Έξι στους δέκα εγκαταλείπουν μικροσυσκευές στους τεχνικούς – Καφετιέρες και ατμοσίδερα σαπίζουν στις αποθήκες

Η δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκονται αρκετά νοικοκυριά στον Βόλο σκιαγραφείται μέσα και από την αποκατάσταση βλαβών σε μικροσυσκευές, καθώς ένα ποσοστό που φτάνει στο 60% δεν επιστρέφει ποτέ να παραλάβει τη λειτουργική πλέον συσκευή του, ενώ ανάλογη κατάσταση παρατηρείται και στα παπούτσια μια και υπάρχει ένα 20% που τα αφήνει στον τσαγκάρη…

Ειδικά τον φετινό Σεπτέμβριο η κατάσταση έχει δυσκολέψει, με τον επισκευαστή μικροσυσκευών στον Βόλο Παύλο Χαζίρογλου να τονίζει πως υπάρχουν πελάτες που έχουν αφήσει πρεσοσυστήματα και άλλα αντικείμενα από τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2019, καθώς δεν έχουν τα χρήματα της επισκευής τους, ή κάποιοι απλώς αποφεύγουν να καταβάλουν το αντίτιμο της εργασίας και των ανταλλακτικών. Αυτή τη στιγμή έχει συγκεντρωμένες περίπου 300 συσκευές, εκ των οποίων οι περισσότερες είναι σίδερα και καφετιέρες, σε μια αποθήκη 60 τετραγωνικών και στο κατάστημα. «Επικοινώνησα με τους πελάτες και τους ανέφερα πως οι συσκευές τους είναι έτοιμες και έχουν καθυστερήσει χαρακτηριστικά να τις παραλάβουν. Μου απάντησαν ότι θα έρθουν, όταν καταφέρουν να εξοικονομήσουν κάποια χρήματα για να τις πληρώσουν. Επίσης κάποιοι δεν απαντούν στις κλήσεις, ενώ έχουμε αντιμετωπίσει και περιπτώσεις που υποστηρίζουν ότι το νούμερο είναι λάθος…», σημειώνει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας πως ένα 60% των πελατών παρατά στο μαγαζί από καφετιέρες, ατμοσίδερα, πρεσοσίδερα μέχρι και τοστιέρες. «Είναι έτοιμες από τον Ιούνιο και δεν έχουν έρθει ακόμα, παρά την ειδοποίηση.

Παρατηρείται συχνά το φαινόμενο, να καθυστερούν να παραλάβουν τις συσκευές, να τους ειδοποιούμε κατ’ επανάληψη και να τους αναφέρουμε πόσο κόστισε η επισκευή και να μας απαντούν ότι η αρχική συνεννόηση ήταν διαφορετική, και κόστιζε λιγότερο, παρά το γεγονός ότι είχαμε σημειώσει από την πρώτη στιγμή την τιμή…» τονίζει ο κ. Χαζίρογλου, που επισημαίνει πως σε σχέση με την περσινή χρονιά εμφανίζεται μείωση στους πελάτες γύρω στο 15%, με οκτώ στους δέκα το πρώτο πράγμα που θα ρωτήσουν να είναι το πόσο θα κοστίσει η επισκευή για παράδειγμα μιας καφετιέρας εσπρέσο και στη συνέχεια ζητούν εκτίμηση για το κόστος του ανταλλακτικού που θα χρειαστεί. Σε περίπτωση που ακούσουν ότι θα ξεπεράσει τα 30 ευρώ, τότε θα αρνηθούν να τη φτιάξουν, επιλέγοντας να αγοράσουν μια καινούργια, με όσο το δυνατόν λιγότερα χρήματα, ακόμα και αν δεν είναι ποιοτική. Ο νόμος ορίζει ότι μετά από μια τηλεφωνική όχληση ο επισκευαστής έχει το δικαίωμα με τη συμπλήρωση τριών μηνών να αποσύρει τη συσκευή. «Εν τούτοις τις κρατάμε πολύ περισσότερο, αφού σε πολλές περιπτώσεις τα ανταλλακτικά ήταν ακριβά, τα οποία τα πληρώσαμε από την τσέπη μας και κυμαίνονται από 10 έως και 40 ευρώ, χώρια η προσωπική δουλειά. Άμα τελικά περάσει κάποιο μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν φανεί ο πελάτης, τότε αφαιρούμε τα ανταλλακτικά και οδηγούμε τη συσκευή στην ανακύκλωση».

