Εμμανουήλ Μάνος: Η βοτανική ιατρική κρύβει μεγάλη δύναμη 

Η αγάπη του Μανώλη Μάνου για τη γη πριν από μία δεκαετία τον οδήγησε από τον Βόλο μέχρι το Εδιμβούργο. Στην πρωτεύουσα της Σκωτίας σπούδασε βοτανική ιατρική και από το 2013, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, προσφέρει τις γνώσεις του βασιζόμενος στη μεγάλη δύναμη που κρύβουν τα βότανα.
O 37χρονος βοτανολόγος ιατρός, ο οποίος έλκει την καταγωγή του από το Τρίκερι, γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Βόλο. Το 2008 βρέθηκε μπροστά σε ένα σταυροδρόμι και τότε ήταν που πήρε μία απόφαση που άλλαξε τη ζωή του. Έτσι βρέθηκε για σπουδές στο εξωτερικό, με τον Βολιώτη επιστήμονα να λέει: «Εκείνη την περίοδο εργαζόμουν σε ένα δημοτικό οργανισμό. Μία ημέρα είπα στον εαυτό μου: Είτε θα συνεχίσω για την υπόλοιπη ζωή μου ό,τι έκανα τότε, είτε θα ακολουθούσα κάτι που πραγματικά μου άρεσε. Κι επειδή μου άρεσε η ενασχόληση με τη γη, αποφάσισα να πάω στη Σκωτία. Ένας φίλος έμενε στο Εδιμβούργο και μιλώντας μαζί του, το 2008 βρέθηκα στο εξωτερικό για σπουδές. Ήμουν 28 χρόνων τότε. Τέλειωσα τη σχολή στο Edinburgh Napier University μέσα σε πέντε χρόνια, αφού χρειάστηκε να εργαστώ, ώστε να καταβάλλω τα δίδακτρα. Το ίδιο έπραξαν η σύντροφός μου και ο αδερφός μου. Δουλεύαμε παράλληλα με τις σπουδές μας, για να πληρώνουμε το πανεπιστήμιο και απασχολούμασταν σε έναν οργανισμό ως συμβουλευτικό προσωπικό. Η βοτανική ιατρική είναι η αρχαία ιατρική του δυτικού κόσμου. Αυτό που έκανα στο πανεπιστήμιο εφαρμόζεται στο Ηνωμένο Βασίλειο, στον Καναδά και στην Αυστραλία. Στην υπόλοιπη Ευρώπη από τον 16ο αιώνα, έχει πάψει και να διδάσκεται και να ασκείται. Σε καμία περίπτωση, πάντως, δεν μιλάμε για νέα εναλλακτική μέθοδο».
Το 2013 κράτησε στα χέρια του το πτυχίο του βοτανολόγου ιατρού και πήρε το αεροπλάνο της επιστροφής για την Ελλάδα. Κι εάν στο άκουσμα της ειδικότητάς του αρκεί σκέφτονται πως πρόκειται ξεκάθαρα για μία εναλλακτική μορφή θεραπείας, ο Μανώλης Μάνος σπεύδει να ξεκαθαρίσει: «Πολλοί με ρωτούν εάν τα βότανα μπορούν να αντικαταστήσουν τα συμβατικά φάρμακα. Δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Αν είναι κάτι πιο σοβαρό και είσαι σωστός στη δουλειά σου, δεν θα περιμένεις να δεις τον ασθενή να καταλήγει στα έκτακτα για να του δώσεις αγωγή. Οφείλεις να ξεχωρίζεις πότε μπορεί μία ασθένεια να αντιμετωπιστεί με θεραπεία από βότανα και πότε ο ασθενής θα χρειαστεί σοβαρότερη βοήθεια».
Όσο για το πώς τον αντιμετωπίζει ο περισσότερος κόσμος; Ο Μανώλης Μάνος σημείωσε: «Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι, οι οποίοι ασκούν το επάγγελμα, δίχως να κατέχουν τις βασικές γνώσεις για ασθένειες και βότανα. Πρακτικοί βοτανολόγοι, δίχως σπουδές, οι οποίοι προκαλούν κακό και στους υπόλοιπους. Αντίθετα, όταν εγώ σπούδασα στη Σκωτία, απέκτησα γνώσεις γενικής ιατρικής. Μία με δύο φορές την εβδομάδα, όλη η σχολή έδινε το «παρών» στην πανεπιστημιακή κλινική. Έπρεπε να συμπληρώσουμε 500 ώρες πρακτικής με ασθενείς για να πάρουμε πτυχίο».