Στα… χνάρια που χάραξαν οι Ομηρίδες, όπως χαρακτηριστικά ονομαζόταν η συντεχνία των Χιωτών ραψωδών, οι οποίοι τραγουδούσαν τα ποιήματα του Ομήρου και ισχυρίζονταν ότι η καταγωγή τους κρατούσε από τον δημιουργό της Οδύσσειας και της Ιλιάδας, πάτησαν πριν από λίγες ημέρες, διακόσιοι και πλέον μαθητές και οι συνοδοί καθηγητές τους, συμμετέχοντας στην πρώτη πανελλαδική νεανική συνάντηση δημιουργικής έκφρασης «Νέοι Ομηρίδες». Η βιολόγος κ. Εύη Μανέ, η οποία διδάσκει στο 1ο Πειραματικό Γενικό Λύκειο Νέας Ιωνίας και παράλληλα είναι συντονίστρια στον όμιλο θεάτρου του σχολείου, μίλησε για το ταξίδι στη Χίο χαρακτηρίζοντάς το «αξέχαστη εμπειρία».
Δώδεκα Γυμνάσια και Λύκεια από Ηράκλειο, Μυτιλήνη, Καλαμάτα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Κόρινθο, Λάρισα, Αθήνα και Χίο, έλαβαν μέρος στο φεστιβάλ που διοργάνωσαν το τριήμερο 14-16 Σεπτεμβρίου οι Σχολικές Δραστηριότητες Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Χίου (με υπεύθυνη τη φιλόλογο – θεατρολόγο Στέλλα Τσιροπινά) και το Γυμνάσιο Βροντάδου, με τη στήριξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου / Π.Ε. Χίου και Δήμος Χίου / Δημοτική Κοινότητα Βροντάδου).
Η κ. Μανέ, η οποία, μάλιστα, από το 2004 έως το 2015 εργάστηκε σε σχολεία της Χίου, πέρα του γεγονότος ότι είχε την ευκαιρία να ξαναβρεθεί στο νησί που δίδαξε επί σειρά ετών, επισκέφτηκε τον τόπο που την έφερε εγγύτερα στη θεατρική τέχνη, μέσα από την παρακολούθηση θεατροπαιδαγωγικών προγραμμάτων και σεμιναρίων για εκπαιδευτικούς. Παραδέχθηκε δε, πως «η ενασχόληση με το θέατρο είναι μία αγάπη, που πηγαίνει πίσω αρκετά χρόνια», ενώ έπειτα τόνισε ότι «έχει επικεντρώσει το ενδιαφέρον της στην εμψύχωση εφηβικών θεατρικών ομάδων».
Σχετικά με το φεστιβάλ «Νέοι Ομηρίδες» και τη συμμετοχή του 1ου Πειραματικού ΓΕΛ Νέας Ιωνίας, η κ. Εύη Μανέ ήταν εκείνη που επιμελήθηκε και σκηνοθέτησε «Τα Τέρατα της Οδύσσειας», το έργο που εκπροσώπησε το σχολείο. Η συντονίστρια των «Καλόπιστων Θεατρίνων», όπως ονομάζεται ο θεατρικός όμιλος της σχολικής μονάδας, κάνοντας μια πρώτη αποτίμηση υπογράμμισε πως «επρόκειτο για μία φοβερή συνεύρεση και κυρίως άρτια διοργανωμένη με δεδομένο πως ήταν η πρώτη χρονιά που έγινε το φεστιβάλ», ενώ εξήρε επίσης την πρωτοτυπία του προγράμματος, καθώς στηρίχτηκε στα έπη του Ομήρου και τις επιδράσεις τους στην παγκόσμια γραμματεία.
Αποκαλύπτοντας περισσότερες λεπτομέρειες για το έργο, είπε: «Πήρα κομμάτια του ομηρικού λόγου και τα σύνδεσα με σύγχρονα ποιητικά κείμενα των Εγγονόπουλου, Καβάφη, Μπρεχτ, Μπωντλαίρ, Καμύ, αλλά και μιας σύγχρονης Ελληνίδας ποιήτριας που έχει εμπνευστεί από τα ομηρικά έπη, της Φοίβης Γιαννίση, η οποία είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στον Βόλο. Μέσα από αυτή τη σύνθεση, παρουσιάσαμε από διαφορετική οπτική τα τέρατα της Οδύσσειας, όπως ήταν ο Κύκλωπας, οι Σειρήνες, η Σκύλλα και η Χάρυβδη και τα σημερινά «τέρατα» που συναντούμε. Για τα παιδιά αυτό δεν ήταν εύκολο, π.χ. για έναν έφηβο η έκθεση πάνω στη σκηνή δεν είναι ό,τι πιο άνετο. Όμως, ανταποκρίθηκαν περίφημα στις απαιτήσεις του έργου, ενώ είχαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν τη δουλειά τους έχοντας τη βοήθεια επαγγελματιών, όπως έγινε στη Χίο. Κρατάω δε αυτό που έγραψε μία μαθήτρια, πως το φεστιβάλ τής έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσει καλύτερα τον Όμηρο, πέρα από το πώς προσεγγίζουμε τη σχολική ύλη. Είμαι πεπεισμένη ότι θα το θυμούνται για μία ζωή».