Ευθύνες στην διοίκηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ αποδίδει ο Σύνδεσμος Σιδηροδρομικών Θεσσαλίας για το πρόβλημα που παρουσιάστηκε με τη διακοπή των δρομολογίων του «Μουτζούρη». Ο Σύνδεσμος καταγγέλλει την ΤΡΑΙΝΟΣΕ ότι, αν και γνώριζε το πρόβλημα της έλλειψης μηχανοδηγών, αδιαφόρησε παντελώς, ενώ αδυνατεί να διαβεβαιώσει ότι το ίδιο πρόβλημα δεν θα παρουσιαστεί ξανά το επόμενο χρονικό διάστημα. «Ο ΟΣΕ στην πρεμούρα του να ξεπουλήσει τα πάντα, δεν φρόντισε να έχει στις τάξεις του ούτε έναν μηχανοδηγό», τονίζει σε ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος Σιδηροδρομικών Θεσσαλίας, που μεταξύ άλλων διαμαρτύρεται για την κατάργηση του δρομολολίου των 05:30 που μετέφερε για χρόνια αποκλειστικά εργαζόμενους από και προς Λάρισα, όπως και για την κατάργηση της στάσης των Μελισσατίκων.
Ολόκληρη η ανακοίνωση:
Τα δύο προηγούμενα Σαββατοκύριακα δεν πραγματοποιήθηκαν, παρά το πρόγραμμα κυκλοφορίας, τα προγραμματισμένα δρομολόγια του τρένου Πηλίου. Εξ όσων είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αυτό συνέβη λόγω έλλειψης μηχανοδηγών. Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, στην οποία ανήκουν οι μηχανοδηγοί οι οποίοι σημειωτέον εργάζονται σκληρά χωρίς ρεπό και άδειες, αν και γνώριζε το πρόβλημα αδιαφόρησε και δεν ενημέρωσε έγκαιρα ως όφειλε. Η αρνητική αυτή εξέλιξη πέραν της ταλαιπωρίας των επιβατών, οι οποίοι μάλιστα ήταν εφοδιασμένοι με εισιτήρια και είχαν από καιρό προγραμματίσει να πραγματοποιήσουν την διαδρομή, την ζημία των επαγγελματιών της περιοχής, της δυσφήμισης του τρένου Πηλίου, βγάζει στην επιφάνεια προβλήματα που υπάρχουν στους φορείς που είναι επιφορτισμένοι για την κυκλοφορία του. Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ δεν μπορεί να διαβεβαιώσει ότι αυτό που έγινε δεν θα ξανασυμβεί αφού όντως το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει με την έλλειψη μηχανοδηγών, το επόμενο διάστημα θα ενταθεί λόγω της χορήγησης αδειών στο προσωπικό αλλά και της καθημερινής προγραμματισμένης κυκλοφορίας του τρένου. Φτάσαμε στο σημείο για τα αυτονόητα, όπως είναι η πραγματοποίηση προγραμματισμένου δρομολογίου ενός τρένου να χρειάζεται η παρέμβαση γραμματέων και υπουργών και στο τέλος να τους χρωστάμε κιόλας.
Ο ΟΣΕ μπορεί να ισχυρίζεται από την πλευρά του πως είναι συνεπής σε ότι είναι υποχρεωμένος να κάνει για την κυκλοφορία και διαθέτει την υποδομή, το τροχαίο υλικό και το απαιτούμενο προσωπικό αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην πρεμούρα του να ξεπουλήσει τα πάντα δεν φρόντισε να έχει στις τάξεις του ούτε έναν μηχανοδηγό κι έτσι όχι μόνο δεν έχει την δυνατότητα να κυκλοφορήσει ένα τρένο που του ανήκει αλλά ούτε να κουνήσει ένα βαγόνι για ένα μέτρο αποτελώντας παγκόσμια πρωτοτυπία κρατικής σιδηροδρομικής εταιρίας. Έτσι φθάσαμε σήμερα να έχουμε μηχανοδηγούς στα νοσοκομεία, στις αρχαιολογίες, στο υπουργείο παιδείας και αλλού όχι όμως στον ΟΣΕ, και το τρενάκι του Πηλίου να μένει καθηλωμένο από έλλειψη μηχανοδηγού.
