του Γιώργου Ινεπολόγλου*
Είναι γνωστό ότι ο Γάλλος γιατρός, συγγραφέας και σε ένα βαθμό ψυχαναλυτής, Γκυστάβ Λε Μπον (1841-1931), ήταν επικριτής της Δημοκρατίας και του Σοσιαλισμού και επηρέασε πολιτικούς ηγέτες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία της ανθρωπότητας όπως ο Μουσολίνι, ο Χίτλερ, ο Λένιν, ο Ρούσβελτ κλπ. Σύμφωνα με τον Λε Μπον βασικό ρόλο στην επικράτηση ενός δημαγωγού ηγέτη παίζει ο όχλος που αποτελείται από άτομα που λειτουργούν με κάποιο μηχανισμό αυτόματα και ασυνείδητα. Δημαγωγός και οπαδοί, επηρεαζόμενοι από την απεριόριστη δύναμη που ψευδώς δημιουργεί ο όχλος, δεν μπορούν να σκεφθούν λογικά, δεν ανέχονται τον αντίλογο και επειδή δεν έχουν επιχειρήματα καταλήγουν σε υβρεολόγια και υποβιβασμό προσωπικοτήτων με διαφορετική άποψη, καταλύοντας σε μεγάλο βαθμό την έννοια της δημοκρατίας.
Τον σημαντικότερο ρόλο στη επικράτησή τους, παίζουν κάποια μέσα ενημέρωσης που για πρόσκαιρους ιδιοτελείς λόγους συμπαρίστανται στην επικράτηση του δημαγωγού, πολλές φορές παραβλέποντας και τις επιπτώσεις της δικής τους συμπεριφοράς που μπορεί να είναι μείωση κυκλοφορίας για τις εφημερίδες και μείωση της ακροαματικότητας των ραδιοφωνικών σταθμών, μείωση της επισκεψιμότητας των blogs, ή το χειρότερο απ’ όλα η αύξηση της επισκεψημότητας από εμμονικά άτομα που έχουν επηρεαστεί από την ψυχολογία του όχλου, δίνοντας λανθασμένα συμπεράσματα στους ιδιοκτήτες τους. Έτσι από φόβο ή από πολιτική παρέμβαση, καταλήγουν στην λογοκρισία κειμένων και άρθρων με διαφορετική άποψη, που θυμίζει τον στρουθοκαμηλισμό για την εξαφάνιση της αλήθειας, την στιγμή που πάρα πολλοί τρόποι υπάρχουν για να διαδοθεί η αντίθετη άποψη. Είναι γνωστή σε όλους η κατάρρευση κολοσσών της δημοσιογραφίας που με ιδιοτέλεια εξυπηρέτησαν συμφέροντα της αγέλης παραβιάζοντας και αυτοί με την σειρά τους στοιχειώδεις κανόνες δημοκρατίας και της ελευθερίας του λόγου. Στην κοινωνία του internet τίποτα δεν κρύβεται κάτω από τον ήλιο. Η αλήθεια πάντα επικρατεί. Τα ΜΜΕ δεν πρέπει να είναι αυλοκόλακες, αλλά σωστοί κριτές της οποιασδήποτε εξουσίας αλλά και της αντιπολίτευσης.
