Τοπικά

Επίσκεψη του ΚΔΑΠ «Καμινάδα» στο Μουσείο Ελιάς και Λαδιού Πηλίου

Στο Μουσείο Ελιάς και Λαδιού Πηλίου βρέθηκαν προχθές τα παιδιά της «Καμινάδας», στο πλαίσιο του φετινού Summer Camp του κέντρου, με τίτλο «Ανακαλύπτοντας τον τόπο μας και τη θέση μας στον κόσμο», που στόχο έχει να γνωρίσουν την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας.

Ρεπορτάζ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

Η εβδομάδα αυτή στο ΚΔΑΠ «Καμινάδα» ήταν αφιερωμένη στην ελιά και το ελαιόλαδο, με τα οποία τα παιδιά ήρθαν σε επαφή μέσα από διάφορες βιωματικές δραστηριότητες και φυσικά δεν θα μπορούσε παρά να ολοκληρωθεί με την επίσκεψη στο Μουσείο Ελιάς και Λαδιού Πηλίου.
Όπως ανέφερε η κ. Ελένη Παπαρήγα, υπεύθυνη του ΚΔΑΠ, «η απόφασή μας ήταν να κάνουμε φέτος ένα διαφορετικό camp, λόγω των καταστάσεων που βιώσαμε το τελευταίο διάστημα, οπότε θεωρήσαμε πιο σημαντικό από ποτέ να γνωρίσουμε καταρχάς τον τόπο μας και τη θέση μας στον κόσμο, να γυρίσουμε δηλαδή στις ρίζες μας. Προσπαθήσαμε να ασχοληθούμε με τη μεγάλη κληρονομιά του τόπου μας και να φέρουμε τα παιδιά πιο κοντά σε προϊόντα της περιοχής μας που είναι μέρος αυτής της κληρονομιάς. Για παράδειγμα, την προηγούμενη εβδομάδα επισκεφθήκαμε τη λίμνη της Κάρλας. Αυτή την εβδομάδα την αφιερώσαμε στην ελιά και το ελαιόλαδο, ένα βασικό κομμάτι της περιοχής μας. Δεν θα μπορούσαμε λοιπόν να μην επισκεφθούμε και το Μουσείο Ελιάς και Λαδιού, που είναι ό,τι πιο γνήσιο και αυθεντικό υπάρχει στην περιοχή μας όσον αφορά στο κομμάτι αυτό. Ο χώρος και μόνο σε κάνει να αισθάνεσαι αυτό ακριβώς που είναι η ελιά: Ζωή. Αυτό θέλαμε λοιπόν να εμφυσήσουμε και στα παιδιά ερχόμενοι εδώ».

Εβδομήντα παιδιά, ηλικίας από 2,5 έως και 12 ετών, χωρίστηκαν σε ομάδες και αφού ξεναγήθηκαν στον χώρο, συμμετείχαν σε τρία διαδραστικά εκπαιδευτικά εργαστήρια που είχαν στηθεί εντός και εκτός του Μουσείου.
Στο πρώτο εργαστήριο τα παιδιά έμαθαν πώς να φτιάχνουν αυθεντικό, παραδοσιακό ελιόψωμο με την κ. Ιωάννα Κωστούλα, εκπαιδευτικό: «Σήμερα με τα παιδιά φτιάξαμε ελιόψωμο με παραδοσιακό τρόπο. Είχαμε όλα τα υλικά στη διάθεσή μας: Προζύμι, ελιές, αλεύρι. Τα παιδιά έπλασαν μόνα τους τα ψωμάκια και στη συνέχεια τα ψήσαμε στον παραδοσιακό ξυλόφουρνο που βρίσκεται πίσω από τον σταθμό του τρένου».

Στη συνέχεια, στον εσωτερικό χώρο του Μουσείου, τα παιδιά, με τη βοήθεια της συνταξιούχου εκπαιδευτικού Ελπινίκης Παναγιωτίδου, που συμμετέχει στα εκπαιδευτικά προγράμματα του Μουσείου τα τελευταία 4 χρόνια, δοκίμασαν πάστα ελιάς και έμαθαν πώς να τη φτιάχνουν. «Εδώ δεν μας ενδιαφέρει μόνο να βλέπουμε και να ακούμε, αλλά και να γευόμαστε, οπότε τα παιδιά πήραν μια γεύση της ελιάς. Άλλα ενθουσιάστηκαν, άλλα όχι, πάντως το σημαντικό είναι ότι μπήκαν στη διαδικασία να εμπλακούν στην παρασκευή. Το Μουσείο έχει σχέση με το παρελθόν της ελιάς, με τα παιδιά να εξοικειώνονται και να γνωρίζουν το παρελθόν των παραγωγικών διαδικασιών, πράγματα δηλαδή που σήμερα είναι άγνωστα και δεν γίνονται καν. Δεν γίνεται δηλαδή μια απλή ξενάγηση, αλλά έρευνα και μάθηση με διαδραστικό τρόπο», σημείωσε η κ. Παναγιωτίδου.