Σύμφωνα με τον τεχνικό πολλές από τις μικροσυσκευές που κυκλοφορούν στο εμπόριο, είτε δεν αντέχουν στον χρόνο είτε είναι κατασκευαστικά χαμηλής ποιότητας. «Την προηγούμενη δεκαετία κυκλοφορούσαν στο εμπόριο πολύ καλύτερα προϊόντα, που παρουσίαζαν σπανιότερα βλάβες. Πλέον οι βλάβες είναι περισσότερες, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, όπου δίνεται εγγύηση δύο ετών και δεν υπάρχουν ανταλλακτικά. Έτσι άμα χαλάσει στα δύο αυτά χρόνια θα αντικατασταθεί με άλλη, αν όμως περάσει αυτό το διάστημα, τότε η συσκευή πάει στα σκουπίδια». Καταλήγοντας υπογραμμίζει πως ειδικά τον τρέχοντα μήνα οι Βολιώτες προτιμούν να καλύψουν τα έξοδα για τα σχολικά είδη, παρά να παραλάβουν την επισκευασμένη τοστιέρα, μεταθέτοντας αυτή την υποχρέωση κάποια στιγμή στο μέλλον: «Γενικά κάθε πέρσι και καλύτερα…».

Αφήνουν τα παπούτσια τους
Οι μεγάλες οικονομικές δυσκολίες για μια σειρά Βολιωτών είναι ορατή και από το γεγονός ότι ένα ποσοστό 20% αφήνει στον τσαγκάρη τα επιδιορθωμένα υποδήματά του, λέγοντας πως δεν έχουν χρήματα για να πληρώσουν την αποκατάστασή τους. Όπως αναφέρει ο ιδιοκτήτης καταστήματος στο κέντρο του Βόλου Σπύρος Γιούλας μετά την επιδιόρθωση τηλεφωνεί στους πελάτες, λέγοντας πως είναι έτοιμα τα παπούτσια ή οι τσάντες, όμως δύο στους δέκα δεν τους ξαναβλέπει, αφήνοντας εκεί τα αντικείμενά τους. «Τα κρατάμε περίπου δύο χρόνια και στη συνέχεια τα πετάμε», επισημαίνει ο κ. Γιούλας. Παράλληλα η συντριπτική πλειοψηφία των πελατών ξοδεύει με μεγάλη φειδώ, σκεπτόμενοι ακόμα και το ένα ευρώ. «Ο κόσμος δεν έχει χρήματα, με αποτέλεσμα η πελατεία να έχει πέσει σε σχέση με τον περσινό Σεπτέμβριο κατά 40% με 50%. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι αρκετός κόσμος φέτος το καλοκαίρι δεν δούλεψε καθόλου, λόγω της απουσίας τουριστών και έτσι είναι διστακτικοί στο να δαπανήσουν έστω και ένα ευρώ. Πλέον δεν φτιάχνουν παπούτσια, όπως άλλες εποχές» υπογραμμίζει χαρακτηριστικά. Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της καταναλωτικής συμπεριφοράς των πολιτών είναι ότι πλέον ρωτούν πόσο θα κοστίσει η επιδιόρθωση, θέλοντας να ξοδέψουν μάξιμουμ 20 ευρώ. «Εάν το κόστος είναι μεγαλύτερο από αυτό το ποσό, τότε αρνούνται να επιδιορθώσουν τα παπούτσια ή τις τσάντες τους, με την πλειοψηφία να δαπανά ποσά που κυμαίνονται από 10 έως και 15 ευρώ» καταλήγει ο κ. Γιούλας.