Ελεωνόρα Ζουγανέλη, η αγαπημένη φωνή της νέας γενιάς, έχει πλέον αποκτήσει τη φήμη και το κοινό της με τον αυθεντικό της τρόπο. Μια παρουσία με δικό της φως πλέον έρχεται για την καλοκαιρινή της παρουσίαση στο Ανοικτό Θέατρο του Βόλου όλων εκείνων των τραγουδιών που την ανέδειξαν, αλλά και νέων που θα μαγέψουν τους φίλους της. Μια κουβέντα με τον Νίκο Μπαρπάκη ήταν η αφορμή για να πάρουμε μερικές απαντήσεις σε απλά ερωτήματα πριν τη χαρούμε ζωντανά το βράδυ της Τρίτης 24 Ιουλίου στις 21.30.
Συνέντευξη: ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΡΠΑΚΗΣ
Ελεωνόρα καλό μεσημέρι, τελικά έφτασε το θέρος για σένα; Πες μας πού περνάς τον καιρό σου; Προλαβαίνεις μπάνια καθόλου; Πόσα παγωτά έχεις – όπως λέγαμε μικροί;
Χαχαχαχαχα, στα παγωτά σίγουρα δεν θα ήμουν η νικήτρια, αλλά σε μεγάλες στιγμές ευτυχίας θα έλεγα πως είμαι. Ναι, λοιπόν, το καλοκαίρι έφτασε τελικά κι εγώ περνάω τον καιρό μου με ό,τι αγαπώ να κάνω. Εννοώ φυσικά τις καλοκαιρινές συναυλίες- ταξίδια και την επαφή μου με τον κόσμο. Μέσα σε όλα αυτά προσπαθώ να ξεκλέβω χρόνο για προσωπική ευχαρίστηση και χαλάρωση, πηγαίνοντας βόλτες, βγαίνοντας για φαγητό στις πόλεις που επισκέπτομαι και φυσικά όπου υπάρχει θάλασσα να κάνω και κανένα μπάνιο. Όμορφα πράγματα δηλαδή.
Ποιοι είναι οι μουσικοί που απαρτίζουν το σχήμα σου – τι παίζει ο καθένας και πού τους γνώρισες;
Έχω τη μεγάλη χαρά να παρουσιάζομαι με μια υπέροχη μπάντα που με αγαπάει και με εκτιμάει για αυτό που κάνω, αλλά και για αυτό που είμαι. Είναι οι μουσικοί Δημήτρης Μπαρμπαγάλας, ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα, ενορχήστρωση, Μιχάλης Καπηλίδης, ντραμς, Βασίλης Νησόπουλος, μπάσο, Γιάννης Οικονομίδης, τρομπέτα, πιάνο, Νίκος Πασσαλίδης, λαούτο, μπουζούκι, κιθάρα, μαντολίνο, Ντίνος Χατζηιορδάνου, ακορντεόν. Με κάποιους από αυτούς είμαι πολλά χρόνια παρέα και κάποιοι ήρθαν στην πορεία. Άλλους τους αποχωρίστηκα για λίγο και συναντηθήκαμε ξανά. Είναι δίπλα μου και υποστηρίζουν τα όνειρά μου και τους οφείλω πάρα πολλά.
Έχεις κάνει κάμποσες συνεργασίες – μέσα από αυτές τι παίρνεις, γιατί σου αρέσουν; Και αν μπορείς να εστιάσεις, τι σου προκαλεί ο άλλος και ήθελες να συνεργαστείτε εξ αρχής; Θεωρείς ότι έχεις μέχρι στιγμής δημιουργήσει highlights; Ποια είναι αυτά για σένα;
Ναι, είμαι πολύ χαρούμενη και υπερήφανη για τις συνεργασίες που έχω κάνει. Οι συνεργασίες χρειάζονται χρόνο, κόπο, υποστήριξη και κατανόηση. Θέλει να προσφέρεις χρόνο στον άλλο και να βρεις κι εσύ τον δρόμο να παρουσιάσεις αυτό που είσαι. Θέλει σεβασμό και εκτίμηση. Αν δεν μπορείς να θαυμάσεις τον άλλον, σίγουρα δεν μπορείς να συνεργαστείς ουσιαστικά μαζί του. Η συνεργασία αποτελεί μεγάλη μαθητεία και πρόκληση και χαίρομαι που σε νεαρή ηλικία είχα την τύχη να βρεθώ σε αυτή τη θέση. Όσο για τις σημαντικές στιγμές για εμένα είναι πολλές ανάλογα με τον χρόνο και την ηλικία που ήμουν. Θα αδικήσω αν ξεχωρίσω κάποια, έτσι θα πω απλά ένα ευχαριστώ για ό,τι έχει έρθει στη ζωή μου μέχρι σήμερα.
Από την τόση μουσική που υπάρχει διάλεξε κάνα δυο κομμάτια αγαπημένα σου να μας αναφέρεις.
Αχ, αυτή η ερώτηση είναι πραγματικά πολύ δύσκολη να απαντηθεί. Αγαπώ τόσα πολλά τραγούδια. Έχω συγκινηθεί βαθιά και έχω αλλάξει σαν άνθρωπος ακούγοντάς τα. Ας μου επιτρέψεις να μην περιοριστώ σε δυο μονάχα τίτλους.
