Η διοίκηση του Συλλόγου Δικαστικών Υπαλλήλων Βόλου εμφανίζεται ενοχλημένη από την πρόσφατη συνάντηση της Ζέττας Μακρή και του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου Χρ. Στρατηγόπουλου, με την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, για το θέμα του Δικαστικού Μεγάρου Βόλου. Στη συνάντηση προωθήθηκε η λύση αποχαρακτηρισμού του υπάρχοντος κτιρίου για την ανέγερση συνοδού κτιρίου στον ίδιο χώρο, ωστόσο ο Σύλλογος Δικαστικών Υπαλλήλων επιμένει στην ανέγερση ενός νέου, σύγχρονου και λειτουργικού δικαστικού μεγάρου.
«Κάποιοι βάζουν την κομματική τους θέση πάνω από την ιδιότητα του εκπροσώπου των συμπολιτών τους στην τοπική αυτοδιοίκηση και στο κοινοβούλιο και μάλιστα προσπαθούν να εμπλέξουν και το ΔΣ του συλλόγου μας», τονίζει η πρόεδρος του Συλλόγου Ιωάννα Παπαδημητρίου.
Ο Σύλλογος δηλώνει κάθετα αντίθετος σε μια απλή ανακαίνιση του παρόντος κτηρίου, γι’ αυτό και δεν δέχθηκε να συμμετάσχει στη συγκεκριμένη συνάντηση.
Η ανακοίνωση του Συλλόγου Δικαστικών Υπαλλήλων:
-Η προ δεκαπενταετίας απόφαση της γενικής συνέλευσης του συλλόγου μας για ένα νέο λειτουργικό σύγχρονο δικαστικό μέγαρο ανανεώθηκε με νέα απόφαση το 2014 τονίζοντας ότι οι συνθήκες εργασίας είναι απαράδεκτες, ότι είναι επιτακτική ανάγκη η ανέγερση ενός σύγχρονου και λειτουργικού δικαστικού μεγάρου και ότι είμαστε αντίθετοι στον διαμελισμό των υπηρεσιών που συστεγάζονται σε αυτό.
-Οι θέσεις αυτές παραμένουν οι ίδιες και τα μέλη του ΔΣ και αυτής της διετίας κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια με επισκέψεις στο υπουργείο, με δημοσιεύματα, με επιστολές σε βουλευτές όλων των κομμάτων .
-Ανταπόκριση μηδενική
-Θυμίζουμε εδώ την τελευταία επίσκεψη υπουργού δικαιοσύνης στο Βόλο (αφού είχαν προηγηθεί άλλες 3-4 σε βάθος χρόνου 15ετιας) κατά τη διάρκεια εργασιών του συνεδρίου της οδυε το 2014 και την διάθεση του να ερευνηθεί η δυνατότητα μεταφοράς των δικαστικών υπηρεσιών στην πρωην στέγη ανηλίκων Βόλου. Η έκταση αυτή είναι ιδιοκτησίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης και περιλαμβάνονταν στο σχέδιο πόλης μέσα στα προτεινόμενα οικόπεδα για την ανέγερση νέου δικαστικού μεγάρου.
Με την αλλαγή της κυβέρνησης το 2015 ζητήσαμε συνάντηση με τον υπουργό δικαιοσύνης τρεις φορές. Την πρώτη συστάθηκε μια άτυπη επιτροπή η οποία δεν έφερε αποτέλεσμα και μάλιστα τότε πληροφορηθήκαμε ότι η έκταση της πρώην στέγης ανηλίκων έχει δεσμευτεί ως χώρος φιλοξενίας ανηλίκων με παραβατική συμπεριφορά. Στη δεύτερη συνάντηση η απάντηση του υπουργού ήταν αρνητική στην προοπτική εξεύρεσης λύσης λόγω έλλειψης κονδυλίων. Στην τρίτη συνάντηση –επικοινωνία η απάντηση ήταν η αποστολή κλιμακίου της πρώην Θέμιδος Κατασκευαστικής προεκλογικά για τον εντοπισμό των προβλημάτων, προκειμένου να ανακαινισθεί το παρόν δικαστικό μέγαρο.
Απο όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι πολιτική βούληση να λυθεί το κτηριακό δεν υπήρξε ποτέ. Μπορεί να μην υπήρχαν κονδύλια, μπορεί να είχαν προτεραιότητα άλλα κτήρια, μπορεί να διαφωνούσε ο δικηγορικός σύλλογος Βόλου, μπορεί οι τεχνικές υπηρεσίες του Υπουργείου να έχουν δίκιο όταν μας γνωστοποιούν εγγράφως ότι σύμφωνα με κάποιες νομικές –τεχνικές παραμέτρους τα δικαστικά μέγαρα βρίσκονται μέσα στο κέντρο της πόλης
Το σίγουρο πάντως από την πολυγλωσσία είναι ότι είμαστε, δεκαπέντε χρόνια μετά, στον ίδιο παρονομαστή.
