Τις σκηνές έστησε η International Rescue Committee και, όπως εξηγεί εκ μέρους της μη κυβερνητικής οργάνωσης η Λούσι Κάριγκαν, στόχος αυτής της κίνησης ήταν να δώσουν στις γυναίκες τη δυνατότητα να έχουν το δικό τους μέρος, όπου μπορούν να «δραπετεύουν», έστω και για λίγο, από τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουν από τότε που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να ακολουθήσουν τον δρόμο της προσφυγιάς.
«Σε κάθε περίπτωση κρίσης, όπως αυτή, οι γυναίκες και τα παιδιά είναι μεταξύ των πιο ευάλωτων ομάδων κι αυτό που θέλει η IRC είναι να διασφαλίσει ότι θα λάβουν την απαιτούμενη προστασία» εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Λούσι Κάριγκαν.
«Οι γυναίκες έρχονται εδώ και μιλούν είτε μεταξύ τους είτε με το προσωπικό του IRC για ό,τι αυτές επιθυμούν, είτε για τη ζωή στην Ειδομένη είτε για την ίδια τη ζωή γενικά. Πέρασα μερικές ώρες μαζί τους και συζητούσαμε για μουσική, για τα χόμπι τους, για τα όνειρά τους και έμοιαζαν να το απολαμβάνουν» λέει.
Η 28χρονη Σάρα από το Ιράκ είναι μία από τις γυναίκες που επισκέπτεται σχεδόν καθημερινά τις σκηνές της IRC. «Μου αρέσει εδώ γιατί είναι πολύ άνετα, μαζευόμαστε όλες οι γυναίκες και μιλάμε, γελάμε, ξεφεύγουμε λίγο από τα προβλήματα της καθημερινότητάς μας εδώ, στον καταυλισμό» εξηγεί.
«Μαθαίνουμε και αγγλικά» λέει και μας δείχνει τις σημειώσεις της σ’ ένα μικρό τετράδιο, ενώ έχει «κατεβάσει» κι ένα ηλεκτρονικό λεξικό στο κινητό της απ’ όπου προσπαθεί, καθημερινά, να απομνημονεύσει και μία καινούργια λέξη.
Της αρέσει επίσης να ακούει τραγούδια της Elissa και της Asala (γνωστές τραγουδίστριες του αραβικού κόσμου) και να ονειρεύεται τη νέα της ζωή, «μακριά από τον πόλεμο και την καταστροφή».
Τελικός προορισμός του ταξιδιού της είναι η Γερμανία, όπου ελπίζει να φτάσει για να μπορέσει να σπουδάσει, όπως λέει, και να γίνει σχεδιάστρια ρούχων. «Στο Ιράκ σχεδίαζα και έραβα ρούχα και θέλω να εξελιχθώ ακόμη περισσότερο»
Πηγή www.ethnos.gr