Η υποψήφια βουλεύτρια Μαγνησίας με τον συνδυασμό του ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη κ. Φαίη Τζανετουλάκου, αφού ασχολήθηκε ενεργά με τον ακτιβισμό, εισέρχεται στον πολιτικό στίβο προτάσσοντας τα περιβαλλοντικά ζητήματα, ενώ τάσσεται υπέρ των λύσεων που απελευθερώνουν από το σύστημα οικονομικής υποδούλωσης.
Υποστηρίζει ότι το ΜέΡΑ25 ενόψει εκλογών προσφέρει διέξοδο και στους αναποφάσιστους, γιατί τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς.
Αφού ασχοληθήκατε ενεργά με τον ακτιβισμό εισέρχεστε στον πολιτικό στίβο; Είναι η φυσική συνέχεια στους αγώνες σας;
Ο αγώνας για καθαρό περιβάλλον, υγεία, πολιτισμό και αξιοπρέπεια είναι για όλους. Όταν σκαρφάλωσα, μαζί με άλλους δύο συμπολίτες μου, το τοιχίο της ΑΓΕΤ-LAFARGE HOLCIM σε μία απονενοημένη προσπάθεια να σταματήσω την εκφόρτωση του φορτίου του θανάτου, η πράξη μου έγινε συνειδητά ορμώμενη, όχι από κάποια κομματική ντιρεκτίβα, αλλά από τη γνώση (και τον τρόμο) ότι κυβέρνηση, Περιφέρεια, Δήμος έχουν αφήσει τα παιδιά μας κι εμάς στο έλεος της κάθε πολυεθνικής που μας θεωρεί αποικία τους. Η αντίθεση μου μάλιστα με κόμματα που επιχείρησαν να προσεταιριστούν τον αγώνα ήταν ηχηρή και υπήρξαν ρήγματα. Έξι όμως χρόνια, και τρεις κυβερνήσεις μετά από τη νομιμοποίηση καταστροφικών πρακτικών, όπως η καύση απορριμμάτων και την αρχή του αγώνα, αλλά και η πλήρης απαξίωση του Δήμου, ειδικά στα τρία τελευταία δημοτικά συμβούλια, της δημοκρατικής διαβούλευσης με τους φορείς και τους πολίτες που αντιδρούν στην εγκατάσταση πλατφόρμας φυσικού υγροποιημένου αερίου, με ώθησαν να συνεχίσω τον αγώνα μου πιο οργανικά, συμμετοχικά και συλλογικά μέσα από ένα κίνημα που παρακολουθούσα καιρό τώρα, και με εξέφραζε σε όλες τις θέσεις του. Ένα κίνημα συλλογικό που εμπιστεύτηκε αξιόμαχους πολίτες να συγγράψουν από κοινού τα βασικά του σημεία. Ένα κίνημα που καταθέτει νομοσχέδιο στήριξης για πολίτες που έχουν υποστεί Slapp. Και αυτό το κίνημα είναι το ΜέΡΑ 25-Συμμαχία για τη Ρήξη.
Ποια περιβαλλοντικά ζητήματα προτάσσετε; Ποια πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα για να υπάρξουν λύσεις;
Ως πολιτική στάση ζωής αλλά και ειδικά για τη Μαγνησία, στηρίζουμε τις κινήσεις των πολιτών ενάντια στο LNG. Λέμε Όχι στην καύση απορριμμάτων και πετ-κοκ από την τοπική βιομηχανία και όχι στο νέο εργοστάσιο SRF. Ζητάμε μετρήσεις αέριας ρύπανσης, βαρέων μετάλλων και διοξινών σε ΑΓΕΤ και Χαλυβουργία με διαβούλευση και των πολιτών. Λέμε Όχι στον νέο ναύσταθμο και στη στρατικοποίηση της περιοχής που εκτός των τεράστιων γεωπολιτικών κινδύνων με την παρουσία των Αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων, θα επιβαρύνει περιβαλλοντικά την περιοχή. Όχι στην υποβαθμισμένη ποιότητα του νερού της πόλης από γεωτρήσεις. Στηρίζουμε τα κινήματα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των Σταγιατών. Λέμε ένα ηχηρό Όχι στις ανεμογεννήτριες στο Πήλιο, στην Κάρλα, στον Αλμυρό. Στηρίζουμε τα κινήματα ενάντια στα αιολικά πάρκα.
