Ερώτηση προς τον Υπουργό Οικονομικών ζητώντας να ενημερωθούν σχετικά με τις εξελίξεις στην υπόθεση του ομίλου Μαρινόπουλος Α.Ε. κατέθεσαν ο βουλευτής Μαγνησίας Χρήστος Μπουκώρος μαζί με τον βουλευτή Αχαϊας Ανδρέα Κατσανιώτη.
Η ερώτηση των βουλευτών αναφέρει τα εξής: “Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες όσα διαδραματίζονται και δημοσιεύονται στον τύπο για την πολύκροτη υπόθεση του Ομίλου «Μαρινόπουλος Α.Ε.».
Η εταιρεία ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ έχοντας στο δυναμικό της 13.500 μισθωτούς, με 1,6 δισ. ευρώ τζίρο, με 2.000 προμηθευτές, με 1016 καταστήματα στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, και με το σύνολο των υποχρεώσεων της εταιρείας στις τράπεζες, την Εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία, τους προμηθευτές και τους εργαζομένους να αγγίζει το ποσό του 1,3 δισ. ευρώ.
Πώς έφτασε όμως στο σημερινό σημείο μια τόσο μεγάλη αλυσίδα, όπως η «Μαρινόπουλος Α.Ε.»;
Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι μια εταιρεία που εισέπραττε τοις μετρητοίς, αλλά πλήρωνε επί πιστώσει, που εισέπραττε άμεσα ρευστό από τους πελάτες της και πλήρωνε εκ των υστέρων τους προμηθευτές της, έφτασε να έχει χρέη ίσα με μία ποσοστιαία μονάδα του ΑΕΠ της χώρας.
Αλλά, πέραν των όποιων διαχειριστικών ευθυνών, γεννά απορίες η πρόταση της εταιρείας: Πόσο εναρμονίζεται με αυτά που νοούνται ως χρηστά συναλλακτικά ήθη, να καταρτίζεται σχέδιο διάσωσης που προβλέπει το κόστος που θα κληθούν να πληρώσουν σχεδόν όλοι οι άλλοι, αλλά δεν περιλαμβάνει μία και ουσιαστική δέσμευση των μετόχων της, να υποστηρίξουν την εταιρεία τους βάζοντάς της κεφάλαια;
Ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις.
Παρ’όλα αυτά, μία κυβέρνηση που ήδη συμπληρώνει δεκαοκτώ μήνες στην εξουσία δε δικαιούται να υποστηρίζει ότι δε γνώριζε το πρόβλημα. Το πρόβλημα τους τελευταίους εννέα μήνες ήταν γνωστό από τις τράπεζες στις οποίες το χρέος αγγίζει τα 500 εκ. ευρώ, ενώ παράλληλα τα χρέη προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία φθάνουν τα 100 εκ. ευρώ.
Όλα τα παραπάνω βρίσκονται εν γνώσει της κυβέρνησης, η οποία, όπως είναι εύκολα κατανοητό, δε θα ήθελε με τίποτα σε αυτή την εύθραυστη, τόσο από οικονομικής όσο και από πολιτικής σκοπιάς, συγκυρία, να σκάσει στα χέρια της η «βόμβα» του Μαρινόπουλου. Κυβερνητικές πηγές αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι: “Για εμάς η υπαγωγή της εταιρείας στο άρθρο 99 ήταν μια λύση για την προστασία των εργαζομένων, των πιστωτών και της αγοράς εν γένει, προκειμένου τουλάχιστον να αποφευχθεί το ντόμινο».
Η αρνητική πορεία του Ομίλου ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΥ αυτονόητα προκαλεί γενικότερους προβληματισμούς για την ελληνική κρίση και τα μοντέλα της υγιούς επιχειρηματικότητας.
Με την αντίληψη ότι η πολιτεία οφείλει να διασφαλίσει ότι υπάρχουν και λειτουργούν οι θεσμοί της, ότι σέβεται τα δικαιώματα των εργαζομένων και την επιχειρηματικότητα,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός
– Γιατί οι εποπτευόμενες από το κράτος τράπεζες συνέχισαν να δανείζουν και να διευκολύνουν επιχείρηση, η οποία δεν προέβαινε –ως όφειλε- στη δημοσιοποίηση των ισολογισμών της;
– Έγιναν οι απαραίτητοι έλεγχοι και ποια ήταν τα αποτελέσματά τους;
– Τον τελευταίο ένα χρόνο η αγορά συζητά τα προβλήματα στην συγκεκριμένη εταιρεία. Τι έλεγχοι έχουν γίνει το διάστημα αυτό από κρατικούς φορείς και ελεγκτικούς μηχανισμούς; Θεωρείτε ότι από πλευράς των ελεγκτικών μηχανισμών προς στην συγκεκριμένη εταιρεία υπήρξε παράβλεψη ή αποσιώπηση;» καταλήγει η ερώτηση των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας.