Η Επιτροπή Δημοτών Κραυσίδωνα με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους (28 Σεπτεμβρίου) από την παράδοση, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της στα αυτοκίνητα του Γραμμικού Πάρκου της οδού Καραμπατζάκη στην Ν. Ιωνία, παρόχθιο του χειμάρρου Κραυσίδωνα, επισημαίνει χαρακτηριστικά :
Μια κιτς παράδοση με κλαρίνα και μια χούφτα χαρούμενους αυλοκόλακες, με την δημοτική αρχή Βόλου στην ουσία να χλευάζει τόσο τους κατοίκους της Νέα Ιωνίας ( οδός Καραμπατζάκη πλευρά Ν. Ιωνίας ) όσο και την ουσία της συλλογικής προσπάθειας για λίγη ανάσα και δημόσιο χώρο για τους ανθρώπους.
Ο συνοπτικός απολογισμός δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από αυτό που ο καθένας και καθεμιά με στοιχειώδη γνώση και λογική προέβλεψε:
-Το τμήμα της ανάπλασης της Καραμπατζάκη μήκους 800 μέτρων, που διαμορφώθηκε το 1993 – 94 με την βοήθεια του Ευρωπαϊκού προγράμματος LIFE καταστράφηκε. Δύο πεζοδρομημένα τμήματα που ανέκοπταν την διαμπερή κίνηση των αυτοκινήτων και έδιναν ανάσες ξεκούρασης στους ανθρώπους, μαζί με τα δέντρα και το πράσινο καταστράφηκαν!
-Η περιοχή αμιγούς κατοικίας και ιδιαίτερου για την πόλη περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος, κατακλύστηκε από αυτοκίνητα, οι άνθρωποι ( πεζοί – ποδήλατα – ΑΜΕΑ ) εκδιώχθηκαν, τα πουλιά που φώλιαζαν εγκατέλειψαν την περιοχή!
-Η ήπια κυκλοφορία (…κατά την δημοτική αρχή) περιορίζεται στο πλήθος των σημάνσεων που στην ουσία καμία σημασία δεν έχουν, αφού η εφαρμογή τους – πλην ελαχίστων – αφήνει αδιάφορους τους αυτοκινούμενους περαστικούς αλλά και η χρήση της οδού κάθε άλλο παρά ήπια είναι!
-Οι ταχύτητες είναι πολύ πάνω από τα 30 χλμ. της σήμανσης ( σύμφωνα με τον Κ.Ο.Κ άρθρο 39 – σήμανση Π-92, το μέγιστο όριο είναι 20 χλμ. αλλά αν δεν καταλάβατε εδώ είναι «I΄LOVE VOLOS»! ) με ότι αυτό συνεπάγεται για την επικινδυνότητα. Το ¨πέρνα γρήγορα τον δρόμο¨ που τακτικά ακούγεται στην περιοχή είναι χαρακτηριστικό και με λίγες λέξεις περιγράφει την κατάσταση!
-Δημιουργήθηκε μια δεύτερη οδός Ζάχου χάριν του αυτοκινήτου, με δύο ευθύγραμμους δρόμους ( Καραμπατζάκη – Ζάχου ) και τους «αυτοκινητομηχανολάγνους» στην ουσία να χλευάζουν τις πινακίδες ήπιας κυκλοφορίας, τις διαβάσεις πεζών και τις σημάνσεις ποδηλάτου, κορνάροντας όταν δουν άνθρωπο να περπατά στον δρόμο που σύμφωνα με την σήμανση είναι … ήπιας κυκλοφορίας !
-Με την ολοκλήρωση των έργων από την δημοτική αρχή Βόλου και με τα λεφτά των δημοτών (δεν έχει ενταχθεί η παρέμβαση σε κάποιο πρόγραμμα χρηματοδότησης) ο εσωτερικός περιφερειακός δακτύλιος αυτοκινήτων ( Ζάχου – Καραμπατζάκη ) είναι γεγονός! Τα χρήματα του LIFE πεταχτήκαν στον κάλαθο μαζί και η ευρωπαϊκή προσπάθεια βελτίωσης της ποιότητας ζωής μας.
