Πολιτισμός

«Γένους θηλυκού» από τη Σταυρίνα Λαμπαδάρη- Μια ποιητική συλλογή ύμνος στη γυναικεία ιερότητα και φωνή

Της Μαρίας Αλμπανίδου, νομικού MSc, ποιήτριας

Καλημέρα, καλημέρα αγαπημένοι φίλοι και αγαπημένες φίλες! Επειδή νιώθω την ανάγκη να υποστηρίζω την ντόπια εκδοτική παραγωγή, να ενθαρρύνω και να υποστηρίζω τους Βολιώτες και τις Βολιώτισσες συγγραφείς, ποιητές και ποιήτριες, σήμερα σας έχω μία εξαιρετική γραφή από τη φίλη και συντοπίτισσα εκπαιδευτικό Σταυρίνα Λαμπαδάρη, το βιβλίο της με 17 ποιήματα με τίτλο «Γένους θηλυκού» από τις εκδόσεις Χρόνος.
Η Σταυρίνα Λαμπαδάρη γεννήθηκε στον Βόλο. Έχει μελετήσει Μονωδία και Ανώτερα Θεωρητικά στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών, Παιδαγωγικά στην Πάτρα και γαλλική Λογοτεχνία στην Γκρενόμπλ της Γαλλίας. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός της δημοτικής εκπαίδευσης. Από το 2007 έως και το 2012 δίδαξε την ελληνική γλώσσα στη Ναντ, την Αβινιόν και το Μονπελιέ της Γαλλίας.


Έργα: Τα εκ βαθέων διυλισθέντα, ποίηση, Εκδόσεις Εριφύλη, 2003, Άρρητον Κάλλος, χαϊκού, Εκδόσεις Εριφύλη, 2007, I LOVE MYSELF I LOVE LIFE, London, Athena Press, 2010, La lymière tamisée de l’ être, poèmes 2012, Μια καινούρια μέρα αρχίζει, Εκδόσεις Κοντύλι, 2013, Αντάμα φτερουγίζουνε χαίρονται την αγάπη, Παραμύθια, Εκδόσεις Κοντύλι, 2016, ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ 2018 Διά την κατ’ άμφω υγείαν, 2017, γένους θηλυκού, ποίηση, Χρόνος Εκδόσεις, 2018, Ως τήκεται κηρός, ποίηση, Χρόνος Εκδόσεις, 2019, Ο παπαγάλος που ήθελε να γίνει αηδόνι, Παραμύθι, Χρόνος Εκδόσεις 2020.

Μια ποιητική συλλογή ύμνος στη γυναικεία ιερότητα, στη γυναικεία φωνή, στο γυναικείο κάλλος. Διαβάζοντας τα ποιήματα της Σταυρίνας Λαμπαδάρη συνειδητοποίησα για μία ακόμα φορά πόσο τυχερή είμαι που είμαι γυναίκα, πόση δύναμη κρύβω μέσα μου, πόσο λαμπερή είμαι εσωτερικά και εξωτερικά, όπως και κάθε γυναίκα και πόσα μπορώ να καταφέρω αν θέλω. Τα ποιήματά της πραγματικά είναι μία ωδή στη γυναικεία σοφία, στη γυναικεία δύναμη, στη γυναίκα, στη γυναίκα-Μάνα, στη γυναίκα-Παναγία. Σ’ όλες τις γυναίκες που με τη θέλησή τους και τις δυνάμεις τους κρατούν και στηρίζουν αυτό τον κόσμο. Για τις αγέρωχες γυναίκες, για τις ανέμελες, ωραίες γυναίκες. Για τις τραγωδίες που κρατούν φυλακισμένες τις γυναίκες. Για ένα γιασεμί και μία γυναίκα. Για τις πίκρες και τα σκοτάδια που μυρώσανε τη γυναίκα. Για τη γυναίκα με τη γαλήνια και χορτασμένη ψυχή. Για τη Μάνα που η Αγάπη της είναι η μόνη Αλήθεια (άλλωστε το βιβλίο της Σταυρίνας είναι αφιερωμένο στη μητέρα της Ζωή που δεν ζει πια). Για τη Μάνα που με ταπεινότητα αγγέλου παραμερίζει τους καιρούς. Για τη γυναίκα-Παναγία, καθώς έρχεται και η μεγάλη γιορτή της, ο Δεκαπενταύγουστος, που σηκώνει στις πλάτες της όλο τον Κόσμο, τον σώζει, τον αγιάζει. Για τη γυναίκα-Παναγία που μοιρολογά για το σπλάχνο της και το καλεί να γυρίσει κοντά της για να μερώσει ο πόνος της. Για τη γυναίκα-Παναγία που παρακαλά τον Σταυρό να γείρει για να αχνοσφουγγίσει το άψυχο κορμί του Υιού της. Για τη γυναίκα-Παναγία που της ζητάει ο Χριστός να τον στολίσει, να τον λούσει, να τον μυρώσει, να τον χτενίσει και να τον αλείψει λάδι, καθώς έφτασε η ώρα του Λυτρωμού. Για τη Μάνα που είναι η αρχή και το τέλος. Για τη Μάνα που το δικό της «ναι» ήταν Ζωή και ήλιος μαζί. Για τη Μάνα που χωνεύει σιωπηλά τα γιατί. Για τη Μάνα του κόσμου που αγκαλιάζει τις καρδιές μας και τις ψυχές μας χαϊδεύει. Και τέλος για τη Μάνα που κρατούσε το Φως να το βλέπουν ψηλά οι Άγγελοι.

Αυτά τα εξαιρετικά μας λέει η Σταυρίνα Λαμπαδάρη στην ποιητική της συλλογή. Μια υπέροχη γραφή χωρίς περιττά λόγια, μπαίνει κατευθείαν στην ουσία του θέματος και μας μεταφέρει στην αγκαλιά κυριολεκτικά της γυναίκας, της αιώνιας γυναικείας φύσης.
Διαβάστε το βιβλίο της, ειδικά όσες είστε γυναίκες! Θα συγκινηθείτε πολύ και θ’ ανακαλύψετε πράγματα για τον εαυτό σας. Αλλά και οι άντρες έχετε να μάθετε πολλά για τις γυναίκες. Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα!

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το