Μετά τις επιτυχημένες προβολές από το 2009 στην Αθήνα και από πέρυσι στη Θεσσαλονίκη, το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ CineDoc ταξιδεύει για πρώτη φορά στην περιφέρεια, επιλέγοντας τον Βόλο.
Με αφετηρία το Σάββατο 15/10 και ώρα 20.00, θα πραγματοποιηθεί στο «Αχίλλειον» η πρεμιέρα του Φεστιβάλ.
Από τον Οκτώβριο του 2016 μέχρι τον Μάιο του 2017 θα προβληθούν, μια φορά τον μήνα οκτώ βραβευμένα ελληνικά και ξένα ντοκιμαντέρ με πολιτική και κοινωνική διάσταση. Στόχος του CineDoc, το οποίο αποτελεί ιδρυτικό μέλος ενός ευρύτερου ευρωπαϊκού δικτύου, του MovingDocs, που έχει στόχο την προώθηση και την προβολή επιλεγμένων ντοκιμαντέρ ταυτόχρονα στο ευρωπαϊκό κοινό, είναι αρχικά η ενημέρωση, η αφύπνιση, η διάδραση και η αναγωγή της προβολής σε εμπειρία.
Στην πρεμιέρα του CineDoc θα προβληθεί ένα πολυβραβευμένο ντοκιμαντέρ, η Σονίτα, της Ιρανής Rokhsareh Ghaemmaghami, που θίγει με ευαισθησία, χιούμορ και πολλή μουσική πολλά επίκαιρα κοινωνικά ζητήματα, όπως το προσφυγικό, τα δικαιώματα των γυναικών, τη δύναμη του διαδικτύου. Για την πρεμιέρα θα βρίσκεται στον Βόλο και ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος, τα ντοκιμαντέρ του οποίου ξεχωρίζουν και βραβεύονται για την ευαισθησία τους και τον ανθρωποκεντρικό τους χαρακτήρα στη θεματολογία, για να μιλήσει, μετά το τέλος της προβολής, για την ταινία και το είδος του ντοκιμαντέρ.
Οι προβολές του Φεστιβάλ θα ολοκληρωθούν με το ντοκιμαντέρ
«Ο Πιο Μακρύς Δρόμος» που γυρίστηκε στις φυλακές ανηλίκων Βόλου και έγινε η αφορμή και για τα σχετικά πρόσφατα γυρίσματα του Aλ Τζαζίρα.
Στο μεταξύ, μετά το πέρας κάθε προβολής, θα ακολουθεί ενημέρωση από κάποιον ειδικό επί του θέματος, ο οποίος θα απαντά και σε ερωτήσεις του κοινού.
Η Eλένη Χρυσοπούλου, θεωρητικός κινηματογράφου και υπεύθυνη διοργάνωσης του CineDoc στον Βόλο αναφέρεται στους λόγους που το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ έρχεται για πρώτη φορά στην πόλη.
«Η ύπαρξη ευαισθητοποιημένου και προσηλωμένου στον κινηματογράφο κοινού και η επιτακτική ανάγκη να απολαμβάνουμε στην πόλη μας κάποια πολιτιστικά αγαθά σε πραγματικό χρόνο με το κοινό της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης αποτέλεσαν βασικό κίνητρο της προσπάθειας ένταξης του Βόλου στο πλαίσιο των προβολών του CineDoc, σε συνεργασία με τον ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ του Δήμου Βόλου και την πολύτιμη στήριξη χορηγών της Μαγνησίας».