Ποιες θέσεις του ΜέΡΑ25 σας έκαναν να αποφασίσετε να συστρατευτείτε σε κοινή πορεία;
Όλο το περιβαλλοντικό του πρόγραμμα που ενισχύεται με ένα ισχυρό όχι σε όλες τις εξορύξεις. Το ΜέΡΑ 25 προτείνει κάθε πολυκατοικία, κάθε γειτονιά, κάθε χωριό και μία ενεργειακή κοινότητα να αξιοποιεί ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως ο ήλιος μέσα πχ από οικιακά φωτοβολταϊκά, στο πλαίσιο μίας Ενιαίας Δημόσιας ΔΕΗ. Και φυσικά, ενισχύουμε την ενίσχυση της έρευνας για αξιοποίηση του υδρογόνου.
Πέρα όμως από το περιβάλλον, συμφωνώ με τη Συμμαχία για τη ΡΗΞΗ και στις εξής απλές και αυτονόητες λύσεις που μας απελευθερώνουν από το σύστημα οικονομικής υποδούλωσης που διήγαμε όλα αυτά τα χρόνια. Κατάργηση του “Ηρακλή” που χαρίζει τις πρώτες κατοικίες και τα μικρομάγαζα στα αρπακτικά ταμεία και ίδρυση του “Οδυσσέα”, της δημόσιας εταιρείας διαχείρισης ιδιωτικού χρέους που ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ τους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις. Κατάργηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, που διαχειρίζονται 5 μεγάλες ληστρικές ολιγαρχικές εταιρίες. Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή κατώτατων μισθών, συντάξεων και κοινωνικών επιδομάτων. ΦΠΑ από το, υψηλότερο στην Ευρώπη, 24% στο 15%, και πρόστιμα σε σούπερμάρκετ που αισχροκερδούν. Και τέλος θεωρώ πολύ σημαντική την Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων για όλους τους κλάδους.
Όπως φαίνεται σε δημοσκοπήσεις, η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να κεφαλαιοποιήσει την οργή για το δυστύχημα των Τεμπών ενίσχυσε το ΜέΡΑ25 σε σημείο που να θεωρείται, όχι μόνο σίγουρη είσοδος του στην Βουλή, αλλά πιθανώς εμφανίζεται και ένας ρυθμιστικός ρόλος του. Πιστεύετε ότι θα είστε η έκπληξη των εκλογών;
Πώς να την κεφαλαιοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο κόσμος γνωρίζει ότι η τηλεδιοίκηση στα τρένα άρχισε σταδιακά να φθίνει από το 2015; Πώς να τον εμπιστευτεί ο κόσμος όταν ζητάει όχι την επανακρατικοποίηση του αλλά την επαναδιαπραγμάτευση με τους Ιταλούς, αφού εκείνος τον είχε δεσμεύσει στο πλαίσιο της μνημονιακής «απελευθέρωσης» δηλαδή της ιδιωτικοποίησης των κερδοφόρων κομματιών των συγκοινωνιών, που οδήγησε και στον τεμαχισμό του σιδηροδρομικού έργου, υλοποιώντας ουσιαστικά τις κατευθύνσεις της ΕΕ, μια ιδιωτικοποίηση που ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας είχε χαρακτηρίσει ως «σωτήρια απόφαση»; Για ποιους; Σίγουρα όχι για τους 57 συμπολίτες μας. Η «άγονη γραμμή» Αθήνας Θεσσαλονίκης, και η μαζική δολοφονία των 57 νέων συμπολιτών μας δυστυχώς έγινε θλιβερό εφαλτήριο για πολιτικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των μνημονιακών κομμάτων που βρέθηκαν με αίμα στα χέρια τους. Για το ΜέΡΑ25, και για να μπορούμε να παίρνουμε το τρένο χωρίς να κινδυνεύει η ζωή μας, και για να μπορούμε να χρησιμοποιούμε τις εταιρίες κοινής ωφελείας προς όφελος μας, η λύση είναι μία και αυτονόητη. Να ξαναγίνουν δημόσιες και όχι πλουτοπαραγωγικές πηγές στα χέρια funds και ολιγαρχών που κάνουν business με τα δικά μας χρήματα.