– Το στένεμα των δύο δρόμων και το πλάτεμα των πεζοδρομίων θα είχε σημασία μόνο αν η διέλευση των αυτοκινήτων δεν ήταν διαμπερής και οι δρόμοι δεν ήταν προκλητικά ευθύγραμμοι. Αποτελεί δε ¨στάχτη στα μάτια¨ όσων ακόμη πιστεύουν ότι αυτή η διαμόρφωση είναι ήπια, είναι ακριβώς το αντίθετο!
– Το θετικό ¨περιβαλλοντικό αποτύπωμα¨ που η δημοτική αρχή Βόλου είχε σαν επιχείρημα για την παρέμβαση στην περιοχή του χειμάρρου, πήγε περίπατο στα γειτονικά μας Τρίκαλα. Εκεί ξεκινούν παρεμβάσεις ανάπλασης στον Ληθαίο ποταμό που διασχίζει την πόλη και αφορούν την αστική ποιότητα με επίκεντρο τον άνθρωπο, την περιβαλλοντική και αισθητική αναβάθμιση σ΄ έναν οικολογικά ευαίσθητο χώρο.
Όμως η μοναδική ευκαιρία για την πόλη μας με την δημιουργία ενός ολοκληρωμένου γραμμικού πάρκου που θα ενώνει την πόλη με το βουνό δεν χάθηκε, είναι στο χέρι μας!
Την δημιουργία του θα την απολαμβάνει όλη η πόλη και οι επισκέπτες της!
Αυτή την μοναδική ευκαιρία υπάρχουν πολίτες που την βλέπουν ως αυτονόητη και προ πάντων σύγχρονη εξέλιξη θωράκισης της αστικής ποιότητας, της υγείας και ηρεμίας στο πυκνοδομημένο αστικό περιβάλλον. Οι καιροί δεν περιμένουν, η κλιματική αλλαγή αφορά και τις πόλεις! Ως πολίτες εδώ και χρόνια τους προλαβαίνουμε και επαληθευόμαστε. Ας μην ξεχνάμε τον αγώνα για την ματαίωση της επικάλυψης του χειμάρρου Κραυσίδωνα που ξεκίνησε το 1988, για να ακούμε σήμερα…¨ ευτυχώς δεν επικαλύφθηκε ο χείμαρρος¨.
Το τότε με το σήμερα έχει όμως μία διαφορά και δεν είναι άλλη από την αξιόλογη πολιτικοκοινωνική ποιότητα των τότε επικεφαλής δημάρχων ( Δήμαρχοι όπως ο Ανδρέας Βαλαχής (1988), ο Μιχάλης Κουντούρης (1988), και ο Στέφανος Φούσκης (1992) πρωτοπόρος της ανάπλασης του χειμάρρου ). Είχε δημοτικά συμβούλια με πλειοψηφίες που απαρτίζονταν από συμπολίτες σχετικούς, πολιτικά ευαίσθητους, με αγώνες για την δημοκρατία και την λαϊκή συμμετοχή, διορατικούς. Είχε αντιπολιτεύσεις που στήριζαν αποφάσεις, γιατί πολλές φορές δεν τους χώριζε το χάος όπως αυτό που σήμερα ζούμε! Η πρότασή μας για συνολική ανάπλαση της μοναδικής περιοχής του χειμάρρου Κραυσίδωνα ( κοίτη χειμάρρου – χωρίς να εμποδίζεται η ροή του νερού – παρόχθιων Ζάχου και Καραμπατζάκη ) υπάρχει και έχει κατατεθεί δημόσια.
Η υλοποίησή της απαιτεί ανθρώπους που δεν κοιτάζουν απλώς αλλά ξέρουν και τι βλέπουν. Να φιλτράρουν τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων όπως είναι το πολύτιμο αγαθό της υγείας, των ανθρώπινων συναντήσεων σε φυσικούς χώρους, ασφαλών χώρων για παιδιά. Να λαμβάνουν τα μηνύματα των καιρών, χαρακτηριστικά απ’ ότι φαίνεται άγνωστα για την σημερινή δημοτική αρχή Βόλου!