Πρόσφατα μετά απο πρωτοβουλία βουλευτών του Ν. Μαγνησίας έγιναν συναντήσεις με το σημερινό υπουργό δικαιοσύνης και μας μεταφέρθηκε γι ακόμη μια φορά η καλή διάθεση για την αντιμετώπιση και λύση του κτηριακού.
Εμείς, ως οφείλαμε, σε συναντήσεις που ακολούθησαν, γνωστοποιήσαμε τις αποφάσεις της γενικής μας συνέλευσης, που αναφέρονται στην αρχή του παρόντος, αλλά και το γεγονός ότι το παρόν κτήριο εποπτεύεται από την 5η εφορία Νεότερων Μνημείων και υπάρχουν αξεπέραστες δυσκολίες επέκτασης αυτού. Τονίσαμε δε ότι είμαστε κάθετα αντίθετοι σε μια απλή ανακαίνιση του παρόντος κτηρίου.
Προχτές με πρωτοβουλία της κυρίας Μακρή έγινε μια συνάντηση στο υπουργείο πολιτισμού στην οποία παραβρέθηκε και ο πρόεδρος του ΔΣΒ. Στη συνάντηση αυτή κληθήκαμε να παρευρεθούμε πλην όμως αρνηθήκαμε. Η συνάντηση αυτη έγινε προς την κατεύθυνση να αποχαρακτηριστεί μέρος του περιβάλλοντος χώρου του δικαστικού μεγάρου και η ανέγερση συνοδού κτηρίου. Κρίναμε ότι δεν έχουμε τίποτα να προσφέρουμε στη συνάντηση αυτή καθόσον ούτε μηχανικοί είμαστε ούτε υποδεικνύουμε συγκεκριμένο χώρο ανέγερσης νέου δικαστικού μεγάρου.
Απο την συνάντηση αυτή προέκυψαν τα εξής: υπάρχουν αυτή τη στιγμή προγράμματα χρηματοδότησης απο την ΕΕ για ανακαίνιση κτηρίων όπως το δικαστικό μέγαρο Βόλου αλλά και για ενεργειακή αναβάθμιση τους. Μέσα από αυτά προκύπτει η πολιτική βούληση να χρηματοδοτηθεί η ανακαίνιση του παρόντος κτηρίου με ταυτόχρονη η ανέγερση συνοδού κτηρίου. Χωρίς όμως να αποκλείει καμιά πλευρά την πιθανότητα να επιλεγεί και χώρος για ανέγερση νέου κτηρίου εκτός του κέντρου της πόλης.
Δυστυχώς όπως διαβάζετε σε δημοσιεύματα κάποιοι βάζουν την κομματική τους θέση πάνω από την ιδιότητα του εκπροσώπου των συμπολιτών τους στην τοπική αυτοδιοίκηση και στο κοινοβούλιο και μάλιστα προσπαθούν να εμπλέξουν και το ΔΣ του συλλόγου μας, χωρίς μάλιστα να έχουν εκφράσει στο παρελθόν καμιά θέση για το κτηριακό και κυρίως χωρίς να έχουν συναντηθεί μαζί μας.
Δυστυχώς επίσης εμφανίστηκαν όψιμα υποστηρικτές της πολιτιστικής μας κληρονομιάς (βλ. Δικαστικό μέγαρο). Σε αυτούς απαντούμε: το δικαστικό μέγαρο Βόλου περιέχεται στη διαθήκη Συγγρού και η βούληση του διαθέτη είναι προς χρήση λειτουργίας του τότε Ειρηνοδικείου. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά σε ότι αφορά τη ακριβή έννοια της χρήσης (προστέθηκαν άλλες τρεις υπηρεσίες με μεγάλη δικαστηριακή ύλη). Το Υπουργείο Πολιτισμού στην ουσία το μόνο που κάνει είναι να εποπτεύει την όψη του δικαστικού μεγάρου, η οποία όψη είναι αυτή η οποία συντηρείται με χρήματα του ΔΣΒ κατά κύριο λόγο και προσωπική εργασία των δικαστικών υπαλλήλων. Δεν θα μιλήσουμε για το εσωτερικό του κτηρίου. Ούτε για την πενιχρή χρηματοδότηση επι σειρά ετών για καθαριότητα, επισκευές κλπ.
Καλό θα είναι λοιπόν πριν εκφραστεί δημόσια οποιαδήποτε άποψη να υπάρχει και προσωπική γνώση και κυρίως να έχει προηγηθεί κάποια πρόταση.
Για τους λόγους αυτούς απευθυνόμαστε στους συμπολίτες μας όπως και με άλλα δελτία τύπου και τους καλούμε να στηρίξουν τις αποφάσεις που θα πάρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στο δικαστικό μέγαρο, αυτοί που το έζησαν και το πόνεσαν σαν δεύτερο σπίτι τους και αυτοί που θα δουλέψουν σε αυτό και στο συνοδό κτίριο ή σε οποιοδήποτε άλλο χώρο επιλεγεί για πολλά επόμενα χρόνια.