Τοπικά

Έρωτας με την… πρώτη ματιά για μηχανές BMW με ιστορία – Μαγνητίζουν τα βλέμματα στον δρόμο

Αγάπη και φροντίδα για μηχανές μιας άλλης εποχής, οι οποίες κυκλοφορούν ανάμεσά μας και τραβούν τα βλέμματα όλων όσοι τις αντικρίσουν στον δρόμο ή ακόμα και ως διακοσμητικές. Μηχανές BMW από τη δεκαετία του ’50, με τους λάτρεις αυτών να τις βρίσκουν παρατημένες και εγκαταλειμμένες, οι περισσότερες σε χωριά μέσα σε κοτέτσια, και να ξοδεύουν αρκετά χρήματα για να τις φέρουν στη σημερινή κατάσταση, με γνήσια ανταλλακτικά, λες και βγήκαν μόλις χθες από το εργοστάσιο κατασκευής. Μιλάμε για ένα ακριβό «σπορ». Εξάλλου για τους ιδιοκτήτες τους ο έρωτας ήταν με την πρώτη ματιά…

Ο Αποστόλης Καψιώτης έχει στην κατοχή του μια μηχανή BMW, η οποία έχει μακρά ιστορία, μιας και ήταν η πρώτη ρόδα που πάτησε στο νησί της Σκιάθου στα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’50, όταν ακόμα δεν υπήρχαν καν δρόμοι.
«Τη συγκεκριμένη BMW την αγόρασε το 1955 ο θείος μου, ο οποίος ήταν τελωνειακός στη Σκιάθο, με καταγωγή από τη Ναύπακτο, που παντρεύτηκε την αδερφή του πατέρα μου. Ήταν η πρώτη ρόδα δρόμου που πήγε στο νησί. Το ’57 παντρεύτηκε τη θεία μου και πήγαν μαζί στη Σκιάθο και θυμάμαι τη μηχανή από τότε, μιας και με πήγαινε στις Κουκουναριές για μπάνιο με αυτή. Αυτός είναι και ο λόγος που την αγαπάω τόσο και την έφτιαξα. Είναι το πρώτο μηχανάκι, στο οποίο ανέβηκα» τόνισε ο ίδιος για να θυμηθεί: «Εκείνη την εποχή στη Σκιάθο δεν υπήρχε λεωφορείο, δεν υπήρχε μεταφορικό μέσο. Οι μετακινήσεις γίνονταν με καΐκια και ζώα. Για να «πιάσουμε» το λιμάνι της Σκιάθου, μεταφερόμασταν με μικρές βάρκες, διότι πλοία δεν μπορούσαν να μπουν στο λιμάνι της Σκιάθου. Εποχές που δεν είχε φτάσει καν το ρεύμα στο νησί».
Και πώς βρέθηκε στα χέρια του αυτή η μηχανή; Πριν αρκετά χρόνια, όπως εξηγεί ο Αποστόλης Καψιώτης, η BMW βρισκόταν μέσα σε μία αποθήκη από το κοτέτσι και την πήρε από εκεί.

Δεν είναι λίγα τα άτομα-λάτρεις των BMW. Στη φωτογραφία από εκδρομή φίλων με χιόνια στα Χάνια

