Έργα αποκατάστασης για ασφαλές «Κορδόνι» από τον ΟΛΒ

Το «Κορδόνι», σημείο αναφοράς για τον Βόλο, θα γίνει ξανά ασφαλές, μετά την κατάρρευση του υφιστάμενου προφυλακτήριου τοίχου στον κυματοθραύστη. Τα έργα ξεκίνησαν από τον ΟΛΒ και εξετάζεται και η λήψη πρόσθετων μέτρων ώστε μελλοντικά να αποτραπούν αντίστοιχα φαινόμενα κατάρρευσης.

Το έργο είναι παλαιά κατασκευή, προ του 1950, και δεν υπήρχαν παλιές μελέτες και εν γένει τεχνικά στοιχεία που να μπορούσαν να παρέχουν πληροφορίες αναφορικά με τη μορφή των διατομών του ακρομωλίου, τα υλικά και τον τρόπο κατασκευής του. Για τον λόγο αυτό κρίθηκε απαραίτητη η εκτέλεση της υποθαλάσσιας αυτοψίας. Εντοπίσθηκαν τα προβλήματα της κατασκευής και προέκυψαν οι παρεμβάσεις που ξεκίνησαν ώστε να επιτευχθεί η αποκατάσταση του έργου στο σύνολό του. Η εξέταση και η έρευνα αρχικά εστιάσθηκαν στο σημείο κατάρρευσης του υφιστάμενου λιθόκτιστου τοιχίου και εν συνεχεία επεκτάθηκαν σε όλο το υπόλοιπο τμήμα του έργου, καθώς εντοπίσθηκαν σημαντικά προβλήματα υποσκαφών που ενδέχεται να οδηγήσουν σύντομα σε νέες καταρρεύσεις του τοίχου ή και σοβαρές υποχωρήσεις στη χερσαία ζώνη του ακρομωλίου.

Η όλη κατάσταση του έργου δείχνει ιδιαίτερα προβληματική και κρίθηκε εξαρχής ότι για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του θα απαιτηθούν σημαντικής έκτασης εργασίες αποκατάστασης. Η υφιστάμενη κατασκευή φέρει σημάδια αποδόμησης, ενώ το μέγεθος των λιθορριπών είναι γενικά μικρό και εκτεθειμένο σε πιθανές μετακινήσεις είτε λόγω της κυματικής δράσης από τα διερχόμενα πλοία είτε λόγω της χρήσης των προπελών τους είτε τέλος από την κυματική δράση του νότιου τομέα που προσβάλλουν κυρίως το προσήνεμο τμήμα του. Η μορφή και η σημερινή κατάσταση του πρανούς επέβαλλαν εργασίες αποκατάστασης και στο τμήμα αυτό της κατασκευής, καθώς στην ουσία αποτελεί τη θεμελίωση των υπερκατασκευών, οι οποίες ακόμη και εάν αποκατασταθούν μπορεί να κινδυνεύσουν μελλοντικά από νέες υποχωρήσεις και μετακινήσεις του πρίσματος θεμελίωσης. Οι προτεινόμενες εργασίες αποκατάστασης επιλέχθηκαν με κριτήριο τη συνολική αποκατάσταση των παραπάνω προβλημάτων, αλλά και την ασφαλή υλοποίησή τους κατά τη φάση εκτέλεσής τους.
Η κατάρρευση δεν ήταν το μόνο πρόβλημα.

Ταυτόχρονα εντοπίστηκε πρόβλημα και στις υποχωρήσεις των επιστρώσεων της χερσαίας ζώνης και συγκεκριμένα στις κλίσεις που έχουν λάβει προς την πλευρά της θάλασσας. Ιδιαίτερα έντονη είναι η συνεχής ρωγμή που ξεκινά από την ανωδομή του κρηπιδώματος του προσήνεμου μώλου και καταλήγει μετά το σημείο που παρατηρήθηκε η σημαντική σπηλαίωση (περίπου στα 27,0-28,0 μ. αμέσως προ του φάρου). Η ρωγμή αυτή διασχίζει όλο τον χερσαίο χώρο, αντίθετα με τις υπόλοιπες που εμφανίζονται σε διάφορα σημεία των επιστρώσεων, διατηρώντας τη συνέχεια και καταλήγοντας στον προφυλακτήριο τοίχο σε θέση σημαντικής αντίστοιχα κατακόρυφης ρωγμής. Το τμήμα αυτό του ακρομωλίου είναι από τα πλέον προβληματικά και θεωρείται ότι πέραν των επικίνδυνων για τον τοίχο υποσκαφών υφίστανται και σημαντικές σπηλαιώσεις υπό των επιστρώσεων της χερσαίας ζώνης.