Η Ευδοκία Γούλα κατάφερε να δει την ομορφιά σε κάτι εξαιρετικά μικρό, όπως είναι οι μέλισσες και μέσα από αυτές έμαθε να αγαπάει πραγματικά τη ζωή. Μόνιμη κάτοικος Αλοννήσου εδώ και μία εξαετία, μυήθηκε στα μυστικά του επαγγέλματος από έναν παλιό μελισσοκόμο του νησιού. Σ’ αυτή την υπέροχη αιγαιοπελαγίτικη γωνιά ανακάλυψε τον δικό της παράδεισο και πέρα από το ό,τι έστησε εκεί το σπιτικό της, με οδηγό την αγάπη της για τη φύση, δημιουργεί προϊόντα από μέλι που παράγει η ίδια.
Μαθήτευσε στο πλευρό του Απόστολου Παναγιώτου, ενός «αειθαλούς» νησιώτη, ο οποίος οδεύοντας αισίως στη δέκατη δεκαετία της ζωής του, εξακολουθεί να γυρίζει στο νησί για να περιποιηθεί τα μελίσσια του. Εκείνος της έδειξε όλα όσα πρέπει να ξέρει, ενώ της χάρισε και το πρώτο της μελίσσι. Και η Ευδοκία Γούλα από την πρώτη φορά που αντίκρισε μία κυψέλη, παραδέχθηκε πως μαγεύτηκε από τις μέλισσες και τον τρόπο που παράγουν το τόσο πολύτιμο φυσικό βιολογικό προϊόν, το μέλι. «Ευδοκώ» έχει ονομάσει τη σειρά προϊόντων της, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων φουντουκόμελο, αμυγδαλόμελο, βάμμα πρόπολης, κηραλοιφές και άλλα. «Εμπνεύστηκα από την ευχή της συνονόματης γιαγιάς μου να… ευδοκιμήσουν όσα φτιάχνουμε εδώ, η οποία μόλις πριν έναν μήνα μου αποκάλυψε πως ήταν μικρή, είχε ασχοληθεί με τις μέλισσες», παραδέχθηκε με χαμόγελο, ενώ έπειτα είπε πως αυτή είναι και η επωνυμία του καταστήματος που άρχισε να λειτουργεί μόλις τον περασμένο Ιούνιο και προστέθηκε στην έτερη επιχείρηση που λειτουργεί με τον σύζυγό της, Δημήτρη, που παρασκευάζουν παραδοσιακούς αλοννησιώτικους λουκουμάδες, τα λεγόμενα «φουσκάκια».
«Τα τελευταία χρόνια της ζωής μου, πριν εγκατασταθώ μόνιμα στην Αλόννησο στις 19 Σεπτεμβρίου 2015, βρισκόμουν στην Αθήνα, όπου πέρασα από αρκετές δουλειές. Κυρίως έκανα την ανιματέρ και πήγαινα σε παιδικά πάρτι. Η τελευταία μου δουλειά είχε να κάνει με τα μεσιτικά, αλλά έπεσα πάνω στην κρίση και έμεινα απλήρωτη για μήνες ολόκληρους. Απογοητευμένη από αυτό, σκεφτόμουν να φύγω στο εξωτερικό. Και τότε, ανοίγοντας μία εφημερίδα βρήκα μία αγγελία που ζητούσαν προσωπικό σε μία καφετέρια στην Αλόννησο. Ακόμη θυμάμαι την πρώτη ημέρα που βρέθηκα στο νησί. Από τους έντονους ρυθμούς της πρωτεύουσας, βρέθηκα σ’ ένα μέρος απίστευτα ήρεμο και γαλήνιο. Δεν χρειάστηκα παρά ένα τριήμερο, για να αντιληφθώ πως ήμουν σ’ έναν τόπο που ανακαλύπτεις τον εαυτό σου», εξομολογήθηκε η ιδιοκτήτρια του «Ευδοκώ», η οποία κατάγεται από την Πύλη Τρικάλων.
Βρίσκοντας το «λιμάνι» της στη γραφική Αλόννησο, εγκατέλειψε τα σχέδια της να επιστρέψει στην Αθήνα. Μεσολάβησε η γνωριμία της με τον μετέπειτα σύζυγό της, ενώ έπειτα από λίγους μήνες έφερε στον κόσμο την κόρη της, η οποία πλέον κοντεύει τεσσάρων ετών. Η μητρότητα δεν επηρέασε την ενέργεια που έκρυβε μέσα της. «Ήθελα να κάνω πράγματα, ένιωθα την ανάγκη να διοχετεύσω κάπου τη δημιουργικότητά μου», είπε, για να προσθέσει: «Στην αρχή, σε δύο κτήματα που έχει ο σύζυγός μου με ελιές, σκέφτηκα να ασχοληθώ με την καλλιέργεια αρωματικών φυτών. Άρχισα να μελετώ σχετική βιβλιογραφία και τότε διάβασα για πρώτη φορά για την επικονίαση και τη μελισσοκομία. Παθιάστηκα με αυτό και παρότι δεν είχα σχετική εμπειρία, ζήτησα από τον Δημήτρη να με φέρει σε επαφή με έναν μελισσοκόμο. Όπως και έγινε. Το 2017 γνωρίστηκα με τον κύριο Αποστόλη Παναγιώτου, ο οποίος έχει περάσει τα ενενήντα, αλλά συνεχίζει να ασχολείται με τα μελίσσια. Το πάθος του για το μέλι είναι απαράμιλλο. Εκείνος με μύησε στα μυστικά της μελισσοκομίας και του χρωστάω πολλά. Νιώθω τυχερή, γιατί μοιράστηκε μαζί μου όλες τις γνώσεις του. Καθόμασταν με τις ώρες στα μελίσσια. Όταν μου έδειξε για πρώτη φορά μία κυψέλη, με κατέκλυσαν απίστευτα συναισθήματα. Ήταν σκέτη μαγεία, η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά, όπως όταν ερωτεύεσαι».
Όσο για τα όνειρά της για το μέλλον; Μοιάζουν αστείρευτα, με την Ευδοκία Γούλα να λέει: «Χάρη στη μελισσοκομία, ανοίχτηκε μπροστά μου ένας υπέροχος κόσμος. Εάν αγαπάς αυτό που κάνεις, τότε μπορείς να πετύχεις πολλά».