Γεφύρι της Άρτας έχει καταντήσει η Ιχθυόσκαλα του Βόλου, που τέσσερα σχεδόν χρόνια μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής της, δεν έχει ακόμη αρχίσει να λειτουργεί. Η Ιχθυόσκαλα επρόκειτο να λειτουργήσει στα μέσα του 2018, έφθασε ο Απρίλιος του 2019 και ακόμη να ανοίξει τις πύλες της, για να δεχθεί τους ιχθυέμπορους.
Την Ιχθυόσκαλα του Βόλου διαχειρίζεται ο Οργανισμός Κεντρικών Αγορών και Αλιείας (ΟΚΑΑ), που διαχειρίζεται τις Ιχθυόσκαλες ανά την Ελλάδα και εφόσον αρχίσει η λειτουργία της, αναμένεται να διευκολύνει το εμπόριο αλιείας στην ευρύτερη περιοχή της Κεντρικής Ελλάδας, όπου δεν λειτουργεί σήμερα Ιχθυόσκαλα, καθώς θα έχει δυνατότητα αποθήκευσης 60 τόνων νωπών ιχθύων και συσκευασίας 20 τόνων ημερησίως. Καταλαμβάνει έκταση 2.800 τ.μ. στην περιοχή, όπου βρίσκονταν τα παλαιά σφαγεία, δίπλα από την Μπουμπουλήθρα, σε χερσαίο χώρο του Οργανισμού Λιμένα Βόλου. Η Περιφέρεια Θεσσαλίας έχει χορηγήσει τη σχετική άδεια ίδρυσης της Ιχθυόσκαλας, μετά από την ολοκλήρωση των σχετικών διαδικασιών επιβεβαίωσης των απαιτούμενων προδιαγραφών.
Ωστόσο ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η αδειοδότηση για τη λειτουργία της, καθώς η αρμόδια υπηρεσία της Περιφέρειας έχει ζητήσει να ελεγχθεί η κατασκευή της αποχέτευση, με τον ΟΚΑΑ να μην έχει απαντήσει ακόμη, αν έχει συμμορφωθεί με όλες τις σχετικές υποχρεώσεις και τις απαραίτητες εργασίες που επιβάλλονται. Αυτή τουλάχιστον είναι η πληροφόρηση από την Περιφέρεια Θεσσαλίας.
«Ιχθυόσκαλα έχουν η Καβάλα, η Μηχανιώνα, εμείς όχι ακόμη. Άμα ρίξει κανένα μπουρίνι θα τις πάρει το νερό τις παράγκες στην Μπουμπουλήθρα. Το πρόβλημα είναι μεγάλο. Γιατί δεν λειτουργεί, αφού κατασκευάστηκε εδώ και τόσα χρόνια», δηλώνει ο ιδιοκτήτης γρι γρι Αντώνιος Μάγειρας. «Μας έχουν πεταμένους εκεί στο Τελωνείο και κοντεύουμε να πνιγούμε», προσθέτει.
Από τη δεκαετία του ’70
Το έργο της Ιχθυόσκαλας χρονολογείται από τη δεκαετία του ’70. Αρχικά είχε εγκλωβιστεί στο εμπόδιο του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. Με την απεμπλοκή του από το ΚΑΣ εγκλωβίστηκε στη δικαστική διαμάχη μεταξύ των μειοδοτών-κατασκευαστών, καθώς είχαν υποβληθεί ενστάσεις στη διαδικασία. Μάλιστα είχε κινδυνεύσει να απενταχθεί από το Γ’ ΚΠΣ, αλλά τελικά «γεφυρώθηκε» και εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ.
Το ΚΑΣ δεν ενέκρινε την οριστική μελέτη του έργου , ωστόσο μόλις αυτό επιτεύχθηκε, ξεκίνησε μια δικαστική διαμάχη μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου μειοδότη του διαγωνισμού.
Στην Επιτροπή Διαγωνισμού του έργου είχε μειοδότρια αθηναϊκή τεχνική εταιρεία, που είχε προσφέρει έκπτωση 36,25%, έναντι βολιώτικης τεχνικής εταιρείας, που είχε προσφέρει έκπτωση 34,78%. Η βολιώτικη τεχνική εταιρεία είχε υποβάλει ένσταση κατά του πρώτου μειοδότη, με την αιτιολογία ότι δεν είχε συνυποβάλει στα απαιτούμενα δικαιολογητικά, ασφαλιστική ενημερότητα. Με απόφασή του ο τότε γενικός γραμματέας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης είχε ανακηρύξει μειοδότρια κατόπιν τη βολιώτικη τεχνική εταιρεία. Ωστόσο ο πρώτος μειοδότης είχε προσφύγει κατά της απόφασης του γ.γ. στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Σημειώνεται ότι το έργο ήταν προϋπολογισμού 7.230.000 ευρώ. Στο έργο είχε ενταχθεί και η κατασκευή κρηπιδώματος μήκους 50 μέτρων, προϋπολογισμού 500.000 ευρώ, παράλληλα με τη διευθέτηση της κοίτης του χειμάρρου του Ξηριά.
Η πρώτη μελέτη για την Ιχθυόσκαλα είχε εκπονηθεί το 1978, ενώ από τότε είχε αλλάξει πολλές φορές θέση, μέχρι το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης σε συνεργασία με τον ΟΛΒ, την τότε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μαγνησίας και τον Δήμο Βόλου καταλήξουν στη θέση των παλαιών σφαγείων.
Πρώτη θέση που είχε επιλεγεί, ήταν στην περιοχή του Αγ. Στεφάνου, μετά τις Αλυκές, ενώ δεύτερη θέση που είχε προταθεί, ήταν στον χώρο του κρηπιδώματος του Τελωνείου Βόλου. Τρίτη και τελική επιλογή ήταν η θέση στα παλαιά σφαγεία Βόλου, στην εκβολή του Ξηριά.
Αρχικά το έργο είχε ενταχθεί στα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα (ΜΟΠ) και με κονδύλια από αυτά κατασκευάστηκε το κρηπίδωμα, που υπάρχει σήμερα και εξυπηρετεί τις μηχανότρατες.
Κατόπιν ξεκίνησε η μελέτη του κτιρίου εντασσόμενο στο Α’ ΚΠΣ, ωστόσο δεν προωθήθηκε η ολοκλήρωσή του, καθώς ανέκυψαν προβλήματα με τον υδροβιότοπο της Μπουμπουλήθρας. Η οριοθέτηση του υδροβιοτόπου και η καθιέρωση όρων δόμησης με Προεδρικό Διάταγμα καθυστέρησαν κατόπιν το έργο, αφού χάθηκε και το Β’ ΚΠΣ. Η Ιχθυόσκαλα εντάχθηκε ακολούθως στο Γ’ ΚΠΣ και κατόπιν ως «γέφυρα» στο ΕΣΠΑ. Η συμβατική προθεσμία παράδοσης του έργου ήταν ο Μάιος του 2012, προθεσμία που παρατάθηκε, για να ολοκληρωθεί τελικά το 2015… Από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει αρχίσει να λειτουργεί!