Οι χθεσινοί που θέλουν να γίνουν αυριανοί, αυτοί που με την πολιτική τους και την υπογραφή τους έδιωξαν, ξεπούλησαν και ιδιωτικοποίησαν τα πάντα έρχονται σήμερα και με επερωτήσεις διαμαρτύρονται, απορούν τάχα και αναρωτιούνται πως φθάσαμε σε αυτό το κατάντημα και απαιτούν μέτρα για την διόρθωση της κατάστασης.
Αυτοί που με τα έργα, τις πράξεις, και τα σιντριβάνια τους παράχωσαν τις γραμμές του Μουτζούρη θέλοντας να διώξουν για πάντα το τρενάκι από την πόλη, έρχονται σήμερα και θέλουν να μπουν στην διαχείριση για να εγγυηθούν την λειτουργία του. Έστω κι έτσι όμως, ποτέ δεν είναι αργά, κάτι καλό μπορεί να προκύψει. Εξ άλλου η ιστορία διδάσκει πως τα σιντριβάνια γίνονται για να γκρεμιστούν από τους επόμενους και στο τέλος πάντα επικρατεί το τρένο.
Οι σημερινοί, που θέλουν να παραμείνουν και αύριο, εδώ και αρκετό καιρό κρατούν αιχμάλωτους τους συναδέλφους μας (μηχανοδηγούς, σταθμάρχες. συνοδούς, τεχνίτες κ.ά.) που βρίσκονται σε άλλες υπηρεσίες και θέλουν να επιστρέψουν. Άγονται και φέρονται, η ιστορία πάντα κάπου σκαλώνει, δίνονται καινούργιες υποσχέσεις και η ομηρία τους συνεχίζεται. Υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια, καινούργιες χαράξεις, ηλεκτροκίνηση, συνδέσεις με λιμάνια και ΒΙ.ΠΕ. ενώ τα πάντα καρκινοβατούν και καθυστερούν επικίνδυνα. Μένουμε να κοιτάζουμε από μακριά τα τρένα στον κύριο άξονα να τρέχουνε κι εμείς μένουμε στα λόγια και στον προηγούμενο αιώνα. Για όλα όπως πάντα βέβαια φταίνε οι πρώην και οι επόμενοι. Κάθε νέος σχεδιασμός είναι χειρότερος από τον προηγούμενο, όπως έγινε με τα νέα δρομολόγια που ισχύουν από 20/05/19. Αναγνωρίζουν πως τα τρένα δεν επαρκούν αλλά αντί να πυκνώσουν τα δρομολόγια του, βρίσκουν την εύκολη λύση και βάζουν εμβόλιμα λεωφορεία.
Έτσι ενώ μας λένε πως όταν, άμα, αφού, και αν θα γίνει η καινούργια γραμμή, θα μπορούν να μετακινούνται με το τρένο οι εργαζόμενοι στην ΒΙΠΕ και θα υπάρχει στάση εκεί για τον για τον σκοπό αυτό, σήμερα καταργείται το δρομολόγιο των 05:30 που μετέφερε για χρόνια αποκλειστικά εργαζόμενους από και προς Λάρισα, βάζοντας στην θέση του λεωφορείο αλλά στις 06:00 και παρά τις διαμαρτυρίες επιμένουν να μην αλλάζουν την ώρα. Καταργούν επίσης χωρίς λόγο για πρώτη φορά στην ιστορία την στάση στα Μελισσιάτικα. Μια στάση που κι αν ακόμα δεν υπήρχε θα έπρεπε να την κάνουν αφού λόγω γειτνίασης με τον περιφερειακό εκτός από όλη την
Ν Ιωνία, εξυπηρετεί τους προερχόμενους από το Πήλιο και τις συνοικίες που είναι κοντά στον περιφερειακό μειώνοντας μάλιστα και τον χρόνο του δρομολογίου. Αντί όμως να φροντίσουν να είναι καθαρό το μέρος, με παρκινγκ, αναβαθμίζοντας τον περιβάλλοντα χώρο, καταργούν τελείως την στάση και ησυχάζουν.
Μήπως και γι αυτά τα πολύ απλά και ανέξοδα χρειάζονται επερωτήσεις στην Βουλή και παρέμβαση γραμματέων και υπουργών; Μήπως τελικά δεν ισχύει πια αυτό που λέγαμε παλιότερα ότι οι αποφάσεις για την επαρχία παίρνονται στην Αθήνα αλλά πλέον παίρνονται στην Ρώμη;