Πολιτισμός

Γεράσιμος Τσιμπλούλης: Δυστυχώς δεν έχουμε εθνική στρατηγική στα θέματα της Παιδείας

Συνέντευξη
ΧΑΡΙΤΙΝΗ ΜΑΛΙΣΣΟΒΑ

Ο Γεράσιμος Τσιμπλούλης γεννήθηκε το 1963 στον Βόλο, όπου και μεγάλωσε.
Τελείωσε την Παιδαγωγική Ακαδημία Λαμίας το 1982. Πήρε το πτυχίο εξομοίωσης από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας το 2000. Είναι πτυχιούχος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Από το 1984 υπηρετεί στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Για οκτώ χρόνια εργάστηκε στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Μακρινίτσας.
Από τον Σεπτέμβριο του 2019 είναι διευθυντής στο 29ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου.
Είναι συνεργάτης του Μουσείου Μηλεών και εμψυχωτής εκπαιδευτικών προγραμμάτων στο Μουσείο Μακρινίτσας και στο Μουσείο Πορταριάς.
Είχε την πρωτοβουλία ίδρυσης του πολιτιστικού σωματείου «Πολίτες για το Μουσείο της Πόλης του Βόλου».
Έχει συμμετάσχει ως εισηγητής ή ως σύνεδρος σε σεμινάρια και συνέδρια που σχετίζονται με τον Πολιτισμό και το Περιβάλλον.
Συγγραφικό έργο: «Θεόφιλος Χατζημιχαήλ-το έργο του είναι ένα παράθυρο στη φύση», έκδοση ΚΠΕ Μακρινίτσας, 2006, «Ο Λαγός και η Χελώνα ταξιδεύουν», εκπαιδευτικό παραμύθι για τη Μακρινίτσα, έκδοση ΚΠΕ Μακρινίτσας, 2007, «Στο πλινθοκεραμοποιείο Τσαλαπάτα 4+1 ιστορίες», έκδοση ΚΠΕ Μακρινίτσας, 2009, «Η Αλφαβήτα στη Γραμματούπολη», Ήρα Εκδοτική, Βόλος 2015, «Χαϊκού η Αλφαβήτα», Εκδόσεις Κομνηνός, Αθήνα 2022.
Συμμετοχή σε συλλογικές εκδόσεις: «Γραφής Ταξίδια», ανθολογία διηγημάτων, Εκδόσεις Βάρφη, Θεσσαλονίκη 2016, «Ιστορίες ζωής», ανθολογία ομάδας δημιουργικής γραφής, Εκδόσεις ΓΡΑΦΗΜΑ, Ιούνιος 2018, «Τα χριστουγεννιάτικα», ανθολογία Εργαστηρίου Γραφής, Εκδόσεις ΗΒΗ, Δεκέμβριος 2019.

«Χαϊκού η αλφαβήτα», το βιβλίο σας, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κομνηνός.
Τι θα βρούμε στην παρούσα έκδοση;
Είναι ένα βιβλίο για τα παιδιά της Α’ και Β’ τάξης. Η Αλφαβήτα παρουσιάζεται μέσα από 24 χαϊκού ποιήματα. Αυτά τα μικρά ποιήματα διαβάζονται εύκολα και βοηθούν στην αναγνωστική δεξιότητα των μικρών αναγνωστών. Πρωταγωνίστρια η «σοφή κουκουβάγια», που προσφέρει γνώσεις με μικρά κείμενα για ζώα και φυτά, για τη διατροφή και την ανακύκλωση. Για το κάθε γράμμα υπάρχουν ασκήσεις, που δεν αφορούν μόνο τη γραμματική. Δίνονται ερεθίσματα για μια ολιστική προσέγγιση της γνώσης.

Πώς μπορεί το βιβλίο να γίνει εργαλείο για τον εκπαιδευτικό, ένα project δημιουργικής γραφής στη σχολική τάξη;
Το χαϊκού είναι ιαπωνική ποιητική μορφή που αποτελείται από τρεις γραμμές-στίχους. Ο πρώτος και ο τρίτος στίχος ενός παραδοσιακού ποιήματος χαϊκού περιέχουν πέντε συλλαβές και ο δεύτερος στίχος αποτελείται από επτά συλλαβές. Τα ποιήματα χαϊκού είναι ως επί το πλείστον γραμμένα για τη φύση ή τις εποχές. Έχουν συνήθως περιγραφικό χαρακτήρα. Το ποίημα δημιουργεί με λέξεις μια εικόνα. Σήμερα γράφονται χαϊκού με ελεύθερη θεματολογία. Αυτή η τεχνική μπορεί να διδαχτεί στους μαθητές και τις μαθήτριες και να έχουμε άμεσα αποτελέσματα. Ας δούμε και ένα χαϊκού από το βιβλίο:
Όστρακο μικρό
σε άμμο καυτή βρίσκω
στον λαιμό κρεμώ.

Πόσο σημαντική θεωρείτε την εικονογράφηση σε ένα παιδικό βιβλίο; Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον κ. Δεναξά;
Η εικονογράφηση ενός παιδικού βιβλίου είναι το άλφα και το ωμέγα, πέρα από το κείμενο. Αυτή θα δώσει το πρώτο ερέθισμα πριν την ανάγνωση. Τα μικρά παιδιά προσεγγίζουν ένα βιβλίο από την εντύπωση που θα τους κάνει το εξώφυλλο και η εικονογράφησή του.
Με τον εικονογράφο κ. Δεναξά Μιχάλη – Χρήστο, δεν υπήρχε διά ζώσης επαφή. Λόγω απόστασης, η επικοινωνία γινόταν μέσω email και μέσα από τον εκδότη τον κ. Παπανικολάου Νίκο.

