Της Αγγελικής Θάνου,
δρ Παιδαγωγικών και συγγραφέα
Το ιατρικό επάγγελμα έχει υψηλό επιστημονικό και κοινωνικό κύρος. Δεδομένης της ευθύνης του για την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων απαιτεί αυξημένη ανθρωπιά και οξυδέρκεια. Τα Κανάλια της Μαγνησίας δικαιούνται να υπερηφανεύονται καθώς πολλά άξια τέκνα τους, άντρες και γυναίκες, έχουν διακριθεί στην ιατρική επιστήμη. Έχουν εργαστεί για την ανθρώπινη υγεία σε συνθήκες φυσιολογικές, ειρηνικές, κατοχικές, μετακατοχικές, εμπόλεμες, σε περιβάλλοντα σύγχρονα, θεραπευτικά και ερευνητικά, με γνώμονα πάντα την προαγωγή και τη διατήρηση της υγείας. Ονόματα ιατρών πολλά και σημαντικά κυριαρχούν στις μνήμες των παλιότερων όπως: Ο Αχιλλέας Βαΐρας, ο Τριαντάφυλλος Τυμπανάρης, ο Νίκος Παπαγεωργίου, ο Νίκος Κωνσταντινόπουλος. Ο τελευταίος περιγράφει ο ίδιος όντας εν ζωή: [..Το 1940 πήρα το πτυχίο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου των Αθηνών και υπηρέτησα ως γιατρός στο στράτευμα κατά του Ελληνοϊταλικού πολέμου. Στην αρχή του καλοκαιριού το 1941 εγκατεστάθηκα στο χωριό Κανάλια Βόλου, όπου γεννήθηκα και εργαζόμουν ως γιατρός στο χωριό και σε όλη τη γύρω περιοχή, σε σύνολο πέντε χωριών – Κανάλια – Κερασιά – Βένετο – Κεραμίδι – Κάπουρνα (Γλαφυραί). Η ελονοσία, η αδενοπάθεια και η γαστρεντερίτιδα της παιδικής ηλικίας, ο τύφος και η φυματίωση ήσαν αρρώστιες που κυριαρχούσαν και θέριζαν κυριολεκτικά. Το 1943 εντάχτηκα ως γιατρός στις αντάρτικες δυνάμεις του Πηλίου. Οργάνωσα μικρό νοσοκομείο με δώδεκα κρεβάτια στην Άνω Κερασιά σε συνεργασία με άλλους γιατρούς και εθελόντριες νοσοκόμες όπως επίσης και στο Βένετο με περίπου σαράντα κρεβάτια…]
Μεταγενέστερα άλλα ονόματα ιατρών εμφανίζονται στο προσκήνιο όπως αυτό του Κωνσταντίνου Κακαλιάγκου, παιδιάτρου στη Θεσσαλονίκη, του Αθανάσιου Παπαδήμου, ιατρού καρδιολόγου και δημάρχου Κάρλας.
Όμως έχουμε και σύγχρονους ιατρούς, οι οποίοι κοσμούν με την κατάρτισή τους τον επιστημονικό τους κλάδο. Αναφέρουμε με αλφαβητική σειρά τους κάτωθι:
Η Βιολέττα Βαΐτση του Αντωνίου και της Αναστασίας, MD PHD μαιευτήρας γυναικολόγος, αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1992. Ξεκίνησε την ειδικότητά της κάνοντας τέσσερα χρόνια Γενικής Χειρουργικής και εξάμηνο στη Μονάδα Εντατικής θεραπείας στο Αχιλλοπούλειο Γενικό Νοσοκομείο Βόλου. Συνέχισε την ειδικότητά της στη μαιευτική γυναικολογία για τέσσερα έτη στη Β’ Μαιευτική – Γυναικολογική Κλινική του ΑΠΘ. Το 2002 κρίθηκε άξια του τίτλου ειδικότητας του μαιευτήρα και γυναικολόγου. Έκτοτε διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο στη Θεσσαλονίκη. Από το 2013 κρίθηκε άξια τίτλου διδακτορικής διατριβής με θέμα
«Συγκριτική μελέτη απεικονιστικού και κυτταρολογικού ελέγχου του ενδομητρίου στην περιεμμηνόπαυση».
Από το 2002 έως 2011 ήταν επιστημονικός συνεργάτης του ΑΠΘ.
Οι έντονες αναμνήσεις της απ’ τον γενέθλιο τόπο συνδυάζονται με την Καθαρά Δευτέρα και τον χαρταετό στο Μετόχι Φλαμπουρίου και με τις εκλογές όπου συναντιόταν ολόκληρη η οικογένεια στα Κανάλια για να ψηφίσουν, οι θείοι, οι θείες, τα ξαδέρφια, ο νονός και η νονά της. Αυτές αποτελούν για την ίδια αξέχαστες μέρες.
