Τοπικά

Η διάβρωση απειλεί χιλιάδες στρέμματα στη Θεσσαλία μετά τις καταστροφικές πλημμύρες του «Ιανού»

Κίνδυνος επιτάχυνσης των διαβρώσεων σε χιλιάδες επικλινή στρέμματα στον θεσσαλικό κάμπο εγκυμονεί από τον «Ιανό» με τις καταστροφικές πλημμύρες του περασμένου Σεπτεμβρίου, από τον οποίο οι πληγές ακόμη δεν έχουν «επουλωθεί».

Τη δυσκολία της κατάστασης περιγράφει με τα πιο μελανά χρώματα ο κοσμήτορας της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών και καθηγητής Γεωργίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Νίκος Δαναλάτος.
Ο ίδιος ανέφερε πως «ο «Ιανός» μας υπενθύμισε, πόσο δυνατή είναι η φύση και ότι, αν ξυπνήσει δεν μπορεί κανείς την αντιμετωπίσει. Τέτοια φαινόμενα συμβαίνουν κάθε 5 έως 20 χρόνια και επηρεάζουν τις επικλινείς εκτάσεις που αποτελούν το 35% των στρεμμάτων στην Ελλάδα. Στη Θεσσαλία έχουμε τουλάχιστον 400.000 τέτοια στρέμματα σε επικλινή εδάφη μεταξύ Νίκαιας και Φαρσάλων, ενώ και στον Αλμυρό ένα 30% των στρεμμάτων βρίσκονται σε επικλινή εδάφη. Κινούμενος κανείς με το αυτοκίνητο σε αυτές τις περιοχές του θεσσαλικού κάμπου, θα δει στρέμματα σε πλαγιές και λόφους που είναι γεμάτες πέτρες και έχουν άσπρο χρώμα. Αυτές οι εκτάσεις πριν 50 χρόνια ήταν γονιμότατες, σκούρες, με πολύ καλή οργανική ουσία και καλλιεργούνταν».

Ο κ.Νίκος Δαναλάτος

Πέτρες αντί για γόνιμα εδάφη
Ο κ. Δαναλάτος πρόσθεσε πως «τα στρέμματα, λοιπόν που βρίσκονται σε επικλινή εδάφη, υφίστανται μεγάλες διαβρώσεις από καιρικές συνθήκες, όπως αυτές του «Ιανού». Μελέτες που κάνουμε εδώ και αρκετά χρόνια, δείχνουν ότι η διάβρωση αυτών των εδαφών φτάνει το ένα εκατοστό το έτος, που σημαίνει ότι σε 30 χρόνια ο επιφανειακός ορίζοντας της οργανικής ουσίας πάει στα χαμηλότερα σημεία και γίνονται άγονα τα υψηλότερα σημεία. ‘Όταν εκδηλώνεται ένας «Ιανός» ανά 5-7 χρόνια, φεύγει μια φλούδα εδάφους μεγαλύτερης επιφάνειας και η θάλασσα γίνεται καφέ, γεμάτη από τα φερτά υλικά. Και, όταν ξηραθεί μετά από λίγες μέρες το έδαφος, και πάει ο αγρότης να κάνει άροση, δεν φαίνεται το μεγάλο αυλάκι. Βέβαια στους αγρότες θα δοθούν κάποιες αποζημιώσεις, όμως θα έχουν χαθεί από τις πλημμύρες δέκα εκατοστά σε έδαφος. Σε δύο και τρεις γενιές οι απόγονοι των αγροτών θα βλέπουν πέτρες αντί για γόνιμα εδάφη».

Και στο βάθος ερημοποίηση
Ο κοσμήτορας συμπλήρωσε πως «σύμφωνα με αναλύσεις και εκθέσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών η διάβρωση που οδηγεί στην ερημοποίηση, απειλεί το 30-35% των εκτάσεων στην Ελλάδα και γι’ αυτό είναι ο νούμερο ένας περιβαλλοντικός κίνδυνος από την κακή χρήση της γης. Η νιτρορύπανση είναι ένας πιο άμεσος κίνδυνος, αλλά βρίσκεται σε δεύτερη μοίρα, γιατί απειλεί λιγότερες εκτάσεις».
Σύμφωνα με τον ίδιο «τα εν δυνάμει καλλιεργούμενα στρέμματα στην Ελλάδα είναι στα 40.000.000 στρέμματα, αλλά κάθε χρόνο χάνουμε 200.000 στρέμματα κυρίως από διάβρωση, με συνέπεια κάθε δεκαετία να είναι 2.000.000 τα στρέμματα που εγκαταλείπονται».
«Γι’ αυτό και λέμε ότι στα επικλινή εδάφη, θα πρέπει να λαμβάνονται μέτρα, ώστε, όταν πλημμυρίζει το νερό να μη μεταφέρει χώμα. Γιατί, όταν η βροχή ξεπερνά τα 150 χιλιοστά την ώρα, δεν μπορεί να τη σταματήσει κανείς. Χρειάζονται μέτρα δεκαετούς ορίζοντα και να λειτουργούν επιτροπές ανεξαρτήτως αλλαγής των κυβερνήσεων, που θα αποτελούνται από ανθρώπους που γνωρίζουν το αντικείμενο.
Για να μη μεταφέρεται χώμα, θα πρέπει το έδαφος να είναι «ντυμένο». Ας υπάρχει ακόμη και βίκος ή μπιζέλι και να δοθεί και μια επιδότηση στον αγρότη. Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε, είναι πως η διάβρωση έχει να κάνει με το πόσο καλά «ντυμένο» είναι το έδαφος όλο τον χρόνο, αλλά και πώς καλλιεργείται» κατέληξε ο κ. Δαναλάτος.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το