Τα τελευταία χρόνια γίνεται λόγος για το πόσο επιβεβλημένο είναι στην προσχολική εκπαίδευση, αλλά και στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου η γνώση να δίνεται με παιγνιώδη τρόπο. Ποια είναι η δική σας άποψη;
Θα συμφωνήσω απόλυτα με αυτή τη θέση. Το παιχνίδι συμβάλλει στην εγκεφαλική ανάπτυξη του παιδιού. Το βοηθά να εξερευνήσει τον κόσμο του. Μέσα από αυτό, το παιδί δοκιμάζει σενάρια υλοποίησης ιδεών και αναπτύσσει τις δεξιότητές του. Ακονίζει τη φαντασία του. Κατευθύνει το παιδί να αναπτύξει την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων. Το παιδί στο παιχνίδι ξεπερνά την ηλικία του, μετακινείται νοερά από την καθημερινή του συμπεριφορά και μοιάζει να γίνεται ένα κεφάλι ψηλότερο απ’ ό,τι είναι. Η έννοια του παιχνιδιού είναι συνυφασμένη με την έννοια της μάθησης, γιατί η διαδικασία της μάθησης ολοκληρώνεται και διασφαλίζεται όταν αυτό που έχει μάθει το παιδί να μπορεί να αποδοθεί σε «μορφή παιχνιδιού».

Εργαστήρια Δεξιοτήτων και Αξιολόγηση εκπαιδευτικών: Δυο καινοτομίες που εφαρμόστηκαν την περσινή χρονιά. Θεωρείτε πως πέτυχαν τον στόχο τους;
Είναι ακόμα νωρίς για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. Τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων, σύμφωνα και με το όνομά τους, είναι για να αναπτύξουν δεξιότητες και όχι να προσφέρουν επιπλέον γνώσεις. Ως διευθυντής σχολικής μονάδας, είχα την εποπτεία όχι όμως και την εμπειρία της συμμετοχής. Οι εκπαιδευτικοί βομβαρδιστήκαν με εξ’ αποστάσεως σεμινάρια. Δεν ξέρω πόσο τελικά τους βοήθησαν στο έργο τους.
Όσον αφορά στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, ήταν έμμεση, μέσω της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας. Θεωρώ, πως η αξιολόγηση πρέπει να ξεκινήσει από τα στελέχη της Εκπαίδευσης και να είναι ουσιαστική. Τα τυπικά προσόντα, πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά κ.ά., από μόνα τους δεν αποτελούν εχέγγυο επιτυχούς θητείας σε θέση ευθύνης. Κρινόμαστε και εκ του αποτελέσματος.

Ποιο θεωρείτε ότι είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Εκπαίδευση;
Η Εκπαίδευση υπακούει στο όραμα της εκάστοτε κυβέρνησης. Δυστυχώς δεν έχουμε εθνική στρατηγική στα θέματα της Παιδείας. Οι υποδομές των δημόσιων σχολείων δεν μπορούν να υποστηρίξουν τις ανάγκες της σύγχρονης εκπαίδευσης. Ας πάρουμε για παράδειγμα το Διευρυμένο Ολοήμερο, που ξεκινά πειραματικά φέτος. Τι έχει γίνει από την εποχή Αρσένη που έφερε τον θεσμό του Ολοήμερου; Πέρα από φουρνάκια και ψυγεία ποιες άλλες υποδομές στηρίζουν το Ολοήμερο; Υπάρχουν τραπεζαρίες για φαγητό; Υπάρχουν χώροι για χαλάρωση και παιχνίδι; Δυστυχώς οι τάξεις διδασκαλίας γίνονται και τραπεζαρίες και χώροι δημιουργικής απασχόλησης… Τα αυτονόητα συνεχίζουν να είναι ζητούμενα…

Ποιο βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα και σας εντυπωσίασε;
Μου αρέσει να διαβάζω και παιδική λογοτεχνία. Με αφορμή τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή διάβασα το βιβλίο της Ελένης Δικαίου «Ο τελευταίος Έλληνας της Σμύρνης». Είναι ένα ολοζώντανο μυθιστόρημα που μας ταξιδεύει στα μικρασιατικά παράλια του σήμερα και ρίχνει φως σε ένα κομμάτι της νεότερης Ιστορίας. Ένα βιβλίο που συμβάλλει στη διατήρηση της συλλογικής και ιστορικής μνήμης χωρίς να φανατίζει.

Ποια αξία θεωρείτε υπέρτατη;
Την αποδοχή του Άλλου. Να «μπαίνω» στα παπούτσια του.

Ως εκπαιδευτικός, θέλετε να κάνετε μια ευχή και δώσετε μια συμβουλή στους γονείς για τη σχολική χρονιά που μόλις ξεκίνησε;
Να είναι μια δημιουργική χρονιά με αξίες και συναισθήματα και χωρίς μάσκες. Να βλέπουμε και πάλι τα χαμόγελα των παιδιών.
Οι γονείς να εμπιστεύονται το σχολείο και τους εκπαιδευτικούς. Να μην κρίνουν το έργο τους από την ποσότητα των φωτοτυπιών. Να αφιερώνουν χρόνο στα παιδιά τους και να μην τα φορτώνουν με πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το