Ο Νίκος Βαΐτσης του Κων/νου και της Συνοδής τελείωσε την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στη Λάρισα. Έκανε αγροτικό ιατρείο στην Καλλιπεύκη Λάρισας και ειδικότητα στο ΑΧΕΠΑ. Εργάστηκε στο Γ.Ν. Σερρών και στο Κ.Υ. Σιδηροκάστρου. Πριν τρία χρόνια επέστρεψε στη γενέτειρά του, τον Βόλο. Εργάστηκε στο Κ.Υ. Αργαλαστής. Πριν έναν χρόνο άνοιξε ιδιωτικό ιατρείο στην περιοχή της Ευαγγελίστριας. Οι κάτοικοι της Νέας Ιωνίας, αλλά και των χωριών του Δήμου Ρήγα Φεραίου αγκάλιασαν την προσπάθειά του αυτή. Στις αναμνήσεις του από τον γενέθλιο τόπο κυριαρχούν η πλατεία, οι αλάνες που έπαιζε παιδί, η περιφορά του Επιταφίου και το πανηγύρι τον Δεκαπενταύγουστο.
Η Ουρανία Βαρσαμά του Γεωργίου και της Όλγας Βαζούκη απόφοιτη του τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στη Λάρισα. Αυτή την εποχή εξειδικεύεται στον τομέα της ορθοπεδικής στο Γ.Ν. Λάρισας, καθώς αποτελεί ένα νέο κλωναράκι που κάνει τα πρώτα της βήματα στον στίβο της ιατρικής επιστήμης.
Η Ειρήνη Κουζιώκα του Γεωργίου και της Αριστέας, απόφοιτη του τμήματος Ιατρικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με ειδικότητα και καριέρα ιατρού ακτινοδιαγνώστη στο Αχιλλοπούλειο Γενικό Νοσοκομείο Βόλου.
Ο Απόστολος Μπαλδιμτζής του Νικολάου και της Μαρίας Γκούντα, απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης. Έχει εξειδικευθεί στη Σουηδία στον τομέα της γαστρεντερολογίας και της ηπατολογίας. Διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο στην πόλη του Βόλου.
Η Ευαγγελία Μπαλδιμτζή του Νικολάου και της Μαρίας Γκούντα, απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Αθηνών. Κάτοχος δυο ειδικοτήτων παθολογίας και ενδοκρινολογίας-διαβητολογίας από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Linköping Σουηδίας με πολυετή εμπειρία ως επιμελήτρια στο ίδιο νοσοκομείο. Υποψηφία διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Linköping.
Η Αριστέα – Λία Μπέλλου του Αντωνίου και της Δήμητρας αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κρίθηκε άξια τίτλου διδάκτορα στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Είναι μέλος του Ε.Ε.Μ.Η. και ΕASL. Εργάστηκε ως Επιμελήτρια Α’ στην Γ’ Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική του Ν. Παπαγεωργίου στη Θεσσαλονίκη και ως συνυπεύθυνη στο Ηπατολογικό ΕΙ της ίδιας κλινικής με τον καθηγητή παθολογίας – ηπατολογίας κ. Θ. Βασιλειάδη. Είναι συνεργάτιδα του ειδικού ηπατολογικού ιατρείου παθολογικής κλινικής και ομώνυμου εργαστηρίου του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας. Από το 2018 διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο στην πόλη του Βόλου. Στις αναμνήσεις της από τον γενέθλιο τόπο κυριαρχεί η εποχή της ανθοφορίας της αμυγδαλιάς μέσα στον χειμώνα. Γεμίζει ο αέρας με λεπτή ευωδία και την κάνει να ανεβαίνει στην κορυφή του λόφου του Αγίου Νεκταρίου για να αγναντέψει ένα μοναδικό ροδαλό κάμπο ώς τις παρυφές της λίμνης. Μια ανάμνηση που επιδιώκει κάθε χρόνο να την ενισχύει και στις δυο κόρες της.
Ο Αντώνιος Ντάτσιος του Στέφανου και της Ελευθερίας έζησε στα Κανάλια μέχρι την ηλικία των 16 ετών πηγαίνοντας εκεί σχολείο μέχρι και την Α’ Λυκείου. Αποφοίτησε από το 2ο Γενικό Λύκειο Βόλου με βαθμό 19,9/20 και εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών το 1993, επιτυγχάνοντας με την πρώτη φορά, με το σύστημα των πανελληνίων εξετάσεων. Απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης και έχει λάβει υποτροφίες από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών.
