Πρεμιέρα σήμερα στο αρχαίο θέατρο Δημητριάδος για την παράσταση «Νίκη», που ανεβάζουν οι Ginger Creepers Theater Band. Αύριο θα επαναληφθεί στον ίδιο χώρο, ενώ το βράδυ του Σαββάτου θα παρουσιαστεί στο γήπεδο «Παντελής Μαγουλάς». Ο σκηνοθέτης κ. Γρηγόρης Χατζάκης, μίλησε για το έργο, που αντλεί την έμπνευσή του από την ιστορία της Νίκης Βόλου και των Μικρασιατών προσφύγων στη Νέα Ιωνία.
Η πορεία της Νίκης Βόλου, η οποία ιδρύθηκε το 1924, είναι συνυφασμένη με τη ζωή της προσφυγικής Νέας Ιωνίας. Το ποδοσφαιρικό καμάρι των Μικρασιατών, που στις αρχές της δεκαετίας του 1960 έκανε το μεγάλο άλμα και πέρασε το κατώφλι της Α’ Εθνικής κατηγορίας, βρέθηκε στο «μικροσκόπιο» των Ginger Creepers Theater Band, που απαρτίζεται από το δίδυμο των Γρηγόρη Χατζάκη και Χρήστου Καπενή και οι οποίοι συνέθεσαν μία παράσταση με πλούσιες εικόνες από τη ζωή των προσφύγων στη Νέα Ιωνία.
Μία συζήτηση με τη σκηνογράφο Ζωή Αρβανίτη, «γέννησε» την ιδέα της παράστασης, που έχει φόντο τα γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής, αλλά και την εγκατάσταση στη Νέα Ιωνία χιλιάδων ανθρώπων, οι οποίοι το 1922 βρέθηκαν κυνηγημένοι από τους Τούρκους. «Έπεσε στα χέρια της ένα κείμενο με την ιστορία της Νίκης και μας πρότεινε τη συγκεκριμένη θεματική στην αναζήτησή μας για τη Μικρασιατική Καταστροφή. Έτσι προχωρήσαμε στην έρευνα, για τις ανάγκες της οποίας προστρέξαμε σε μεγάλο αριθμό πηγών, που ξεπέρασε κάθε προσδοκία μας», σημείωσε ο κ. Χατζάκης. Ο πρώτος… σπόρος έπεσε τον χειμώνα που μας πέρασε, ενώ την άνοιξη του 2022 οι συντελεστές της παράστασης επισκέφτηκαν τη Νέα Ιωνία και συναντήθηκαν με παράγοντες του ιστορικού σωματείου, βετεράνους αθλητές που φόρεσαν την κυανόλευκη φανέλα, αλλά και απόγονους Μικρασιατών προσφύγων.
«Αυτό που μας έκανε μεγαλύτερη εντύπωση, είναι ο αδιάρρηκτος δεσμός με την ομάδα ως πυρήνα μνήμης», είπε στη συνέχεια και συμπλήρωσε: «Η αγάπη προς μία ιδέα είναι ίσως το πιο βαθιά συγκινητικό συναίσθημα που εισπράξαμε. Με όποιον κι αν μιλήσαμε για τη Νίκη, ήταν οριακά βουρκωμένος, συνδέοντας άμεσα την ομάδα με την ιστορία της Σμύρνης και του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Κάτι που συναντάς σπάνια στον χώρο του ποδοσφαίρου που επικρατεί πλήρης εμπορευματοποίηση, αλλά στην προκειμένη περίπτωση είδαμε ότι επιβιώνουν στοιχεία, που επιβεβαιώνουν την άποψη ότι η Νίκη είναι η εξαίρεση στον κανόνα, συγκροτώντας παράλληλα την ταυτότητα της Νέας Ιωνίας μαζί με την Ευαγγελίστρια. Στην παράσταση υπάρχουν πολλές τέτοιες αναφορές, είτε άμεσες είτε υπαινικτικές, για να δείξουμε τη σύνδεση που υπάρχει, πέρα από μία απλή εξιστόρηση της πορείας της ομάδας σε βάθος χρόνου. Αποκαλύπτουμε τους «αρμούς» που ενώνουν τη Νίκη με το μικρασιατικό στοιχείο της Νέας Ιωνίας και ειδικά για το κοινό του Βόλου, θεωρώ πως όλες οι αναφορές είναι πολύ οικείες και όσο εξελίσσεται το έργο, η ταύτιση γίνεται πιο ισχυρή».