O προεκλογικός κύκλος των προεδρικών εκλογών για την ανάδειξη του 45ου προέδρου των ΗΠΑ -από τους πιο ασυνήθιστους των τελευταίων ετών- έμαθε στους Αμερικανούς ότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν… χάνει ποτέ. Ποτέ, είτε πρόκειται για τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες είτε τις πολιτικές. Είτε κερδίζει καθαρά είτε θα κέρδιζε αν δεν του έκλεβαν την νίκη, συνήθως εξαιτίας συνωμοσιών από τους αντιπάλους του.
Κι επειδή του κλέβουν τις νίκες, οι χρεοκοπίες του δεν ήταν ποτέ δικό του λάθος, ή ήταν στην πραγματικότητα επιτυχίες, σύμφωνα πάντα με τη λογική του. Κι όταν το ριάλιτί του «Ο Μαθητευόμενος» δεν κέρδισε το ΕMMY, δεν έφταιγε η ποιότητα της εκπομπής αλλά οι «άδικοι κριτές» που έχουν «πολιτικά κριτήρια».
Και ο Τραμπ ακολούθησε αυτή την τακτική και στην προεκλογική του εκστρατεία από την αρχή κιόλας όταν έχασε την προκριματική εκλογή στην Αϊόβα από τον Τεντ Κρουζ. «Ο Τεντ Κρουζ δεν κέρδισε στην Αϊόβα, την έκλεψε», τουιτάρισε λίγο μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων και λίγο αργότερα, πάλι μέσω Twitter, ζητούσε νέα εκλογή ή την ακύρωση των αποτελεσμάτων του Κρουζ.
Κι έκτοτε το κύριο μοτίβο της προεκλογικής του εκστρατείας είναι ότι οι εκλογές είναι στημένες. Μάλιστα, όσο οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την Κλίντον να προηγείται άνετα -με πέντε μονάδες κατά μέσο όρο- και μετά τη δημοσιοποίηση βίντεο με σεξιστικά σχόλιά του και καταγγελίες από γυναίκες για παρενόχληση, τόσο πιο δυναμικά επαναφέρει ο Τραμπ αυτό το μοτίβο. Μιλάει για συνωμοσία σε βάρος του με ενορχηστρωτές της την Κλίντον και το «κατεστημένο της Ουάσιγκτον» σε συνεργασία με τα πάντα πρόθυμα ΜΜΕ.
«Διαφθορά»
Τη Δευτέρα μιλώντας σε συγκέντρωση στη Φλόριντα, δήλωσε πως «όταν δεν πειράζουν τις δημοσκοπήσεις, τότε προηγείται. Το σύστημα είναι διεφθαρμένο, τα αποτελέσματα στημένα». «Παιδιά, κερδίζουμε», τελείωσε την ομιλία του.
Μία μέρα πριν είχε γράψει στο Twitter πως «η εκλογή στήνεται από τα ανειλικρινή και διαστρεβλωτικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία προωθούν την ανέντιμη Χίλαρι -αλλά δυστυχώς και σε πολλά εκλογικά τμήματα- ΛΥΠΗΡΟ».
Η ρητορική του πάντως βρίσκει ευήκοα ώτα. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, το 41% των ψηφοφόρων τον πιστεύουν όταν λέει πως οι εκλογές θα μπορούσαν να νοθευτούν, ενώ το 70% των Ρεπουμπλικάνων θεωρεί πως η νίκη της Κλίντον θα οφείλεται σε παράνομη ψηφοφορία ή σε αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος. Επίσης, περίπου οχτώ στους δέκα Ρεπουμπλικάνους ανησυχούν για την ακρίβεια της τελικής καταμέτρησης των ψήφων.
Αντιθέτως, λιγότερο από 50% των ψηφοφόρων των Δημοκρατικών υποστηρίζει πως η επικράτηση στις προεδρικές εκλογές του υποψηφίου των Ρεπουμπλικάνων θα οφείλεται σε παράνομη ψηφοφορία ή σε εκλογική νοθεία. Βέβαια, η ρητορική για νοθεία δεν είναι εφεύρεση του Τραμπ κι εξάλλου υπάρχουν αρκετά παραδείγματα στην αμερικανική πολιτική ιστορία εκλογικής εξαπάτησης με κυριότερο όσα έγιναν στη Φλόριντα το 2000.