Εκπαιδεύτηκε στη γενική και επεμβατική καρδιολογία στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία του Nottingham και Leicesterτης Μεγάλης Βρετανίας για 6 χρόνια, καθώς και στο Γ.Ν. Θεσσαλονίκης «Παπαγεωργίου». Στη συνέχεια εργάσθηκε στην ιδιωτική κλινική Άγιος Λουκάς, ενώ από το 2015 έως το 2018 ανέλαβε την οργάνωση και λειτουργία του νεοσύστατου τμήματος στεφανιογραφιών στο Γ.Ν. Βέροιας. Από τον Ιανουάριο του 2018 υπηρετεί στο Γ.Ν.Θ. Παπαγεωργίου και τους τελευταίους 8 μήνες έχει λάβει μετακίνηση στο Αχιλλοπούλειο Γ.Ν. Βόλου, όπου ανέλαβε υπεύθυνος λειτουργίας του αιμοδυναμικού εργαστηρίου. Στην έως τώρα σταδιοδρομία του έχει διενεργήσει πάνω από 4.500 στεφανιογραφίες και 1.400 αγγειοπλαστικές στεφανιαίων, με ομιλίες και παρουσιάσεις σε πανελλήνια συνέδρια.
Στην ερώτησή μου σχετικά με τις αναμνήσεις του απ’ τον γενέθλιο τόπο οι απαντήσεις του συνοψίζονται στο κείμενο που ακολουθεί. «Μιας και σε λίγες μέρες έρχεται η Καθαρά Δευτέρα θα ξεκινούσα από το πέταγμα του χαρταετού στο Ίσιωμα. Θέλαμε να ανέβει όσο πιο ψηλά γίνεται, πολλές φορές όμως έπεφτε αλλά εμείς άλλες τόσες τον βρίσκαμε, τον διορθώναμε και τον ξαναπετούσαμε. Έτσι μάθαμε να κάνουμε και στη ζωή. Παίζοντας στις γειτονιές μάθαμε πώς να ανακαλύπτουμε νέα μονοπάτια και να βρίσκουμε λύσεις όταν όλες οι άλλες «τεχνικές» είχαν αποτύχει. Ταυτόχρονα μάθαμε να σεβόμαστε τους φίλους μας, να είμαστε προσεκτικοί και να βάζουμε την ασφάλεια πάνω απ’ όλα. Μέσα στις πιο ισχυρές αναμνήσεις είναι σίγουρα και το μάζεμα των αμυγδάλων, που μας μεγάλωσαν και μας σπούδασαν και μάθαμε ότι πρέπει να μοχθήσουμε για να μαζέψουμε τους καρπούς, με υπομονή, επιμονή, μεθοδικότητα και οργάνωση και ναι, μπορεί να έρθουν και «παγωνιές» και πρέπει να έχουμε γερό «στομάχι». Οι αξίες αυτές, όπως και το να αγαπάμε αυτό που κάνουμε, να εκτιμούμε την εμπιστοσύνη των άλλων, να δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό και να έχουμε αποφασιστικότητα και τόλμη έχουν τις ρίζες τους στο περιβάλλον οικογενειακό, σχολικό* και κοινωνικό που μεγαλώσαμε στα Κανάλια μας. Σε πολλά μέρη περνάμε όμορφα αλλά στο χωριό μας γεμίζει η ψυχή μας και παίρνουμε τις σημαντικότερες αποφάσεις μας. Δεν θα μπορούσα να κλείσω παρά μόνο με τους γονείς μας που θυσίαζαν τα πάντα για να μην μας λείψει τίποτα…
*1. Τι να πρωτοπούμε για τον κυρ-Θανάση; 2. Γειά σου κυρά Δασκάλα Βάσω! 3. Φόντα αν δεν είχες βρεθεί στην πορεία μας, η ζωή μας μπορεί να ήταν πολύ διαφορετική…»
Ο Αντώνης Ντάφος του Κων/νου και της Μαρίας Πλατανιώτη, ιατρός χειρούργος οφθαλμίατρος. Υποψήφιος διδάκτωρ ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο στην πόλη του Βόλου.