Ποια ντοκιμαντέρ ξεχωρίζουν;
«Για τον πρώτο του χρόνο στον Βόλο, το CineDoc ξεχώρισε ταινίες πάνω σε έναν διπλό άξονα. Από τη μία πλευρά, επιλέχθηκαν ταινίες ίδιες με αυτές των άλλων δύο πόλεων, όπως η Σονίτα, το Good American (η ιστορία του καλύτερου αναλυτή δεδομένων της Αμερικής και της ανακάλυψής του με την οποία θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί τα γεγονότα της 9ης Σεπτεμβρίου), το Becoming Zlatan (η ζωή και τα επιτεύγματα του ποδοσφαιριστή Zlatan Ibrahimovic από τα 17 του χρόνια έως σήμερα) και το Monster in the Mind (η αποκάλυψη του αληθινού προσώπου της ασθένειας του Αλτσχάιμερ). Από την άλλη, έχουν επιλεχθεί ταινίες που αξίζει να ιδωθούν και που προβλήθηκαν την περσινή χρονιά με μεγάλη επιτυχία, όπως το First Position (για τους μικρούς και μεγάλους λάτρεις του μπαλέτου), το Bikes vs Cars (η μάχη των ποδηλάτων και των αυτοκινήτων στις σύγχρονες πόλεις) και το ελληνικό Ο Πιο Μακρύς Δρόμος που γυρίστηκε στις φυλακές ανηλίκων Βόλου και που έγινε η αφορμή και για τα σχετικά πρόσφατα γυρίσματα του Aλ Τζαζίρα, και με το οποίο θα κλείσει το CineDoc.
Να επισημάνω πως το CineDoc Βόλου θα έχει τη μοναδική ευκαιρία να προβάλει επίσης το ελληνικό ντοκιμαντέρ Τελευταίος Σταθμός: Ουτοπία του Απόστολου Καρακάση, παρουσία του ίδιου του σκηνοθέτη, ο οποίος θα μιλήσει για την ταινία του που πραγματεύεται την ιστορία της ΒΙΟΜΕ, του πρώτου αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου στην Ελλάδα, και των ανθρώπων της».
Παρουσιάζονται δημιουργίες με έντονη την πολιτική και την κοινωνική διάσταση. Πρόκειται για μια σύγχρονη ματιά στον κόσμο;
«Ο ρόλος του ντοκιμαντέρ είναι να πληροφορεί, να αντιπληροφορεί και να εκπαιδεύει, συχνά με τρόπο διασκεδαστικό, και χρησιμοποιώντας στοιχεία των ταινιών μυθοπλασίας προκειμένου να εγκλωβίσει το ενδιαφέρον του θεατή. Ωστόσο, τα πιο επιτυχημένα ντοκιμαντέρ είναι αυτά που έχουν έναν κοινωνικό αντίκτυπο, που επηρεάζουν τη ζωή του κοινού, που του επιτρέπουν να οργανωθεί και να αναλάβει δράση για να αλλάξει τον κόσμο. Τη σημερινή εποχή, όπου η δημοσιογραφία πλήττεται σφοδρά, τα ντοκιμαντέρ καλύπτουν ένα μεγάλο κενό και καταλαμβάνουν σπουδαίο χώρο στο συλλογικό συνειδητό. Τα ντοκιμαντέρ μιλούν την αλήθεια δυνατά και το κοινό είναι έτοιμο να ακούσει».
Το CineDoc κλείνει με την ιστορία των δύο νεαρών προσφύγων από τις φυλακές ανηλίκων Βόλου, που έγινε η αφορμή και για τα σχετικά γυρίσματα του Aλ Τζαζίρα. Ποιο είναι το μήνυμα του ντοκιμαντέρ;
«Πρόκειται για ένα πολυεπίπεδο ντοκιμαντέρ που μας αφορά όλους. Αφενός παρουσιάζει μια κατάσταση που συμβαίνει μέσα στην ίδια μας την πόλη και την βιώνουν καθημερινά άνθρωποι που πιθανόν να γνωρίζουμε και αφετέρου παρουσιάζει το ζήτημα του προσφυγικού στις πραγματικές του διαστάσεις, ιδιαίτερα το λιγότερο γνωστό θέμα των ανήλικων προσφύγων. Μια δυνατή ταινία, που μιλά επίσης για τον πόλεμο, τη φιλία, την ενηλικίωση».
Τελικά τα ντοκιμαντέρ μπορούν να πιάσουν το σφυγμό της κοινωνίας εκεί που δεν μπορούν οι ταινίες;
«Οι ταινίες μυθοπλασίας είναι πια προβλέψιμες και γεμάτες στερεότυπα και συμβάσεις. Τα ντοκιμαντέρ προσφέρουν την πραγματικότητα, και συχνά άγνωστες φωνές και ιστορίες. Αυτό είναι ο λόγος που τα ντοκιμαντέρ τα τελευταία χρόνια τα πάνε τόσο καλά στις κινηματογραφικές αίθουσες και στα φεστιβάλ και εξελίσσονται διαρκώς ως κινηματογραφικό είδος».