Οι εικόνες της ημέρας

Επιστολή του 19ου αιώνα από τη Γερμανία στον Βόλο

Το ιδιόχειρο σημείωμα ενός Γερμανού ωρολογοποιού προς έναν Ιταλό πελάτη του στον Βόλο πριν από 122 χρόνια, είναι η αφορμή για ένα νοερό ταξίδι στο παρελθόν του τόπου μας.

Το ταχυδρομικό δελτάριο έχει ημερομηνία 21 Δεκεμβρίου 1895 και στάλθηκε από το Κόνσταντς, μία γερμανική πόλη κοντά στα σύνορα με την Ελβετία (η Ζυρίχη απέχει μόλις 62 χιλιόμετρα). Αποστολέας ήταν ο Όιγκεν Κάρεκερ, ένας κατασκευαστής ρολογιών, ο οποίος έγραψε στον Τζιάκομο Βιανέλλι. Ο τελευταίος, σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές που είναι διαθέσιμες, ήταν ένας Ιταλός που βρέθηκε στον Βόλο το 1870 και δραστηριοποιήθηκε με το εμπόριο. Η οικογένεια των Βιανέλλι διέθετε μέχρι και δικό της ατμόπλοιο. Έκανε εισαγωγές γεωργικών κυρίως εργαλείων, ενώ για αρκετές δεκαετίες είχε έντονη παρουσία στην πόλη.

Στην επάνω εικόνα που απεικονίζει τη μπροστινή όψη του δελταρίου, διακρίνονται ευκρινώς τα γραμματόσημα, αλλά και η σφραγίδα που χρησιμοποιούσαν εκείνη την εποχή τα αυτοκρατορικά ταχυδρομεία του γερμανικού Ράιχ. Η επιστολή μέχρις ότου φτάσει στα χέρια του παραλήπτη της (οι πίσω αράδες είναι στα γερμανικά και καλλιγραφημένες), χρειάστηκε να κάνει ένα «ταξίδι» 2.000 και πλέον χιλιομέτρων που χωρίζουν τον Βόλο με το Κόνσταντς. Και φυσικά η απόσταση διανύθηκε κάτω από δύσκολες συνθήκες, αφού οι υποδομές στη Θεσσαλία εκείνη την εποχή ήταν ακόμη ελάχιστες. Πόσο μάλιστα όταν τον Δεκέμβριο του 1895 η Ελλάδα μετρούσε μόλις δύο χρόνια μετά την πτώχευση που κήρυξε στις 10/12/1893 ο Χαρίλαος Τρικούπης, ανακοινώνοντας στα έδρανα της Βουλής το περίφημο «Δυστυχώς κύριοι, επτωχεύσαμεν».

Η αλληλογραφία του Ιταλού εμπόρου με τον ιδιοκτήτη ενός εργοστασίου ρολογιών από το Κόνσταντς της Γερμανίας, μας φανερώνει άγνωστες πτυχές από τις εμπορικές συναλλαγές επί θεσσαλικού εδάφους στα τέλη του 19ου αιώνα, αλλά και τις διαφορές που χώριζαν από τότε την εύπορη τάξη από τον απλό λαό. Ο Βόλος το 1895 αριθμούσε 15.000 κατοίκους (η πανοραμική φωτογραφία του Στέφανου Στουρνάρα από το αρχείο του ΔΗΚΙ είναι ενδεικτική της έκτασης που καταλάμβανε η πόλη), αλλά σε κάθε περίπτωση το να προμηθευτεί κάποιος ένα ρολόι από το εξωτερικό ήταν μία υπόθεση που αφορούσε ελάχιστους ανθρώπους της εποχής εκείνης…

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το