Δήμο Βόλου, διαχειρίστηκαν το πρόβλημα με τρόπο που έδωσε προσωρινές λύσεις που δεν οδήγησαν σε οριστική επίλυση των προβλημάτων υδροδότησης της Αγριάς με καλής ποιότητας πόσιμο νερό (πχ επί δημαρχίας Σκοτινιώτη ολοκληρώθηκε η κατασκευή της κεντρικής δεξαμενής και αγοράστηκε το κτήμα Ζιάκα στο οποίο υπάρχουν σημαντικές πηγές νερού). Αλλά οι πηγές και γεωτρήσεις που εξασφαλίστηκαν εγκαταλείφθηκαν από την επόμενη δημοτική αρχή, χωρίς να υπάρξει συνέχεια για επίλυση του προβλήματος. Επιπλέον η δημοτική αρχή Μπέου καθυστέρησε περίπου δυο χρόνια να προκηρύξει τη μελέτη του master plan για την υδροδότηση της περιοχής, όπως είχε σχεδιάσει η προηγούμενη Δημ. Αρχή. Δεν έγινε καμία ενέργεια για αξιοποίηση των πηγών Ζιάκα προς εμπλουτισμό του νερού της Αγριάς.
Έτσι φτάσαμε στο οξύμωρο φαινόμενο, σε μια περιοχή με ένα πλούσιο υδρολογικά περιβάλλον, να μην υπάρχει πόσιμο νερό για όλη την περιοχή Αγριάς και να υποχρεώνονται οι πολίτες να ξοδεύουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ για να προμηθεύονται εμφιαλωμένο νερό για τις οικιακές ανάγκες τους.
Αδιαφορία; Έλλειψη προγράμματος; Αδυναμία και ανικανότητα ανθρώπων που ψηφίστηκαν για να λύσουν τέτοια προβλήματα;
Έτσι φτάσαμε στο σημερινό αδιέξοδο, στην αδυναμία των κατοίκων της Αγριάς αλλά και των χιλιάδων επισκεπτών της περιοχής να έχουν πρόσβαση στο πόσιμο νερό.
Η δημοτική αρχή Μπέου, η διοίκηση της ΔΕΥΑΜΒ είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση αυτή. Διοικούν επτά χρόνια με υπαρκτό το πρόβλημα και τι έκαναν;
Έπρεπε να ξεσηκωθεί ο κόσμος, να γίνουν αλλεπάλληλες παρεμβάσεις και δημοσιεύσεις για να ευαισθητοποιηθούν και να ανακοινώσουν έργο βελτίωσης της ποιότητας του πόσιμου νερού. Όταν τόσο καιρό ήταν απλοί παρατηρητές της συνεχούς υποβάθμισης του νερού του δικτύου, χωρίς να παίρνουν κανένα μέτρο!
Και το χειρότερο όλων είναι η προσπάθεια να διασκεδάσουν την άθλια εικόνα που παρουσίασαν οι αρμόδιοι με ανακοινώσεις έργων και παρεμβάσεων που έγιναν από το 1999 μέχρι τώρα, βάζοντας μάλιστα στο τραπέζι και το θέμα των δαπανών διαχρονικά για το δίκτυο ύδρευσης της Αγριάς σε σχέση με τα χρήματα που εισπράττει ο Δήμος από τη χρήση του.
Μήπως υπονοούν ότι σκέπτονται να μας αφήσουν να πεθάνουμε στη δίψα ή να αυξήσουν τα τιμολόγια 1000% για να τα φέρουν σε ισοζύγιο; Τέτοια είναι η δημοτική τους λογική για έργα και υποδομές; Στη λογική της αγοράς και του κέρδους;
Επιτέλους ήρθε η ώρα για ολοκλήρωση μελέτης συνολικής διαχείρισης των υδάτων της περιοχής, για λήψη μέτρων και υλοποίηση έργων που θα δώσουν οριστική λύση στο υδροδοτικό της Αγριάς, με καλό πόσιμο νερό στα σπίτια μας.
Για άλλα δευτερεύοντα, λεφτά υπάρχουν. Για πόσιμο νερό και διασφάλιση της δημόσιας υγείας δεν υπάρχουν;