Συναντήσαμε τη συγγραφέα Ελένη Δραμητινού κατά την παραμονή της στον Βόλο, μετά τις σπουδαίες για εκείνη βιβλιοκριτικές για το νέο της μυθιστόρημα «Οι αθώοι ανάμεσά μας», με ιστορίες και εικόνες των δυστυχισμένων της ζωής, των ταπεινωμένων και καταφρονεμένων.
Ποιοι είναι όμως οι «αθώοι» ανάμεσά μας; Θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς οι ίδιοι.
«Το βιβλίο αφορά ζωές γυναικών στα άκρα. Και ποια από μας δεν έχει ζήσει στιγμές στα όρια των αντοχών της; Όλες εμείς που μιλάμε η μία στην άλλη στις μικρές συγκεντρώσεις του καφέ έως στις ολονύχτιες εξομολογήσεις. Λόγια για τις αγάπες, τις προδοσίες, τους αγχωμένους χρόνους, τις απογοητεύσεις, τους φόβους και τις ενοχές μας. Οι αθώοι ανάμεσα μας είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που δεν εμπλέκονται στο δράμα των ανθρώπων και τους προσπερνούν. Μπορεί να περνά ένας άνθρωπος δίπλα μας και να ζει μια κόλαση μέσα του, αλλά παρ’ όλα αυτά οι «αθώοι» τον προσπερνούν, συνεχίζουν τη ζωή τους και παράλληλα συνεχίζεται ο πόλεμος της ζωής κάθε ανθρώπου. Η αλήθεια είναι ότι κατέθεσα στο βιβλίο πολλά και από δικά μου βιώματα και από μεγάλες συζητήσεις με ειδικούς επιστήμονες και ήθελα να καταγράψω όλον αυτόν τον κόσμο των γυναικών. Τον κόσμο που κουβαλούν οι γυναίκες στο μυαλό τους και οι ίδιες πολλές φορές δεν τον εκφράζουν ούτε στις φίλες τους και τον κρατούν μέσα τους», αναφέρει η ίδια.
Και πώς κινείται η ζωή μέσα στο φαντασιακό κόσμο της κάθε μιας;
«Η ζωή έξω από το σύνορο που έχουμε μάθει να θεωρούμε «φυσιολογικό». Γυναίκες που υπερβαίνουν τα όρια των αντοχών τους, που κινούνται μέσα στην σκοτεινή πλευρά του μυαλού τους και ζουν ζωές μέσα στο μαύρο πια σύμπαν τους».
Ανάμεσα στους ήρωές της – αληθινές ιστορίες που ντύθηκαν τον μύθο – είναι ένας ανάπηρος νεαρός, μια υπέρβαρη που πρέπει να διαχειριστεί τα ειρωνικά σχόλια που ακούει, και ένας νεαρός που η κρίση, αφήνοντάς τον άστεγο, τον έριξε στους δρόμους, ή μάλλον στο νεκροταφείο όπου βρήκε καταφύγιο ανάμεσα στους νεκρούς. Πιο πριν είχε νοσηλευθεί σε ψυχιατρείο.
Τα ψυχολογικά προβλήματα είναι συνηθισμένα στους δυστυχισμένους της ζωής. Μια άλλη από τις ηρωίδες της Δραμητινού θα αναπτύξει μια διπλή προσωπικότητα, θα ζήσει μια διπλή ζωή, όπως ο «Δόκτωρ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ». Βλέπουμε ακόμη μια γυναίκα να ψάχνει με αγωνία για την κόρη της. Είναι χρήστης ναρκωτικών και φοβάται τα χειρότερα.
Υπάρχει επίσης και μια άλλη δυστυχία, ο ματαιωμένος έρωτας και η απιστία. Η μια γυναίκα θα βιώνει μόνιμα τη ματαίωση, ενώ η άλλη θα διαπιστώσει την απιστία μετά τον θάνατο του συζύγου της.
«Γυναίκες που τις βλέπεις να προχωρούν στο δικό τους σύμπαν χωρίς κανείς να αντιλαμβάνεσαι το δράμα του πολέμου μέσα τους. Κάνουν μια δική τους φαντασίωση, αυτή της φυγής από τα αδιέξοδα. Πρόκειται για ιστορίες που αφορούν όλες μας, είναι ιστορίες που φτάνουν στη λύτρωση και τη συγχώρεση για να αντιμετωπίσουν τον θυμό που οι άνθρωποι έχουν μέσα τους.
Η Ελένη Δραμητινού γεννήθηκε στην Αθήνα, η καταγωγή της όμως είναι από την Κρήτη και συγκεκριμένα από το Οροπέδιο Λασιθίου. Σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων και εργάστηκε ως οικονομικό στέλεχος του ΟΤΕ. Ξεκίνησε γράφοντας διηγήματα, αλλά γρήγορα πέρασε στο μυθιστόρημα. «Οι αθώοι ανάμεσά μας» είναι το τρίτο της μυθιστόρημα.