Τοπικά

Γιώργος Σούρλας: Διδάγματα από την Μικρασιατική καταστροφή εθνική ενότητα κι επαγρύπνιση

Ο Γ. Σούρλας στην ομιλία του σε ημερίδα στον Βόλο για τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή αναφέρθηκε στις συνθήκες, που έλαβαν χώρα τα τραγικά εκείνα γεγονότα για τον ελληνισμό, τί έγινε τότε και τί πρέπει να διδαχθούμε για το σήμερα.
Τόνισε, ότι επιβάλλεται με τις διεκδικήσεις της Τουρκίας επαγρύπνηση και εθνική ομοψυχία για την προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων.
Επαγρύπνηση αν λάβουμε υπόψιν μας ότι η Τουρκία επιχείρησε τον ξεριζωμό των Ελλήνων από την Μικρά Ασία, έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο εξόντωσης των Ελλήνων το 1914 την περίοδο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Εκμεταλλεύθηκε τις συνθήκες, την συγκυρία που διαμορφώθηκε με τις μεγάλες δυνάμεις να έχουν εκεί στραμμένη την προσοχή τους.
Από αυτό το ιστορικό προηγούμενο προκύπτει το ερώτημα μήπως και σήμερα με τον πόλεμο στην Ουκρανία, που τείνει να προσλάβει διαστάσεις ενός ιδιότυπου Παγκοσμίου Πολέμου που οι Μεγάλες Δυνάμεις έχουν στραμμένο το ενδιαφέρον τους εκεί η Τουρκία θεωρεί ότι είναι ευκαιρία να ικανοποιήσει τα σχέδιά της τα επεκτατικά σε βάρος της Ελλάδας.
Ως εκ τούτου επιβάλλεται ετοιμότητα, επαγρύπνηση για κάθε ενδεχόμενο.
Αν αναζητήσουμε τα αίτια της Μικρασιατικής Καταστροφής θα δούμε ότι ήταν πολλά σε στρατιωτικό, πολιτικό και συμμαχικό επίπεδο.
Ο σπουδαιότερος παράγοντας της καταστροφής ήταν ο Εθνικός Διχασμός ,οι εκλογές και το δημοψήφισμα του 1920.
Αντί να συμπαραταχθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις προτίμησαν τον δρόμο της αντιπαράθεσης την ώρα που ο στρατός μας έδινε σκληρές μάχες με ελάχιστα πολεμικά εφόδια, που διέθετε. Η πολιτική ρευστότητα ήταν άνευ προηγουμένου. Το 1922,που κορυφώνεται το δράμα με την πυρπόληση της Σμύρνης στην Ελλάδα σχηματίστηκαν επτά κυβερνήσεις.
Ας διδαχθούμε ότι και σήμερα προέχει η εθνική συνεννόηση, η εθνική ομοψυχία. Πολιτικοί και πολίτες πέρα και πάνω από τα κόμματα, πρωτίστως οφείλουν να ανήκουν στην παράταξη που λέγεται Ελλάδα.
Να αντιληφθούν όσοι επιβουλεύονται την εθνική μας κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα ότι θα μας βρουν ενωμένους και αποφασισμένους για την προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων.
Ας μην προσδοκούμε στην οποιαδήποτε συνδρομή σε περίπτωση σύγκρουσης – από όλους εκείνους που και όταν η Σμύρνη φλεγόταν παρακολουθούσαν απαθείς.
Άλλωστε και το 1821 ξεκινήσαμε μόνοι μας τον αγώνα και μάλιστα με αντιδράσεις των Μεγάλων Δυνάμεων, ακόμη και στα επαναστατικά κινήματα του 1854 και 1878 για την απελευθέρωση της Θεσσαλίας και των άλλων σκλαβωμένων περιοχών, όχι μόνο δεν συνέδραμαν στον αγώνα μας, αλλά επεδίωξαν την καταστολή των κινημάτων.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το