Τοπικά

Γελοιογραφίες με έμπνευση και χιούμορ… Σκίτσα για τη ζωή από τον πανεπιστημιακό Παντελή Σκάγιαννη

Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ενασχόληση, τη γελοιογραφία, που συνδυάζει τη σκέψη, το χιούμορ και την εικαστική δεξιοτεχνία, προχωρεί το τελευταίο διάστημα ο καθηγητής του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Παντελής Σκάγιαννης.

Προσπαθώντας να ξεκλέψει λίγο χρόνο που το καθημερινό ασφυκτικό διδακτικό και ερευνητικό πρόγραμμα, αποτυπώνει με την καλλιτεχνική ευαισθησία ενός αρχιτέκτονα, αλλά και τη διεισδυτική πολιτική του σκέψη τη γενικότερη πραγματικότητα που βιώνουμε μέσα από γελοιογραφίες οι οποίες ξεχωρίζουν για την έμπνευση και το μήνυμά που θέλουν να στείλουν.
Σήμερα στη «Θ» ο κ. Σκάγιαννης μιλά για τη νέα του αυτή ενασχόληση, που μάλλον δεν είναι και τόσο…νέα, καθώς, όπως μας αναφέρει, από μαθητής Λυκείου του άρεσε να ασχολείται με τη γελοιογραφία.

«Πάντα με μαγνήτιζε»
Από πότε ξεκίνησε να ασχολείται με τις γελοιογραφίες; «Στην πραγματικότητα δεν ασχολούμαι συστηματικά με τις γελοιογραφίες. Όμως κατά καιρούς έχω κάνει κάποιες» μας απαντά και συμπληρώνει πως «όντως έκανα αρκετές, όταν ήμουν μαθητής στο Λύκειο. Στο σχολείο μου η κάθε τάξη που αποφοιτούσε εξέδιδε έναν τόμο περίπου 250 σελίδων. Ένα μεγάλο μέρος των τόμων αυτών είχε μια φωτογραφία και μια παράγραφο για τον κάθε απόφοιτο που συνοδευόταν από ένα σκίτσο. Εκείνη τη χρονιά ήμουν ένας από αυτούς που είχαν αναλάβει να κάνουν τα σκίτσα, και είχα κάνει πολλά που τα περισσότερα είχαν μια γελοιογραφική οπτική. Συνέχισα μετά για λίγο καιρό, αλλά ο ρυθμός της ζωής με έκανε να το εγκαταλείψω και μόνο κατά καιρούς σποραδικά να σκαρφίζομαι κάτι. Ήταν, όμως ένα πράγμα που πάντα με μαγνήτιζε και που βρήκε μια έκφρασή του σήμερα την περίοδο το κορωνοϊού».

Το σκίτσο της ζωής
Ερωτηθείς, ποια είναι τα θέματα που συνήθως σχολιάζει, καθώς και τι συμβολίζει μια γελοιογραφία, απαντά πως «όποτε έχω κάνει κάτι μετά το σχολείο σατίριζε κοινωνικές καταστάσεις και συχνά ήταν πολιτικό. Όμως η γελοιογραφία δεν είναι πάντα αστεία με την έννοια του να βγάζει γέλιο. Συχνά είναι ένα σκληρό σκίτσο για τη ζωή, μια φωτογραφία από μια περίεργη ιδιάζουσα οπτική γωνία που μπορεί να βγάλει και πολύ πικρά συναισθήματα. Είναι ένα είδος τοποθέτησης επάνω στα πράγματα».
Ορισμένες από τις γελοιογραφίες που κάνει, είναι και στην αγγλική γλώσσα, με τον καθηγητή να εξηγεί πως «μερικές έχουν ταυτόχρονα μέσα τους και τις δύο γλώσσες. Είναι, όπως μου έρχεται αυθόρμητα. Μερικές είναι μόνο στα αγγλικά, διότι είναι ευρύτερου περιεχομένου, και διότι τις στέλνω σε πολλούς ξένους φίλους μου».

Έμπνευση, χιούμορ και ενημέρωση
Τι χρειάζεται για τη δημιουργία μιας καλής γελοιογραφίας; «Δεν ξέρω, διότι ούτε επαγγελματίας είμαι, αλλά ούτε θεωρώ πως κάνω σπουδαίες γελοιογραφίες. Όμως πιστεύω πως χρειάζεται έμπνευση, χιούμορ και συνεργασία μεταξύ μυαλού και χεριού. Χρειάζεται να είσαι ενημερωμένος, να έχεις λίγο σουρεαλιστική διάθεση για τη ζωή αλλά και ευαισθησία, να ανακαλύπτεις την ευτράπελη πλευρά των πραγμάτων, και πολλές φορές να «διαβάζεις» τους άλλους. Α… χρειάζεται και λίγο χρόνος, τουλάχιστον για μένα δεν είναι τόσο απλό, όπως φαίνεται στο τελικό σκίτσο» σημειώνει με νόημα ο κ.Σκάγιαννης, ενώ ερωτηθείς, αν διαβάζει τους άλλους, μας απαντά: «Ναι διαβάζω τους άλλους. Ιδιαίτερα τους πολιτικούς που μου φαίνονται τόσο αφελείς στον τρόπο που εκφράζονται που καταλαβαίνει κανείς αμέσως πότε κάτι το εννοούν και πότε το λένε για άλλους λόγους και φαίνονται τόσο ευανάγνωστοι…».

Πολύ θετική ανταπόκριση
Η ανταπόκριση και τα σχόλια του φιλικού του κύκλου στις γελοιογραφίες είναι πολύ θετική.
«Μερικοί θέλουν και να με «εκδώσουν»» υπογραμμίζει και καταλήγει με διάθεση χιούμορ: «Ελπίζω οι περισσότεροι να μην το λένε, επειδή είναι φίλοι μου και θέλουν να πουν έναν καλό λόγο. Βασικά αυτή τη δύσκολη εποχή μου λένε πως τους προσφέρω ένα παραπάνω χαμόγελο που το χρειάζονται, παρ’ όλο που μερικές φορές έχω μαύρο χιούμορ που, όμως εμένα μου αρέσει πολύ».

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το