«Την έφτιαξα στον Βόλο σε λαμαρινά, αλλά και σε κάποιους τεχνίτες, οι οποίοι υπάρχουν ακόμη και ασχολούνται, επισκευάζοντας τέτοιου είδους μηχανές» επισήμανε.
Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν μπήκε ούτε ένα νίκελ στη μηχανή, διότι η επιθυμία του ήταν αυτή: Να είναι στα φυσικά χρώματα. «Τα σιδερικά του αντέχουν ακόμα, όσα χρόνια και να περάσουν. Απλά έκανα ένα καθάρισμα. Όλα επάνω στη μηχανή είναι γνήσια από την εποχή που την είχε ο θείος μου. Δεν έβαλα κάτι επιπλέον. Και την κυκλοφορώ κανονικά» σημείωσε.
Ο ίδιος πρόσθεσε πως ακόμα έχει τα χαρτιά της μηχανής και την επιστολή της BMW που είχε στείλει η εταιρεία στον θείο του όταν την αγόρασε, με τις αναμνήσεις να επανέρχονται: «Ο θείος μου, ο Γιάννης, ήταν πολύ φίλος με τον καπετάν Πασχάλη, «τον παππού της Σκιάθου». Η μηχανή αυτή ήταν το πρώτο όχημα δρόμου που πήγε στη Σκιάθο. Η πρώτη μηχανή που ανέβηκα, πηγαίνοντας Κουκουναριές, σε μια εποχή που δεν υπήρχε δρόμος. Αργότερα η ΜΟΜΑ έκανε τον δρόμο. Πηγαίναμε μέσα από τα χωράφια. Αργότερα πηγαίναμε με τη μηχανή και οι άλλοι έρχονταν με το λεωφορείο με τη «μύτη» και τη μηχανή μπροστά».

Χωρίς τη «βάρκα»-καλάθι
«Το Μηχανολογικό δεν επιτρέπει να βάλω και μία «βάρκα» δίπλα. Το καλάθι που λέμε. Και κάνει εντύπωση αυτό. Σαν ιστορικό μπορείς να βάλεις καλάθι, αλλά δεν μπορείς να το κυκλοφορήσεις. Δεν επιτρέπεται να τοποθετήσεις το καλάθι και να κυκλοφορήσεις, παρότι η ίδια η μηχανή από τη «μάνα» της έχει τις υποδοχές για το καλάθι» τόνισε ο Αποστόλης Καψιώτης.
Σε άλλες εποχές, όταν αυτές οι BMW άρχισαν να κυκλοφορούν, αλλά και αργότερα, οι ιδιοκτήτες δανείζονταν το καλάθι του φίλου τους και πήγαιναν εκδρομές. «Πρέπει το αρμόδιο υπουργείο να δει το θέμα και να επιτρέψει την τοποθέτηση της «βάρκας» και να μπορεί να κυκλοφορεί. Για να είναι όμορφη η μηχανή και όπως ήταν τα παλιά τα χρόνια» κατέληξε ο ίδιος.

Η πρώτη ρόδα που πάτησε στη Σκιάθο είναι από την BMW του Απόστολου Καψιώτη, που κάποτε ανήκε στον θείο του Γιάννη, τελωνειακό στο νησί

Ούτε μία ούτε δύο, τρεις BMW
Ο Βασίλης Αχειλαράς, κουρέας στο επάγγελμα, είναι κάτοχος τριών παλιών μηχανών BMW. Η μία είναι η R51, κατασκευής από το 1951 έως 1953, η οποία ήρθε στα χέρια του πριν χρόνια.
«Έψαχνα σε όλο τον Βόλο και σε χωριά για να βρω μία τέτοια μηχανή. Σταματούσα σε χωριά και έψαχνα για να βρω» θυμάται ο ίδιος, για να προσθέσει: «Η συγκεκριμένη μηχανή, αγοράστηκε από άτομο στον Άγιο Ονούφριο, που την είχε παρατημένη και εγκαταλειμμένη».
Το 1993 την αγόρασε, η οποία ήταν ερείπιο, εγκαταλειμμένη, «κακοποιημένη». «Κακοποιημένη», όπως εξηγεί ο ίδιος, διότι σχεδόν τίποτα πάνω της δεν ήταν δικό της, γνήσιο της BMW, αλλά τα περισσότερα ιαπωνικής κατασκευής.
«Με τα χρόνια και ξοδεύοντας αρκετά χρήματα, σιγά-σιγά, ήρθε στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, με γνήσια ανταλλακτικά της BMW» τόνισε ο Βασίλης Αχειλαράς, για να προσθέσει: «Ήταν πολύ δύσκολο να βρεθούν τα ανταλλακτικά. Στον Βόλο δεν μπορούσα να βρω τίποτα. Μόνο με παραγγελία από την Αθήνα, αλλά και από τη Γερμανία, σε εποχές που υπήρχε η δυνατότητα να βρεις ανταλλακτικά. Όσο περνά ο καιρός δυσκολεύει η εύρεση γνήσιων ανταλλακτικών και γι’ αυτό ανεβαίνει η τιμή και η αξία της μηχανής».
«Μιλάμε για «έρωτα» από την πρώτη στιγμή. Αν ακούσεις τον ήχο της, είναι δύσκολο να μην τον ερωτευτείς…» επισήμανε, προσθέτοντας: «Είχα γνωριστεί με άλλα άτομα, που μας συνέδεε η αγάπη μας για τις παλιές μηχανές BMW και πηγαίναμε εκδρομές».
Αυτές οι μηχανές, όπως εξηγεί ο ίδιος και δείχνει χαρακτηριστικά, έχουν κάποιες ιδιαιτερότητες: «Για παράδειγμα ο πίσω τροχός βγαίνει και μπαίνει μπροστά χωρίς κάποια δυσκολία και το αντίθετο. Σε καμία μηχανή δεν μπορείς να κάνεις κάτι παρόμοιο, έτσι όπως είναι κατασκευασμένες. Λύνοντας το παξιμάδι που έχει στο σκαράκι, μπορεί κάποιος να σηκώσει τη μηχανή στον «αέρα» για να αλλάξει λάστιχο».