Οι ηγέτες των Ρεπουμπλικάνων είναι αυτοί που εκτόξευαν κατηγορίες για στημένες εκλογές εδώ και χρόνια κι απλώς ο προεδρικός τους υποψήφιος εξέλιξε την τεχνική τους. Εδώ και μία δεκαετία, οι Ρεπουμπλικάνοι μιλάνε για εκλογές που έχουν διαστρεβλωθεί επειδή ψήφισαν νεκροί -το επανέλαβε πρόσφατα και ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Ρούντολφ Τζουλιάνι, ότι ψηφίζουν οι νεκροί οι οποίοι έχουν την… ενοχλητική τάση να ψηφίζουν Δημοκρατικούς- επειδή ψήφισαν παράνομοι μετανάστες, μέχρι και… κατοικίδια. Ακόμα και σήμερα, πολλοί στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα πιστεύουν ότι ο Μπαράκ Ομπάμα εκλέχτηκε μόνο επειδή οργανωτικές ομάδες όπως η Acorn (πλέον ανενεργή) έγραφε στους εκλογικούς καταλόγους μη υπαρκτούς ψηφοφόρους κι επειδή χιλιάδες πούλμαν με Μεξικανούς κατέφθαναν στις ΗΠΑ για να ψηφίσουν χρησιμοποιώντας το όνομα κάποιου άλλου.
Οκτώ χρόνια προτού μιλήσει ο Τραμπ για στημένες εκλογές, ο πρώτος Ρεπουμπλικάνος αντίπαλος του Ομπάμα, ο Τζον ΜακΚέιν, δήλωνε πως η Acorn «ήταν έτοιμη να πραγματοποιήσει μία από τις μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία των ΗΠΑ, καταστρέφοντας τη δημοκρατία». Για την ιστορία, δεν βρέθηκαν ποτέ στοιχεία για απάτη.
«Μακροχρόνια ζημιά»
Κι ενώ έχει αμφισβητηθεί η νομιμότητα του τρόπου διεξαγωγής των προεδρικών εκλογών, συνήθως μετά την καταμέτρηση των ψήφων και συνοδεύεται από καταγγελίες εκλογικής νοθείας, οι ισχυρισμοί Τραμπ τη στιγμή που έχει αρχίσει και διεξάγεται η πρόωρη ψηφοφορία ή η ψηφοφορία δια επιστολών, δημιουργούν ιστορικό πολιτικό προηγούμενο, προκαλώντας μακροχρόνια ζημιά στην αξιοπιστία του πολιτικού και εκλογικού συστήματος στις ΗΠΑ.
Αυτό το επισήμανε και ο Μπαράκ Ομπάμα, που χαρακτήρισε «επικίνδυνες» τις δηλώσεις Τραμπ, τονίζοντας ότι η τακτική του Ρεπουμπλικάνου υποψήφιου να αμφισβητεί την εγκυρότητα της κάλπης υπονομεύει την ίδια τη δημοκρατία στις ΗΠΑ.
Η προκαταβολική άρνηση εξάλλου του Τραμπ να αποδεχτεί τα αποτελέσματα των εκλογών (δήλωσε πως θα τα αποδεχθεί μόνο αν… κερδίσει) βάζει, σύμφωνα με τους αναλυτές, τη χώρα σε αχαρτογράφητα πολιτικά νερά, πολώνοντας ακόμα περισσότερο το πολιτικό σκηνικό και δυναμιτίζοντας τις όποιες προσπάθειες προσέγγισης των δύο κομμάτων.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Από τον Ανταμς το 1824 έως το απόλυτο θρίλερ του 2000
An και οι Δημοκρατικοί δεν καταφεύγουν συνήθως σε ρητορική περί «νοθευμένων εκλογών», στην επανεκλογή του Τζορτζ Μπους το 2004 κυκλοφόρησαν πολλές θεωρίες συνωμοσίας με κυριότερη αυτή που ήθελε τους Ρεπουμπλικάνους να συνεργάζονται με τους κατασκευαστές των μηχανημάτων ψηφοφορίας. Επίσης, παρατηρήθηκαν πολλές παρατυπίες στους εκλογικούς καταλόγους και πολλοί ψηφοφόροι μειονοτήτων δεν ψήφισαν ποτέ…
Βέβαια, οι Δημοκρατικοί ήταν αυτοί που αμφισβήτησαν τις πιο αμφιλεγόμενες εκλογές των τελευταίων ετών. Ηταν το 2000, όταν ο Αλ Γκορ, πρώην αντιπρόεδρος του Μπιλ Κλίντον, αντιμετώπισε τον Τζορτζ Μπους τον νεότερο. Κλειδί στην αναμέτρηση εξελίσσεται η πολιτεία της Φλόριντα η οποία στην αρχή της βραδιάς «δίνεται» στον Γκορ. Τα ξημερώματα «πηγαίνει» στον Μπους που ανακηρύσσεται πρόεδρος. Ο Μπους απολαμβάνει τη νίκη του για λίγες ώρες, ανακαλούνται τα αποτελέσματα, καθώς οι υποψήφιοι βρίσκονται τόσο κοντά με αποτέλεσμα να γίνει ανακαταμέτρηση των ψήφων. Ανακαλύπτεται πρόβλημα στα μηχανήματα καταμέτρησης. Τις διαφορές αναλαμβάνουν να λύσουν οι εφορευτικές επιτροπές και τα δικαστήρια. Το επιτελείο του Μπους, αντίθετα με τον Γκορ, ζητά να μη γίνει ανακαταμέτρηση με το χέρι. Τελικά, και ενώ το Ανώτατο Δικαστήριο της Φλόριντα έχει επιτρέψει τις ανακαταμετρήσεις με το χέρι, η υπουργός Εσωτερικών της πολιτείας, Κάθριν Χάρις, επικυρώνει τα αποτελέσματα που δίνουν νικητή τον Μπους με 537 ψήφους διαφορά (ενώ κυβερνήτης της Πολιτείας είναι ο αδελφός του Μπους, Τζεμπ).