Κι αν ο κόσμος ξυπνήσει επιτέλους από το Σύνδρομο της Στοκχόλμης και πάψει να αγαπάει τον βασανιστή του, ε ναι, μόνο ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη πρόκειται να επιλέξει με την ψήφο του.
Ποιοι εκτιμάτε ότι είναι οι λόγοι αποχής των νέων και για ποιους λόγους θα τους καλούσατε να ψηφίσουν στις 21 Μαΐου;
Το δημοψήφισμα του ‘15 ήταν το σημείο καμπής για την αποχή των νέων. Και όσο η αριστερά προδίδει, τόσο ενισχύεται η ακροδεξιά. Εμείς, σε αυτόν τον αναποφάσιστο κόσμο, δίνουμε άλλη διέξοδο. Γιατί τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς. Η Ελλάδα πληρώνει τις δεξιότητες των νέων για να τις εκμεταλλεύονται στο εξωτερικό. Υπάρχει όμως μέλλον στη χώρα μας, ένα στοίχημα για όλη τη χώρα όχι μόνο για το ΜέΡΑ25. Η ΝΔ ισχυρίζεται ότι η ανεργία έχει μειωθεί, ο πραγματικός λόγος όμως αφορά στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Ο κατώτατος μισθός παρ’ όλη την αύξηση είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας, και ούτε που πληρώνεται συνήθως. Η μέση αγοραστική δυνατότητα του Έλληνα είναι η τελευταία στην Ευρώπη, κάτω από τη Βουλγαρία, η οποία έχει χαμηλότερους μισθούς, αλλά φθηνότερο πετρέλαιο. Δεν μπορεί να επιβιώσει έτσι ο Ελληνικός λαός. Ο δείκτης του τιμάριθμου στα βασικά μέσα κατανάλωσης είναι ακόμα μεγαλύτερος του μέσου πληθωρισμού. Αυτό σημαίνει συντριπτική μείωση και μεταφορά του πλούτου από τον εργαζόμενο στο Κεφάλαιο. Το ίδιο που γίνεται με τα δάνεια, έχουμε τη μεγαλύτερη ψαλίδα μεταξύ επιτοκίου καταθέσεων και επιτοκίου χορηγήσεων δανείων σε όρους τοκογλυφικούς, από τους μεγαλύτερους της Ευρώπης, χώρια οι προμήθειες. Μείωσε λέει ο Μητσοτάκης τις ασφαλιστικές εισφορές που πληρώνει η εργοδοσία. Πληρώνει το Κεφάλαιο λιγότερο για τον εργαζόμενο του δηλαδή. Όλα αυτά τα καταργεί το ΜέΡΑ.
Στην προσπάθεια προσέλκυσης ψήφων από τη ζώνη των αναποφάσιστων, εκτός από τους νέους, διεκδικείτε και ριζοσπαστικοποιημένους ψηφοφόρους της Αριστεράς που δυσκολεύονται να συγχωρήσουν στον Αλ. Τσίπρα την ανατροπή του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος;
Η Αριστερά πρέπει να ενωθεί και να προτείνει ένα πρόγραμμα ρήξης στο τώρα όχι στο επέκεινα του Σοσιαλισμού, όχι περιμένοντας τον ως Δευτέρα Παρουσία ούτε μας αφορά η ηττοπάθεια, η παραίτηση, η ανάθεση. Κινούμαστε σε διεθνές επίπεδο με τη λογική του DIEM, προχτές συνομιλούσαμε με τον Jeremy Corbyn στην Αγγλία, και χτες η Λαϊκή Ενότητα στην ομάδα της Ευρωαριστεράς. Το ΚΚΕ έχει δύο θέματα, γίνεται σκαντζόχοιρος όταν του προτείνεις συμμαχία, και φυσικά έτσι δεν οικοδομούνται όροι, και επίσης στις δυσκολότερες στιγμές μπολιάζει τον κόσμο με απογοήτευση. Δεν γίνεται να φταίνε πάντα όλοι οι άλλοι, χρειάζεται άνοιγμα σε όλη την Αριστερά.
