Η νίκη της Άνγκελα Μέρκελ μετά από μια μάλλον άχρωμη και άοσμη καμπάνια, είναι, όπως όλα δείχνουν, προδιαγεγραμμένη στο φινάλε μιας μάλλον απρόβλεπτης πολιτικής χρονιάς στη Γηραιά Ήπειρο, αλλά ενώ πολλοί Γερμανοί δείχνουν ικανοποιημένοι με την παραμονή στο τιμόνι της ισχυρότερης ευρωπαϊκής οικονομίας μιας καγκελαρίου, που εγγυάται ασφάλεια και σταθερότητα, υπάρχουν και αρκετοί που δηλώνουν δυσαρεστημένοι με τη χαλαρή συναίνεση σε καίρια θέματα των κατεστημένων πολιτικών δυνάμεων.
Η ανησυχία που έχει προκαλέσει η πολιτική των ανοικτών συνόρων της καγκελαρίου στο προσφυγικό και η κόπωση από την ήδη 12ετή θητεία της έχει στρέψει ορισμένους ψηφοφόρους σε μικρότερους πολιτικούς σχηματισμούς, και για πρώτη φορά στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας ένα ακροδεξιό, ξενοφοβικό κόμμα μπαίνει στη Μπούντεσταγκ, πιθανότατα ως τρίτη δύναμη και ίσως αξιωματική αντιπολίτευση, αν οι Σοσιαλδημοκράτες του Μάρτιν Σουλτς αποφασίσουν να συνεχίσουν τον «μεγάλο συνασπισμό», με τα κόμματα της Χριστιανικής Ένωσης.
Αν υλοποιηθεί ένα τέτοιο σενάριο, τότε θα σηματοδοτήσει ένα ιστορικό ορόσημο σε μια χώρα, που επισκιάζεται ακόμη από το ναζιστικό παρελθόν του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και μια ριζική αλλαγή στον τρόπο άσκησης της γερμανικής πολιτικής που καθοδηγείτο ως τώρα από τη συναίνεση.
Το δίδυμο των βασικών υποψηφίων της AfD, Άλις Βάιντελ και Αλεξάντερ Γκάουλαντ
Ακροδεξιά κόμματα εξέλεγαν σ’ όλη τη μεταπολεμική ιστορία της Γερμανίας βουλευτές σε τοπικά κοινοβούλια και στελέχη σε δημοτικά συμβούλια, αλλά μέχρι σήμερα δεν είχαν καταφέρει να περάσουν το 5%, όριο εισόδου στη Μπούντεσταγκ.
Με την εξασφάλιση της εκπροσώπησής τους στη γερμανική βουλή οι ακροδεξιοί της AfD όχι μόνον θα δικαιούνται κρατική χρηματοδότηση, αλλά θα μετέχουν και σε κοινοβουλευτικές επιτροπές και θα πιέζουν τις καθεστηκυίες δυνάμεις να λαμβάνουν πιο ξεκάθαρες θέσεις σε θέματα όπως το μεταναστευτικό και ο επαναπροσδιορισμός της εθνικής ταυτότητας.
Τα κυρίαρχα κόμματα είναι φιλοευρωπαϊκά και η ανιαρή κατά το μάλλον ή ήττον προεκλογική εκστρατεία επέτρεψε, σύμφωνα με αναλυτές, στα μικρότερα, πιο ακραία κόμματα όπως η AfD να διεισδύσουν και να αγρεύσουν από τις δεξαμενές τους, κυρίως της συντηρητικής παράταξης, ψήφους Γερμανών που νιώθουν απογοητευμένοι από την απουσία σοβαρής αντιπολίτευσης ή απομονωμένοι.
Η AfD έχει ισχυρή εκλογική βάση στα κρατίδια της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, όχι τόσο στις ευημερούσες δυτικές περιοχές. Με την υποχώρηση του προσφυγικού ως βασικού θέματος της προεκλογικής ατζέντας είδαν τα ποσοστά τους να πέφτουν κάτω από το 10%, αλλά μετά την τηλεμαχία Μέρκελ-Σουλτς, που αποκάλυψε τις ομοιότητες των δύο πολιτικών στις θέσεις τους ως προς το συγκεκριμένο θέμα ξαναπήραν την ανιούσα.
Ποιες είναι οι πιθανές εκλογικές συμμαχίες και πόσο θα επηρεάσουν τη στάση του Βερολίνου έναντι της Ελλάδας
Στη νέα βουλή θα εκπροσωπούνται, όπως όλα δείχνουν, έξι κόμματα: Οι Χριστιανοδημοκράτες, οι Σοσιαλδημοκράτες, η Εναλλακτική για τη Γερμανία, οι Φιλελεύθεροι -που δίνουν επίσης μάχη για την τρίτη θέση-, οι Πράσινοι και το Αριστερό κόμμα.
Η επιλογή των επόμενων εταίρων για τον κυβερνητικό συνασπισμό θα είναι δύσκολη για την Άνγκελα Μέρκελ δεδομένου ότι όλα τα κόμματα αποκλείουν τη συνεργασία με το AfD και η Αριστερά αποκλείεται εκ προοιμίου από την CDU. ‘Ετσι, μένουν τα υπόλοιπα.
Πηγή: iefimerida