Τα άτομα με την ψυχολογία του όχλου είναι θρασύδειλα και αυταρχικά γι αυτό συχνά παρουσιάζονται φαινόμενα ακραία και βίαιες πράξεις. Ο δημαγωγός είναι ισχυρός παρουσία του όχλου που τον εξουσιάζει απόλυτα. Όλες οι ενέργειές του γίνονται με την παρουσία ικανού αριθμού ατόμων για να τον προστατέψουν από την οποιαδήποτε αντίδραση παρευρισκομένων. Βλέπει παντού αντιφρονούντες και εμφανίζει επιθετική και υβριστική συμπεριφορά σε οτιδήποτε άγνωστο μπορεί να εμφανιστεί. Προτιμά να συνδιαλέγεται κεκλεισμένων των θυρών μόνο με του ομοϊδεάτες του και επιλέγει την ασφάλεια του μονολόγου στα ΜΜΕ καταλύοντας τον διάλογο και τον πλουραλισμό της δημοκρατίας. Αποφεύγει την μοναξιά από φόβο, δεν μιλά ποτέ για θάνατο και νεκρούς, Η εκτόπιση αντιφρονούντων συνεργατών σε μακρινές από αυτόν αποστάσεις ή σε χώρους όπως τα νεκροταφεία, είναι μία προσπάθεια να καλύψει τις δικές του φοβίες, κρατώντας σε απόσταση και τους αντιφρονούντες αλλά και τον θάνατο που τον κυριεύει όλο και περισσότερο. Η αύξηση της έντασης της φωνής, νομίζει ότι του δημιουργεί μία προσωπική ασπίδα προστασίας. Θέλει να φοβηθεί ο αντίπαλος, αλλά ουσιαστικά, προσπαθεί να αυτό-επιβεβαιωθεί γιατί κανένας λογικός άνθρωπος δεν το υπολογίζει. Όσο για την κουλτούρα και τις σεξουαλικές του επιδόσεις, ακολουθεί ότι ποιο ευτελές και ανούσιο κυκλοφορεί, αρκεί να εξυψώνει τα κατώτερα ένστικτα που τον κυριεύουν. Ο λαός μας έχει κατατάξει στους σαλιάρηδες και «σαβουρογάμηδες» της κοινωνίας τόσο αυτούς όσο και δημοσιογραφίσκους, οπαδούς της ίδιας γλοιώδους συμπεριφοράς, που είναι και σε ένα βαθμό επικίνδυνοι για την δημόσια υγεία και ηρεμία. Έχουν τόσο ανακατεμένο ψυχισμό που μάλλον χρειάζονται ιατρική βοήθεια και όχι μόνο.
Το ίδιο αξιολύπητοι είναι και οι οπαδοί αλλά και οι αυλοκόλακες, μετά την κατάρρευση του δημαγωγού ηγέτη τους που λουφάζουν στην μοναξιά τους χωρίς την δυνατότητα να αρθρώσουν λέξη για την κατάντια της αγέλης τους, παρακαλώντας την μεγαλοψυχία της δημοκρατίας για να τους απαλλάξει από τα αμαρτήματα στα οποία υπέπεσαν. Σύμφωνα βέβαια με τον Σίγκμουντ Φρόυντ (1856-1939) η συμπεριφορά της αγέλης είναι αποτέλεσμα του ασυνείδητου δηλαδή του τμήματος του μυαλού που δημιουργεί νοητικές διαδικασίες που δεν γίνονται αντιληπτές από τα άτομα του όχλου. Παρακινδυνευμένα δηλ. ο Φρόυντ απαλλάσσει τα άτομα με την ιδιότυπη συμπεριφορά. Δεν απαλλάσσει όμως τον δημαγωγό. Ο λαός μας χρησιμοποιεί δύο λέξεις που εκφράζουν πλήρως την θρασυδειλία και την διαστροφή του δημαγωγού. «τσάμπα μάγκας»
Υστερόγραφο για τον αναγνώστη: Το συγκεκριμένο άρθρο το παρέδωσα σε όλα τα ΜΜΕ και κοινωνικά δίκτυα που δεν έχουν λογοκρίνει τα άρθρα που κατά καιρούς δημοσιεύω. Πιστεύω ότι η ελευθερία του λόγου είναι αδιαπραγμάτευτη για τους πολίτες που σέβονται τον εαυτό τους και απευθύνεται
- μόνο σε έντυπα με πλουραλισμό και σοβαρότητα και
- σε πολίτες που διαβάζουν όλες τις απόψεις για να πάρουν τις αποφάσεις τους.
*Ο Γιώργος Ινεπολόγλου είναι φυσικός