Πώς σχολιάζετε την απαγόρευση καθόδου του κόμματος του Ηλία Κασιδιάρη στις κάλπες;
Ποιος τον ενισχύει; Μήπως αυτός που ακολουθεί και νομιμοποιεί την ακροδεξιά πολιτική; Αυτός που υποστηρίζει τον φράχτη στον Έβρο, αυτός που υποστηρίζει τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στα νησιά, αυτός που χτυπάει με τα ΜΑΤ ανθρώπους στο δρόμο; Όπως έτσι ακριβώς φωτογραφίζεται η ΝΔ; Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, η μάλλον λίγο πιο δίπλα, ψήφισε τη συμφωνία με την Τουρκία που γκετοποίησε τους ανθρώπους στα νησιά, αλλά και τον φράχτη στον Έβρο δεν λέει ότι θα τον γκρεμίσει. Το ΜέΡΑ ζητά να καταργηθεί ο κανονισμός του Δουβλίνου που επιβάλλει ότι οι πρόσφυγες θα καταθέτουν αίτηση ασύλου μόνο στη χώρα εισαγωγής, αντί να έχουν με βάση τη συνθήκη της Γενεύης το δικαίωμα τους να πάνε απρόσκοπτα στη χώρα στην οποία θέλουν να υποβάλλουν αίτηση ασύλου. Ο ΣΥΡΙΖΑ απογοητεύει τον κόσμο μέσα στο χώρο του που υποστηρίζει τα δικαιώματα των μεταναστών. Αυτά ενισχύουν τον Κασιδιάρη.
Το σχέδιο «Δήμητρα» έχει χαρακτηριστεί από το κόμμα σας ως απαραίτητο εργαλείο άσκησης πολιτικής για κάθε δημοκρατική κυβέρνηση εντός ευρωζώνης.
Θεωρείται αδικαιολόγητη την κινδυνολογία για τους τραπεζικούς λογαριασμούς; Τι λέγατε σε ψηφοφόρους σας για να καθησυχάσετε φόβους τους; Σε ποιους και με ποιο τρόπο δίνει διέξοδο το σχέδιό σας;
-Δεν αντιλαμβάνομαι πώς η απαγόρευση στις τράπεζες να μας χρεώνουν προμήθεια για ηλεκτρονικές συναλλαγές και η ίδρυση του δημόσιου δωρεάν συστήματος συναλλαγών Δήμητρα, εξοφλώντας χωρίς προμήθειες, και σε Ευρώ, τους λογαριασμούς μας στο ΤΑΧΙS, δεν δύναται να υιοθετηθούν με ανακούφιση από όλους τους πολίτες!
Όσον αφορά τις τράπεζες, ο κόσμος αν ενημερωθεί σωστά, μπορεί να ησυχάσει. Οι τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί τρεις φορές με τα λεφτά των Ελλήνων πολιτών. Ειδικά η πρώτη φορά έγινε για να σωθούν οι επενδύσεις των ξένων τραπεζών προς της ελληνικές τράπεζες. Και με την τρίτη ανακεφαλαιοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ το Δημόσιο είχε την πλειοψηφία των τραπεζών, οι τράπεζες ήταν υπό δημόσιο έλεγχο, όμως το Δημόσιο ουδέποτε άσκησε τα δικαιώματα του στον έλεγχο τους και έτσι πουλήθηκαν οι τράπεζες, που είχαν κεφαλαιοποιηθεί με 50 δις, για 5 δις σε ιδιωτικά funds του εξωτερικού και έτσι ξαναπέρασαν σε ιδιωτικό έλεγχο. Γιατί πρέπει να μην λησμονούμε την Ιστορία. Με ένα εισιτήριο λεωφορείου αγόραζες 58 μετοχές της Τράπεζας Πειραιώς! Αυτό το σκάνδαλο δυστυχώς ουδέποτε διερευνήθηκε νομικά.
