Το μήνυμα έχει φτάσει στα επιτελεία των τραπεζών, που ήδη έχουν προχωρήσει ή εξαγγείλει «ξεφόρτωμα» των προβληματικών τους χαρτοφυλακίων, υιοθετώντας και τις συστάσεις της Τράπεζας της Ελλάδας, η οποία εδώ και μήνες τονίζει ότι δεν αρκούν οι διαγραφές δανείων, αλλά απαιτούνται πιο ριζικές κινήσεις, έτσι ώστε να μην βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων στα επικείμενα stress tests.
Συνολικά, το πρώτο εξάμηνο του 2017, οι τράπεζες κατάφεραν να πιάσουν τους στόχους που είχαν θέσει για τη μείωση των Μη Εξυπηρετούμενων Ανοιγμάτων, δηλαδή των δανείων αβέβαιης είσπραξης. Συγκεκριμένα, έφτασαν στα 101,8 δισεκ. Ευρώ, δηλαδή 1,6 δισεκ. Ευρώ χαμηλότερα από το στόχο, που είχαν θέσει οι ίδιες οι τράπεζες. Ωστόσο- κι αυτό είναι το προβληματικό- οι τράπεζες έχασαν για δεύτερη συνεχόμενη περίοδο το στόχο για τα «κόκκινα» δάνεια, τα οποία έφτασαν στα 72,8 δισεκ. Ευρώ, δηλαδή περίπου 400 εκατ. Ευρώ πάνω από το στόχο, με το μεγαλύτερο πρόβλημα να εντοπίζεται στα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια, τα οποία ανέρχονται σε περίπου 21,1 δις ευρώ.
Το υψηλό επίπεδο «κόκκινων» δανείων είναι η μια όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη είναι τα χαμηλά επίπεδα καταθέσεων, κάτι που έθιξε επισήμως ο Μ. Ντράγκι. Μπαίνοντας στο Φθινόπωρο, οι καταθέσεις επιχειρήσεων και νοικοκυριών ανέρχονταν στα 122,577 δις ευρώ, δηλαδή περίπου στα ίδια επίπεδα με αυτά του Ιουνίου του 2015. Τι σημαίνει αυτό; Ότι από εκείνο το σημείο ως σήμερα, οι εισροές είναι χαμηλών ταχυτήτων, ενώ ακόμα και τώρα που Ευρωπαίοι αξιωματούχοι «διαφημίζουν» τη διαφαινόμενη επιτυχία του ελληνικού προγράμματος, στα ταμεία των τραπεζών δεν βλέπουν θαύματα.
Υπενθυμίζεται ότι το Δεκέμβριο του 2009, όταν άρχισε δηλαδή να «τρίζει» το έδαφος στην Ελλάδα, οι καταθέσεις βρίσκονταν στα επίπεδα των 237,531 δις ευρώ κι αυτό σημαίνει πρακτικά ότι έκτοτε «χάθηκαν» περίπου 115 δις ευρώ, κεφάλαια που αντιστοιχούν στο 64% του σημερινού ΑΕΠ.