Οι Δημοκρατικοί διαμαρτύρονται: σε κάποιες κομητείες η ανακαταμέτρηση δεν έχει ολοκληρωθεί, ενώ στο Μαϊάμι ξεσπούν επεισόδια μέσα στο κτίριο όπου διεξάγεται η διαδικασία. Τελικά χρειάστηκαν πέντε ολόκληρες εβδομάδες για να αποφασίσει το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας ότι οι ανακαταμετρήσεις είναι αντισυνταγματικές.
Μαφιόζικες πλάτες
Πριν από τη Φλόριντα, σκιές είχαν υπάρξει και στην εκλογή του Τζον Κένεντι το 1960. Ο υποψήφιος των Δημοκρατικών πήρε μόλις 131.000 περισσότερες ψήφους από τον Νίξον. Λέχθηκε ότι ήταν η μαφία που τον βοήθησε να κερδίσει στο Σικάγο και τους εκλέκτορες της κρίσιμης πολιτείας του Ιλινόις δωροδοκώντας και απειλώντας, ενώ διαπιστωμένα υπήρξε νοθεία στην κομητεία Κουκ της Πολιτείας, που οργάνωσε ο ισχυρός Δημοκρατικός δήμαρχος και κομματάρχης Ντέιλι. Νοθεία έγινε και στο Τέξας: Σε μια αραιοκατοικημένη κομητεία με 4.895 εγγεγραμμένους ψηφοφόρους ο Κένεντι πήρε… 6.138 ψήφους. Ο Νίξον πάντως αποφάσισε να μην αμφισβητήσει το αποτέλεσμα ίσως επειδή νοθεία είχε διαπραχθεί και από Ρεπουμπλικάνους, όπως ισχυρίζονταν οι αντίπαλοί του. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Λίντον Τζόνσον κερδίζει τις προκριματικές του Δημοκρατικού Κόμματος με νοθεία σε αρκετές αναμετρήσεις.
Παλιότερα, το 1876, ο Ρεπουμπλικάνος Ράδεφορντ Χέις έχασε τη λαϊκή ψήφο από τον Δημοκρατικό Σάμιουελ Τίλντεν, κέρδισε όμως τους εκλέκτορες μετά από μαγειρέματα εκλογικών επιτροπών σε πολιτείες- κλειδιά, που ανακήρυσσαν νικητή χωρίς πλήρη καταμέτρηση.
Ακόμα νωρίτερα, το 1824, ο Τζον Κουίνσι Ανταμς ουσιαστικά ανακηρύχθηκε πρόεδρος από το Συμβούλιο των Εκλεκτόρων μετά από δωροδοκίες και υποσχέσεις για υπουργικά πόστα σε μέλη του.
‘ΠΛΑΚΑ’ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ
Ο κίνδυνος για τη δημοκρατία στις ΗΠΑ φαίνεται και από τις διεθνείς αντιδράσεις για το κλίμα που διαμορφώνεται στον δρόμο προς τις κάλπες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Ρώσοι, που μάλλον «διασκεδάζοντας», δήλωσαν πως επιδιώκουν να στείλουν επόπτες στα αμερικανικά εκλογικά κέντρα στις 8 Νοεμβρίου.
Πηγή: Έθνος