Μπορεί αυτές οι ημέρες να αποτελούν για τους περισσότερους μια ευκαιρία να βρεθούν κοντά μετά από καιρό, οικογένειες να καθίσουν, κυρίως σήμερα το μεσημέρι, γύρω από το γιορτινό τραπέζι απολαμβάνοντας τη γαλοπούλα και τα υπόλοιπα εδέσματα, αλλά για άλλους αυτές οι ημέρες είναι γεμάτες αγωνία για το τι μέλει γενέσθαι, πόνο, ανασφάλεια και σχεδόν άδειο τραπέζι, αφού χρήματα δεν υπάρχουν.
Τα παραπάνω ισχύουν για μια τετραμελή οικογένεια στον Βόλο που βρίσκεται σε δυσχερή θέση, καθώς ο πατέρας που αποτελούσε το στήριγμα και την πηγή εισοδήματος στο σπίτι νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση στο νοσοκομείο.
Η άνεργη σύζυγος και τα δύο ανήλικα παιδιά του προσπαθούν να ανταπεξέλθουν των δυσκολιών και να περάσουν όσο γίνεται πιο ανώδυνα τις γιορτές με τη βοήθεια των κοινωνικών δομών του Δήμου, να γεμίσουν το ψυγείο με τη συνδρομή του παππού που λαμβάνει μια μικρή σύνταξη, η οποία δεν επαρκεί για να καλύψει όλες τις ανάγκες, αλλά και μέσω του Ταμείου Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς τους Απόρους (ΤΕΒΑ).
Παράλληλα από τον Φεβρουάριο οι δυσκολίες που περνά η οικογένεια αναμένεται να ενταθούν, από τη στιγμή που λήγει η περίοδος που ήταν ασφαλισμένος ο σύζυγός της, καθώς, όπως έμαθε η 30χρονη Βολιώτισσα από τον ΕΦΚΑ, έπρεπε να διαθέτει 61 ένσημα, αλλά δεν πρόλαβε λόγω ατυχήματος, συμπληρώνοντας μόνο 50.
Ο 35χρονος άνδρας από τις αρχές του περασμένου μήνα παραμένει νοσηλευόμενος μην έχοντας επαφή με το περιβάλλον μετά από ατύχημα που συνέβη σε υπαίθρια δραστηριότητα, όταν και πυροβολήθηκε στο κεφάλι από φίλο του. Έκτοτε ξεκίνησε ο «Γολγοθάς» για τη γυναίκα του και τα δύο τους παιδιά ηλικίας 3 και 8 ετών, αφού έμειναν χωρίς προστάτη, με τον άνδρα που εργαζόταν σε εργολάβο οικοδομών στον Βόλο, να αποτελεί τη μοναδική πηγή εισοδήματος της οικογένειας.
Η μικρή βοήθεια που λαμβάνει από συγγενικά πρόσωπα, όπως ο παππούς που παίρνει μια πενιχρή σύνταξη, και το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες για την πληρωμή του ενοικίου, των υπόλοιπων λογαριασμών και της διατροφής, πέρα από αυτά που τους προσφέρονται μέσω του ΤΕΒΑ, αφού και ο 8χρονος είχε αρχίσει φροντιστήριο για να μάθει μια ξένη γλώσσα.
Η ψυχολογία τόσο της μητέρας, όσο και των παιδιών βρίσκεται στο ναδίρ, με τον μεγαλύτερο να ζητεί συνέχεια τον πατέρα του, ενώ παράλληλα η 30χρονη βρίσκεται καθημερινά στον δρόμο πηγαινοερχόμενη στη Λάρισα για να δει τον σύζυγό της που εξακολουθεί να μην έχει επαφή με το περιβάλλον.
«Δεν ξέρουμε κάθε μέρα τι θα μας ξημερώσει, εδώ και τρεις εβδομάδες δεν έχουμε ακούσει κάτι θετικό, με τα έξοδα να τρέχουν και την κατάσταση να γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη» ανέφερε χαρακτηριστικά στη «Θ» η 30χρονη γυναίκα.