Ο Ιωάννης Τάσιος του Κωνσταντίνου και της Ευαγγελίας Δραγογιάννη (νηπιαγωγός). Γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία Βόλου το 1968. Πατέρας του ο Κωνσταντίνος Τάσιος που γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Κανάλια. Έχει δυο αδέρφια: Τον Δημήτρη που ζει στον Βόλο και την Ιφιγένεια, ακτινοθεραπεύτρια ογκολόγο, που ζει στα Ιωάννινα. Οι γονείς του πατέρα του Γιάννης Τάσιος και Ιφιγένεια (το γένος Ευαγγελινού) είχαν άλλα 4 παιδιά (Θανάση, Μαριάνθη, Αρετή, Λίτσα). Το σπίτι τους βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο απέναντι από το φαρμακείο. Είναι πτυχιούχος ιατρικής ΑΠΘ με μεταπτυχιακό στην ανοσολογία από το ΕΚΠΑ. Από το 2005 ζει και εργάζεται στον Βόλο ως ειδικός αλλεργιολόγος παιδιών και ενηλίκων. Είναι νυμφευμένος με τη Σαπφώ Γ. Μαλαμούλη, ιατρό μικροβιολόγο, και έχουν 4 παιδιά (Ευαγγελία, Ελευθερία, Κωνσταντίνα, Γεώργιο).
Θυμάται, από τα Κανάλια, ότι όλη η οικογένεια συμμετείχε στη συγκομιδή των αμυγδάλων. Η γιαγιά έστελνε τα εγγόνια να φέρουν νερό (πόσιμο) από τη βρύση κοντά στην πλατεία.
Ιφιγένεια Τάσιου του Κωνσταντίνου και της Ευαγγελίας Δραγογιάννη. Έχει δυο μεγαλύτερα αδέλφια τον Ιωάννη, ιατρό αλλεργιολόγο, και τον Δημήτρη, ιδιωτικό υπάλληλο. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Δημητριάδα Βόλου. Η καταγωγή της από την πλευρά του πατέρα της είναι από τα Κανάλια Μαγνησίας. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Ιατρική, καθώς και την ειδικότητά της ως ογκολόγος ακτινοθεραπευτής στο Πανεπιστήμιο του Μπάρι Ιταλίας. Έκτοτε ζει στα Ιωάννινα και εργάζεται στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων στο Τμήμα Ακτινοθεραπείας. Πρόσφατα ευτύχησε με την τεκνοποίηση ενός αγοριού. Η παιδική της ανάμνηση από το χωριό είναι όταν πήγαιναν δίπλα από την κεντρική πλατεία στη βρύση του χωριού να γεμίσουν τα γκιούμια με νερό, όπως επίσης θυμάται ακόμη τους μεγάλους αμυγδαλεώνες της περιοχής όταν τότε δεν είχε ακόμη επαναδημιουργηθει η λίμνη Κάρλα.
Ο Αντώνης Χατζηζήσης του Λεωνίδα και της Χάιδως γεννήθηκε στα Κανάλια το 1970. Ο πατέρας του είναι αγρότης και μουσικός (αρμόνιο – ακορντεόν), η μητέρα του νοικοκυρά. Έζησε στα Κανάλια μέχρι τα 15 χρόνια του. Στην ίδια ακριβώς ηλικία αποφάσισε ότι θέλει να γίνει γιατρός. Αποφοίτησε από το Πολυκλαδικό Λύκειο Βόλου. Σπούδασε την Ιατρική Επιστήμη στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Υπηρέτησε το αγροτικό του στο Κ.Υ. Σκοπέλου. Ειδικεύθηκε στην αναισθησιολογία στο Γενικό Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς». Εργάζεται ως ειδικός αναισθησιολόγος σε ιδιωτικά Νοσοκομεία των Αθηνών. Έχει λάβει συμπληρωματική εκπαίδευση στο αντικείμενό του στην Ελβετία στο CHUV Νοσοκομείο της Λωζάνης και στην Αμερική στο Stanford Hospital στην Καλιφόρνια (ΗΠΑ). Δηλώνει ότι η δουλειά του αναισθησιολόγου είναι πολύ ενδιαφέρουσα μα ταυτόχρονα πολύ απαιτητική και αγχώδης.
Οι αναμνήσεις του από τα παιδικά του χρόνια πολλές και σημαντικές με κυρίαρχη τη βόλτα με τα ποδήλατα στο γειτονικό χωριό της Κερασιάς όπου διαδραματιζόταν φιλικός αγώνας ποδοσφαίρου με τα παιδιά εκεί, τα οποία ήταν φίλοι και συμμαθητές, μιας και μοιράζονταν το ίδιο σχολείο. Η αναμονή για τον αγώνα και το πάθος για τη νίκη ισχυρή ανάμνηση έως σήμερα που τον χαροποιεί πολύ.
Ολοκληρώνοντας αυτό το αφιέρωμα, τριγυρίζει στον νου μου ο στίχος του ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη […εδώ που έφτασες λίγο δεν είναι, τόσο που έκαμες μεγάλη δόξα…] και ως Καναλιώτισσα αναριγώ από περηφάνια και συγκίνηση.