Άρθρα

Γιατί επέκταση του Χ.Υ.Τ.Α. στη Σκιάθο, κι όχι Χ.Υ.Τ.Υ.;

Του Λευτέρη Βολέττα 
Διαβάζοντας το Τεχνικό Πρόγραμμα και τον πολύ καλό Προϋπολογισμό του Δήμου Σκιάθου για το 2021, χάρηκα, προσωρινά τελικά, φτάνοντας στο σημείο που είχε προβλεφθεί ποσό 170,000 € για χωροθέτηση και κατασκευή χώρου Χ.Υ.Τ.Υ. (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων) και, προφανώς, την εγκατάλειψη ή μετατροπή του σημερινού Χ.Υ.Τ.Α. (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων).
Βλέποντας όμως την τελευταία εξαγγελία του Περιφερειάρχη Θεσσαλίας σε συνεργασία με τον δήμαρχο Σκιάθου, για την επέκταση του υπάρχοντος Χ.Υ.Τ.Α., με προϋπολογισμό 170,642 €, λυπήθηκα ή μάλλον απογοητεύτηκα.
Σε ένα οικοσύστημα τόσο μικρό και με τόσους περιορισμούς -νησί γαρ- πρέπει να βλέπει κανείς ως υποχρέωση την εγκατάλειψη του Χ.Υ.Τ.Α. και το πέρασμα σε Χ.Υ.Τ.Υ. Από το 2016 περίπου, και στην Ελλάδα, μιας και συμπληρώνουν σιγά-σιγά τον χρόνο ζωής τους οι Χ.ΥΤ.Α. και τα υπολείμματα Χ.Α.Δ.Α., γίνονται σοβαρές προσπάθειες προς την κατεύθυνση αυτή. Άλλωστε, και από τον νόμο, έπειτα από την παρέλευση του χρονικού διαστήματος ζωής τους, προβλέπεται το κλείσιμο των χώρων απόθεσης και στα έτη που ακολουθούν πρέπει να γίνονται κατάλληλα έργα επαναφοράς του περιβάλλοντος στην αρχική του μορφή.
Στο μικρό μας νησί, αταλάντευτος στόχος πρέπει να είναι ένα ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Αστικών Αποβλήτων για την ορθολογική διαχείριση των απορριμμάτων, με τελικό αποτέλεσμα την μείωση του όγκου αλλά και της ποιοτικής σύστασης των απορριμμάτων. Αν δεν υπάρξει αυτή η διαχείριση, με μετατροπή του Χ.Υ.Τ.Α. Σκιάθου σε Χ.Υ.Τ.Υ., είναι πρακτικά αδύνατο να διασφαλιστεί η δημόσια υγεία των Σκιαθιτών και των επισκεπτών, αλλά και η βιωσιμότητα της τοπικής οικονομίας. Πρακτική, άλλωστε, που ορίζεται και από την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2008/98/ΕΚ.
Για τη Σκιάθο, Χ.Υ.Τ.Υ. θα σημαίνει μια επιτυχή ολοκληρωμένη διαχείριση στερεών απορριμμάτων με την κατάλληλη επιλογή τεχνολογιών, την ευελιξία χειρισμών στις διαμορφούμενες νέες συνθήκες (τεχνολογικές, κοινωνικές, περιβαλλοντικές, χωροτακτικές, οικονομικές), ικανοποιητική παρακολούθηση και έλεγχο και, τέλος, ελαχιστοποίηση του περιβαλλοντικού και οικονομικού ρίσκου. Δηλαδή, βιώσιμη ανάπτυξη.
Οι πρακτικές και ενέργειες που σήμερα ανακοινώνονται, δεν έχουν τίποτα από τα παραπάνω.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το