Στο τρίτο εργαστήριο τα παιδιά παρασκεύασαν, με τη βοήθεια του κ. Γιάννη Καραφέρη, διευθυντή του 1ου Γυμνασίου Βόλου και καθηγητή Φυσικών Επιστημών, ο οποίος εργάζεται εθελοντικά τα τελευταία χρόνια στα εκπαιδευτικά προγράμματα του Μουσείου, σαπούνι από ελαιόλαδο με την ψυχρή μέθοδο.
«Δείξαμε στα παιδιά πώς παρασκευάζεται το σαπούνι με την ψυχρή μέθοδο, κατά την οποία το ελαιόλαδο και τα υπόλοιπα φυσικά συστατικά αναμειγνύονται και αντιδρούν σχεδόν σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, χωρίς δηλαδή θερμική καταπόνηση. Χρησιμοποιήσαμε ελαιόλαδο και διοξείδιο του νατρίου, παίρνοντας βέβαια όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις, καθώς το διοξείδιο του νατρίου είναι εξαιρετικά καυστικό. Φροντίσαμε έτσι, ώστε τα παιδιά να μάθουν πώς γίνεται το σαπούνι με τον παραδοσιακό τρόπο, αλλά και από την άλλη να μάθουν τους τρόπους προφύλαξης από χημικής άποψης, πράγμα στο οποίο επικεντρωθήκαμε και περισσότερο. Οι δοσολογίες των υλικών, αλλά και η διαδικασία που ακολουθείται, υπάρχει σε αρκετές ιστοσελίδες για κάποιον που ενδιαφέρεται να το δοκιμάσει και είναι πολύ εύκολο», δήλωσε ο κ. Καραφέρης. Μετά το πέρας της εκπαιδευτικής διαδικασίας, μοιράστηκαν σαπουνάκια ελαιόλαδου και ελιόψωμο στα παιδιά.

Το Μουσείο Ελιάς και Λαδιού Πηλίου βρίσκεται στην Άνω Γατζέα, στην πλατεία του σιδηροδρομικού σταθμού. Λειτούργησε τον Μάρτιο του 2008, από την Αθηνά Αργυροπούλου, ιατρό διευθύντρια ΕΣΥ, ιδιοκτήτρια του χώρου, τον σύζυγό της Κωνσταντίνο Μοράρο, σύμβουλο Ανάπτυξης και τον γιο της, Αθανάσιο Σπηλιόπουλο, καλύπτοντας ένα κενό που υπήρχε στον τομέα της λαογραφίας και του πολιτισμού του τόπου. Στο Μουσείο εκτίθενται συντηρημένα αντικείμενα που βρέθηκαν στον χώρο, ο οποίος λειτουργούσε ως βιοτεχνία διαλογής, επεξεργασίας και παραγωγής βρώσιμης ελιάς. Στους χώρους του Μουσείου φιλοξενούνται κατά καιρούς ποικίλα πολιτιστικά γεγονότα, εκθέσεις και διαδραστικά εκπαιδευτικά προγράμματα.

Τους τελευταίους μήνες, λόγω των εκτάκτων γεγονότων, η λειτουργία του έχει διαφοροποιηθεί και δέχεται μόνο κατόπιν επικοινωνίας. Ενόψει της νέας σχολικής χρονιάς και των προβλέψεων για νέα έξαψη που κορωνοϊού, για τα εκπαιδευτικά προγράμματα των σχολείων, δεν γίνεται προγραμματισμός και κρατήσεις και βρίσκεται σε φάση αναπροσανατολισμού των δραστηριοτήτων του.
Στην επιτυχία των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Summer Camp του ΚΔΑΠ «Καμινάδα» της 9ης Ιουλίου, καθοριστική ήταν η συμβολή του αρτοποιείου Ζάχου της Κάτω Γατζέας.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το