Εκτός από μουσική, τι άλλο κάνεις, πώς γεμίζεις τον χρόνο σου; Έχεις χρόνο για το σπίτι καθόλου;
Είμαι τέλεια νοικοκυρά. Αγαπώ πολύ το σπίτι και τις δουλειές που αφορούν στη φροντίδα του. Το ζω το σπίτι μου, καθαρίζω, ποτίζω τα λουλούδια μου, μαγειρεύω καθημερινά. Τρελαίνομαι να φτιάχνω τον πρωινό μου καφέ και να το χαίρομαι. Εκτός από αυτό κάνω κάποια μαθήματα, κατά περιόδους γυμνάζομαι, βγαίνω για ποτό, πάω θέατρο κ.λπ., κ.λπ.
Το απομεσήμερο μετά το οικογενειακό γεύμα είναι από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες του καλοκαιριού στο σπίτι για πολλούς. Εσύ έχεις κάποιες τέτοιες; Εκτός από συγγενείς, έχεις φίλους που θεωρείς οικογένεια; Ποιον άνθρωπο σκέφτεσαι περισσότερο φέτος;
Έχω πολλές εικόνες από τα καλοκαίρια μου. Στη θάλασσα, στο σπίτι με φίλους, με οικογένεια. Φυσικά έχω φίλους που είναι οικογένειά μου. Και χαίρομαι πάρα πολύ για αυτό. Έχω ζήσει σημαντικές στιγμές της ζωής μου μαζί τους, τους αναζητώ και πολλές φορές τους νοσταλγώ, αφού λόγω υποχρεώσεων δεν τους βλέπω.
Πώς βλέπεις την ελληνική μουσική σκηνή αυτή τη στιγμή; Δώσε μας ένα δυο ονόματα – προτάσεις για να ανακαλύψουμε κάτι αξιόλογο. Τι σκέψεις σου προκαλεί η επίσκεψη στην περιφέρεια με αφορμή μια περιοδεία;
Συμβαίνουν διάφορα πράγματα… Πολλοί νέοι άνθρωποι παλεύουν και ξεπηδάνε, δοκιμάζονται και προχωράνε. Σαφώς είναι μια εποχή που δεν είναι καθόλου ευνοϊκή ούτε στα νέα, αλλά και ούτε στα πιο παλιά πράγματα. Ήταν δύσκολο να αποφύγουμε κάτι τέτοιο, αφού εδώ και καιρό περνάμε από διάφορες δύσκολες διαδικασίες και αλλαγές. Παρ’ όλο δεν μου αρέσει να ονοματίζω, γιατί θεωρώ ότι αδικώ κάποιους άλλους, θα πω κάποια ονόματα, γιατί συνεχώς δεν παίρνεις απάντηση. Έτσι θα πω τη Βιολέτα Ίκαρη, την Κατερίνα Πολέμη, τη Δήμητρα Σελεμίδου, τρία κορίτσια που κάνουν διαφορετικά πράγματα και προχωράνε.
Φέτος, με ενδιαφέρον σκηνικό, παρουσιαστικό και ανανεωμένη διάθεση μας επισκέπτεσαι και πάλι σε μεγάλο ανοικτό θέατρο. Τι να αναμένουμε εκεί; Εσύ τι αποκομίζεις από τη νέα σου performance;
Κάθε φορά που φτιάχνω ένα πρόγραμμα έχω να παρουσιάσω και αλλά κομμάτια του εαυτού μου μέσα από τα τραγούδια που επιλέγω. Έχω ανάγκη να συναντώ τους ανθρώπους, γιατί με αυτή την επαφή νιώθω ότι πηγαίνω παρακάτω και εξελίσσομαι στη ζωή μου. Έτσι και φέτος έχω φτιάξει ένα πρόγραμμα που να με κάνει να ανακαλύπτω και να εκθέτω στιγμές μου.
To «Αγάπη Δεμένη» έχεις πει σε συνέντευξη ότι ήταν ένα κομμάτι που προστέθηκε σε «νεκρό χρόνο» η νέα σου δουλειά. Και όμως είναι δυνατό κομμάτι. Υπάρχει λάθος στιγμή για μια καλή πράξη; Παίζουν ρόλο στην αγάπη αυτά… Τι αξία έχει το timing στον έρωτα και η ελευθερία (ή η έννοια της δέσμευσης εν τέλει) στην καθημερινή συνύπαρξη;
Το τραγούδι αυτό το αγάπησα από την πρώτη στιγμή και καθημερινά το αγαπώ πιο πολύ. Δεν υπάρχει καμία λάθος στιγμή όπως πιστεύω ότι γενικά δεν υπάρχει τίποτα λάθος. Από ό,τι και να μας συμβαίνει αποκομίζουμε πράγματα σημαντικά και αναντικατάστατα. Οι άνθρωποι που έρχονται στη ζωή μας σαν σύντροφοι έρχονται την κατάλληλη στιγμή ακόμα κι αν εμείς είμαστε ανώριμοι να το διαχειριστούμε.
Αφιέρωσέ μας έναν στίχο από τα τραγούδια σου που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας, πριν το ακούσουμε από το μικρόφωνο το βράδυ της Τρίτης στο Ανοικτό Θέατρο Βόλου.
Θα μείνω σε αυτό το τραγούδι και θα πω: «Τα Σάββατα όμως και τις Κυριακές, μαζεύονται οι άνθρωποι και μπλέκουν στιγμές»… Αυτό είναι το κάλεσμά μου σε εσάς!