ΜΙΑ ΜΟΝΑΧΙΚΗ πεζοπορία μέχρι τα Μετέωρα οργανώνει η Δημοσιογραφική Πρωτοβουλία «ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ» για να ενισχύσει το Δείπνο των Ανέργων που θα πραγματοποιηθεί στις Καμάρες (ιχθυοπωλεία) του Βόλου.
Στην πλατεία της Αργαλαστής ανακοινώθηκε χθες το απόγευμα η δημιουργία ενός νέου Κόμματος που υποστηρίζει την Εργασία και στρέφεται κατά των ανέργων!
Δεν πρόκειται φυσικά για μια πραγματική είδηση. Είναι ένα καινοτόμο πείραμα που ξεκινά αύριο το πρωί στην Αργαλαστή, την έδρα του Δήμου Νοτίου Πηλίου.
Από χθες το απόγευμα ο συντονιστής της πρωτοβουλίας, δημοσιογράφος Λάζαρος Χατζηνάκος, συζήτησε με κατοίκους που χαλάρωναν αμέριμνα στο Εστιατόριο «Εναλλάξ». Μέσα σε ένα κλίμα που θύμιζε τηλεοπτικές εκπομπές του… Λάκη Λαζόπουλου σε λιγότερο από 20 λεπτά εκλέχθηκε νέος «Δήμαρχος», χαράχθηκε μια διαχωριστική γραμμή με το παλαιό «Καθεστώς» και καθορίστηκε μια νέα Εθνική Στρατηγική για τους Νέους και τον Αθλητισμό!
– Ο φόβος στην Ελληνική Κοινωνία είναι διάχυτος, τονίζει στη «ΘΕΣΣΑΛΙΑ» ο συντονιστής του εγχειρήματος, που είναι Ανάπηρος σε ποσοστό 88%.
Η ΔΙΠΟΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ
1. Από τον Ιανουάριο του 2010 εκδηλώθηκαν τα πρώτα κρούσματα ενός έντονου διπολικού συνδρόμου: Η μανιοκατάθλιψη είναι μια διαδεδομένη ασθένεια στον Δημοσιογραφικό Κλάδο. Οφείλεται στο φοβερό άγχος που δημιουργείται για το κυνήγι της είδησης, το στήσιμο των εφημερίδων, την αγωνία για την κυκλοφορία των φύλλων. Όσο ψηλότερα στην ιεραρχία του Τύπου βρίσκεται ένας συντάκτης, τόσο πιο ευάλωτος είναι σε αυτή τη διαταραχή.
– Ο δημοσιογράφος, συνεχίζει ο συνομιλητής μας, δεν είναι δημόσιος υπάλληλος. Είναι ένας κοσμοκαλόγερος. Με μια συγκλονιστική Παράδοση αγώνων της Ελληνικής Δημοσιογραφίας. Πάλευε πάντοτε για να φανερώσει τις αιτίες που οδήγησαν έναν ηρωικό λαό στο Αίμα, στον Πόνο και στο Δάκρυ. Δεν συμπονά, εισπράττει μέσα του αυτά τα άγρια συναισθήματα.
Σήμερα βρισκόμαστε στο 2016. Αλλά όλη η πολιτική μας ζωή, το οικονομικό κλίμα και η κοινωνική κρίση μας έχουν οδηγήσει σε συνθήκες Εμφυλίου Πολέμου!
Φροντίζουν γι’ αυτό οι πολιτικοί αρχηγοί, οι υπουργοί, ακόμη και πρωθυπουργικοί σύμβουλοι. Η αντιπαράθεση για την Εξουσία γίνεται με χειρότερους όρους από τις επικές αναμετρήσεις Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου:
Από το 1974 ώς το 1992, παρά τις σκληρές αντιπαραθέσεις ο Τόπος ζούσε με δύο παράλληλες αντιφατικές (σχιζοφρενικές) καταστάσεις:
– Την αύρα της Ελευθερίας από την πτώση της Δικτατορίας. Εξανεμίστηκε όταν ξέσπασε ένα από τα κορυφαία στίγματα στο σώμα της Ελληνικής Δημοκρατίας: Το Σκάνδαλο Κοσκωτά.
– Τον Εθνικό Πόνο από την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο.
