Για τη μετεγκατάσταση του στρατοπέδου και την αναδιάρθρωση του ποδοσφαίρου

του Πάρι Μουτσινά*

Παρακολούθησα με ενδιαφέρον τη συγκέντρωση των φορέων του Βόλου, για την αποτροπή της μετακίνησης της Ταξιαρχίας Πεζοναυτών από το στρατόπεδο Γεωργούλα κατά την απουσία μου στο εξωτερικό. Είχαμε πρόσφατα ταχθεί κατά της μετακίνησης αυτής, για λόγους που τότε αναλύσαμε. Η κυβέρνηση κάτω από την κατακραυγή των φορέων και των δημοτών, ανακαλεί άρον-άρον και φοβούμαι προσωρινά την απόφασή της για μετεγκατάσταση της Ταξιαρχίας στην Αυλώνα. Όμως θεωρώ ότι η ανάκληση αυτή έχει προεκλογικό χαρακτήρα και ορθώς επισημάνθηκε ότι πρέπει όλοι να επαγρυπνούμε.
Η πόλη του Βόλου, η οποία διέρχεται βαθιά οικονομική κρίση και ανεργία υψηλότερη από άλλες πόλεις, δεν έχει περιθώριο να χάσει ούτε ένα ευρώ από τα δέκα και πλέον εκατομμύρια έσοδα που αποφέρει αυτή τη στιγμή το στρατόπεδο. Οι επιχειρησιακοί λόγοι που επικαλείται το υπουργείο σύμφωνα με τη γνώμη ειδικών και την κοινή λογική, είναι ανυπόστατοι, αφού το λιμάνι του Βόλου βρίσκεται σε στρατηγική θέση και πληροί όλες τις προϋποθέσεις σε σχέση με τον Αυλώνα, αλλά και η ίδια η ανάκληση της απόφασης δείχνει περίτρανα ότι αν υπήρχαν εθνικοί λόγοι δεν θα μπορούσε να υπάρξει καμία αναβολή τώρα μάλιστα που η Τουρκία γίνεται περισσότερο απειλητική.
Υπάρχουν κάποιες απόψεις για την αξιοποίηση αυτής της περίοπτης έκτασης, με σύγχρονες υποδομές και επενδύσεις οι οποίες, θα επιλύουν ζωτικά προβλήματα της περιοχής και θα εξασφαλίζουν θέσεις εργασίας για τους δημότες και έσοδα στον δήμο.

Οι προτάσεις αυτές για να υλοποιηθούν θα περάσουν 10 χρόνια και επομένως με αυτή την έννοια αποτελούν άλλοθι για την απομάκρυνση. Αν πραγματικά οι φορείς του Βόλου με επικεφαλής τον Δήμο Βόλου και την Περιφέρεια, αποφασίσουν για μία σύγχρονη και επωφελή αξιοποίηση της έκτασης αυτής πρέπει πρώτα να εξασφαλίσουν μια σοβαρή και τεκμηριωμένη μελέτη και τις αναγκαίες πιστώσεις και επενδύσεις.
Τότε και μόνο τότε εμείς οι ίδιοι μπορούμε να θέσουμε θέμα απομάκρυνσης του επιπέδου συντεταγμένα και σε συνεργασία βέβαια με το υπουργείο Άμυνας και την κυβέρνηση. Προϋπόθεση βέβαια για μία τέτοια προοπτική είναι η αλλαγή του πολιτικού πολιτισμού της κοινωνίας μας, η σύμπνοια, ο διάλογος και η συνεργασία που σήμερα απουσιάζουν.

Μέχρι τότε θα πρέπει όλοι να είμαστε αντίθετοι στη μετακίνηση του στρατοπέδου, η οποία εκτός της λογικής του υδροκέφαλου αθηνοκεντρικού κράτους, που εφαρμόζει δυστυχώς και αυτή η κυβέρνηση, υπηρετεί και προσωπικά συμφέροντα.
Όσον αφορά στην αναδιάρθρωση στο ποδόσφαιρο, η κυβέρνηση ακόμα μία φορά αποφασίζει χωρίς τον ξενοδόχο, δηλαδή τους άμεσα εμπλεκομένους. Σε αυτή την περίπτωση έχει αποφασίσει να περάσει από το Κοινοβούλιο μία τροπολογία, η οποία έχει μέσα της το σπέρμα της προσωπικής πολιτικής του Βασιλειάδη, η οποία έχει αιφνιδιάσει δυσάρεστα, το σύνολο σχεδόν των ομάδων της επαρχίας. Η αναδιάρθρωση είναι αναγκαία, πρέπει να μπει άμεσα σε δημοκρατικό διάλογο με τον κόσμο του ποδοσφαίρου και τις επαρχιακές ομάδες και να εφαρμοστεί από τον επόμενο χρόνο. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού, αφού δεν έχουν την πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση.

*υπ. ευρωβουλευτή ΑΚΚΕΛ