Ο Βασίλης Αχειλαράς έχει στην κατοχή του άλλη μία BMW ίδιου μοντέλου (R51) και μία ακόμα R27, οι οποίες βρίσκονται στο πάρκιν του σπιτιού του, με τη μία να λειτουργεί κανονικά. Η πρώτη R51 έχει τοποθετηθεί για να διακοσμεί τον χώρο του κουρείου του, αποτελώντας αντικείμενο συζήτησης με πολλούς πελάτες του.
Όπως προαναφέρθηκε η πρώτη BMW βρέθηκε στην κατοχή του όταν την αγόρασε από κάποιον στον Άγιο Ονούφριο. Για τις άλλες δύο BMW έμαθε την «ύπαρξή» τους από στόμα σε στόμα: «Τη μία την οφείλω στον πατέρα μου, ο οποίος ήταν σε ένα κατάστημα εστίασης και πιάνοντας την κουβέντα με έναν μεγάλο σε ηλικία κύριο έμαθε πως είχε στην κατοχή του μία BMW και την πωλούσε. Έτσι ο πατέρας μου κράτησε τα στοιχεία του, ήρθα σε επαφή μαζί του και την αγόρασα».

Έως 25.000 ευρώ
Σε γνωστή ηλεκτρονική πλατφόρμα με αγοραπωλησίες οχημάτων, οι τιμές για τέτοιους είδους μηχανές ποικίλλουν. Μπορεί να βρει κανείς από λίγα μόλις ευρώ, σε κακή κατάσταση όμως, έως και τιμές που φτάνουν τις 25.000 ευρώ, σε πολύ καλή κατάσταση, διατηρημένες και με το καλάθι.
«Αυτές τις BMW τη δεκαετία του ’80 οι ιδιοκτήτες τους τις πετούσαν ή παρακαλούσαν να τις πάρει κάποιος, διότι τους έπιανε χώρο. Με την εμφάνιση Γερμανών στην περιοχή και την Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του ’80 με αρχές της δεκαετίας του ’90, τις αγόραζαν ακριβά. Έτσι άρχισαν να παίρνουν αξία, λόγω της φήμης, η οποία διαδόθηκε γρήγορα, με αποτέλεσμα να ανέβουν κατά πολύ οι τιμές. Σήμερα για να αγοράσει κανείς μία τέτοια μηχανή μαζί με το καλάθι της, σε καλή κατάσταση, πρέπει να ξοδέψει αρκετά χρήματα, τουλάχιστον 15.000 ευρώ» κατέληξε ο Βασίλης Αχειλαράς.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το