Οι τράπεζες πρέπει να περάσουν ξανά στο δημόσιο έλεγχο και να υπάρχει δημόσιο τραπεζικό σύστημα που θα διασφαλίζει ότι οι τράπεζες ΔΕΝ θα κλείσουν, (αντίθετα δηλαδή με όσα μας καταλογίζουν ότι προτείνουμε). Όταν έχεις δημόσιες τράπεζες και συστήματα που θα εξασφαλίζουν τη ρευστότητα όπως το Δήμητρα, όταν αντί να ξύνεις τον πάτο των αποθεματικών ταμείων για να πληρώσεις το επονείδιστο και άθλιο δημόσιο χρέος που μας οδηγεί και είμαστε χρεοδουλοπαροικία, τότε μπορείς να διασφαλίσεις ότι δεν θα ξανασυμβεί το 2015 με τα capital controls. Και γιατί συνέβη τότε αυτό; Γιατί δεν υπήρχε καμία προετοιμασία για να προβάλλεις ανυπακοή στις πολιτικές της ΕΕ όταν αυτή σε εκβίαζε με τη λαιμητόμο της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας. Οι εκβιασμοί λοιπόν ΤΕΛΟΣ. Πιο Ευρωπαϊκή πολιτική από του ΜέΡΑ25 δεν υπάρχει, αντίθετα αυτό δημιουργήθηκε ως DIEM στην Ευρώπη, δεν υπηρετεί όμως εκβιαστικές πολιτικές, ούτε εσωτερική εξάρτηση, αυτό πρέπει να σπάσει. Δεχόμαστε την Ευρώπη αλλά δεν αποδεχόμαστε να φτωχαίνει ο λαός και να σκοτώνεται στα τρένα. Στηρίζουμε την Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη των λαών, όπως στηρίζουμε τον Γαλλικό λαό στους αγώνες για το συνταξιοδοτικό του, τον Ισπανικό λαό για το στεγαστικό, τον Βολιώτικο για το καθαρό του περιβάλλον. Όλοι μας συμμετέχουμε σε διεθνή κινήματα που υπερασπίζονται αυτήν την κατεύθυνση, όπως πχ το ότι είμαστε στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο για υπεράσπιση της Στέγης. Αυτή οφείλει είναι η Ευρώπη μας, όπως τότε που ο Γερμανός αστυνόμος, ο οποίος συνόδευε τότε τον Βαρουφάκη στο Eurogroup γύρισε και του είπε «θέλω να σας ευχαριστήσω γιατί ο αγώνας που δίνετε είναι αγώνας και για μας».
«Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού» σύμφωνα με την ρήση του Μπίσμαρκ. Είστε διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης. Την πολιτική πώς θα την ορίζατε ως τέχνη;
Υπέροχη ερώτηση! Η Τέχνη αποτελεί την εικόνα της κοινωνίας μας. Γι’ αυτό είναι πάντα πολιτική. Γιατί είμαστε φύσει πολιτικά όντα. Και όσο διαβρωμένη δείχνει η κοινωνία μέσα από τον καθαρό φακό της τέχνης, τόσο έχουμε ανάγκη να την κάνουμε καλύτερη αυτήν την κοινωνία, πιο ανθρώπινη, πιο συμπεριληπτική, πιο βιώσιμη, πιο όμορφη. Αυτό είναι το μεγάλο διακύβευμα της πολιτικής. Μια κοινωνία πιο φιλική προς όλα τα μέλη που τη συνθέτουν. Όταν αυτός ο σκοπός θα έχει επιτευχθεί, η πολιτική θα έχει κατακτήσει την τέχνη της ευτυχίας των πολιτών της.