Ήταν ορατός σε κάθε βήμα Έλληνα στη Λευκωσία, την ώρα που στην Αθήνα ξεκίνησε η αβεβαιότητα, η σύγχυση για τον ρόλο των Εξουσιών (στις τηλεοπτικές οθόνες: Εκδότες σε αίθουσα Δικαστηρίου να επιζητούν την καταδίκη Πρωθυπουργού!), το σοκ για τις ιδεολογικές διαφορές των κομμάτων (συγκυβέρνηση Μητσοτάκη – Φλωράκη – Κύρκου) και η ανησυχία για τις οικονομικές προοπτικές της χώρας.
Οι Δημοσιογράφοι του αθηναϊκού Τύπου μέσα στη θολή αυτή ατμόσφαιρα είχαν δύο ακραίες επιλογές:
– Να συμβιβαστούν πλήρως με τα όσα επέβαλε η εντεινόμενη Διαπλοκή και να απωλέσουν τα ηθικά ερείσματα του επαγγέλματος.
– Να αντισταθούν σε όσους τους επέβαλαν διατεταγμένα δημοσιεύματα κατά πολιτικών, επιχειρηματιών, αθλητικών παραγόντων.
Στην περίοδο αυτή έχει τις ρίζες της η εδραιωμένη πλέον συνηγορία της Κοινής Γνώμης στο σύνθημα:
– Αλήτες, Ρουφιάνοι, Δημοσιογράφοι.
ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑΤΑ
2. Δεκάδες είναι οι δημοσιογράφοι που υπέκυψαν στον Καρκίνο. Στον συντονιστή του ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ διαγνώστηκε τον Μάρτιο του 2013 στον οισοφάγο και στα πνευμόνια. Όσοι συντάκτες εφημερίδων έγιναν εξηντάρηδες έχουν εισπράξει τις ίδιες εμπειρίες: Το πέρασμα στην «Ισχυρή Ελλάδα» του Κώστα Σημίτη, με τον Πέτρο Κωστόπουλο να «κτίζει» μια άγρια καταναλωτική συμπεριφορά πολυτέλειας και χλιδής.
Εδώ απαιτείται προσοχή: Σταδιακά η Γενιά του Πολυτεχνείου μπαίνει στο στόχαστρο ως αυτή που προκάλεσε την απώλεια του… Ονείρου. Όμως ο Πόνος της Κύπρου, η έκπτωση της Δημοκρατίας, η κυριαρχία των διαπλεκομένων σε βάρος της εθνικής Στρατηγικής αφορούσε νεότερες γενιές!
Με άλλα λόγια καλλιεργήθηκε η Εθνική Μιζέρια, η Μαζική Κατάθλιψη, η Παραίτηση.
Από το Καστελλόριζο και μετά η χώρα έγινε ένα απέραντο τρελοκομείο. Δεισιδαιμονίες και προκαταλήψεις, φασιστικές και ρατσιστικές εξάρσεις, αυτοκτονικές συμπεριφορές. Ο Τύπος και η Τηλεόραση άρχισαν έναν βομβαρδισμό Απαισιοδοξίας, Τρόμου και Φόβου.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ;
– Μια λέξη είναι: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! Εκτός Αθηνών και Θεσσαλονίκης υπάρχουν ακόμη οάσεις δημιουργικές. Στη Μαγνησία ο απλός κόσμος νοτίζει τον καημό του με τσίπουρο, οικογενειακή αλληλεγγύη και ωραίες παρέες γεμάτες καλαμπούρια και κέφι για δουλειά.
Το «Δείπνο των Ανέργων» αυτή την άλλη Ελλάδα επιδιώκει να προβάλλει. Καθώς οι πάσχοντες από Αναπηρία και σκληρές παθήσεις (Καρδιοπάθειες, Καρκίνο, Μεσογειακή Αναιμία, Ψυχικά Νοσήματα, Νεφροπάθειες κ.ά.) θα συναντηθούν από τις 6 το απόγευμα και μετά με τους παθόντες από την Οικονομική Κρίση και την παρακμή της Πολιτικής.
Η πρωτοβουλία «ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ» θα προβάλλει επίσης τις λέξεις ΣΕΒΑΣΜΟΣ και ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ:
Με την Κοινωνική Ενότητα και Αλληλεγγύη να έχουμε μια Ηγεσία που θα σέβεται τον λαό. Κι έναν λαό που θα εμπιστεύεται πλήρως όλα τα δημόσια πρόσωπα, τους αιρετούς και τους διορισμένους.
Δεν υπάρχει άλλη απάντηση. Η πλήρης διάλυση μιας χώρας μέσα στον Φόβο και στην Καταχνιά δεν αρμόζει στους Έλληνες. Εντός κι εκτός συνόρων.