Πολιτισμός

Έλενα Στανιού “Η αποδοχή του συμμαθητή είναι από τους βασικούς σκοπούς του νηπιαγωγείου”

 

Η Έλενα Χ. Στανιού γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Βόλο. Είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών. Έχει μεταπτυχιακό στην Παιδική Λογοτεχνία και είναι διδάκτορας Παιδικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Εργάζεται ως νηπιαγωγός στη δημόσια εκπαίδευση. Έχει πάρει μέρος σε διεθνή και εθνικά Συνέδρια και σε δράσεις για το παιδικό βιβλίο. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά – επιστημονικά περιοδικά, έντυπα και ηλεκτρονικά, στον τοπικό έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, όπως η εφημερίδα «Θεσσαλία», σε συλλογικούς τόμους, σε Πρακτικά Συνεδρίων. Επίσης, αναφορές του έργου και των βιβλίων της έχουν συμπεριληφθεί σε επιστημονικές εργασίες.
Από το 2009 ασχολείται με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων, τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ψυχογιός και Ήρα Εκδοτική. Το 2018 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο για ενήλικες, από τις Εκδόσεις Αέναον και το 2019 με 2η έκδοση από τις εκδόσεις ΗΒΗ.
Είναι μέλος του Κε.Βι.Μα.Συ. (Κέντρο Βιβλίου Μαγνησιωτών Συγγραφέων) και του Κ.Ε.Π.Β. (Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου).
Είναι παντρεμένη και έχει τρία παιδιά.

Συνέντευξη
Χαριτίνη Μαλισσόβα

«Δε σε θέλω δίπλα μου», ο τίτλος του βιβλίου σας, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Δώστε μας κάποια στοιχεία του…
Η φράση «Δε σε θέλω δίπλα μου» δεν είναι απλά ένας τίτλος. Είναι από τις πιο συνηθισμένες και, ίσως, τις πιο χαριτωμένες φράσεις που μπορεί να ακούει ένας νηπιαγωγός, σχεδόν στην καθημερινότητα μιας τάξης νηπιαγωγείου. Είναι μια φράση που κλείνει μέσα της όλη τη συναισθηματική πολυχρωμία των παιδιών της πιο όμορφης σχολικής βαθμίδας· του νηπιαγωγείου. Κι αυτό, γιατί, μπορεί να ακούγεται με την πρώτη ευκαιρία και με την πρώτη ασυμφωνία, από τα στόματα των παιδιών, καθώς έτσι προστάζει ο αυθορμητισμός της ηλικίας αυτής, αλλά μέσα στα επόμενα λεπτά είναι όλοι μια αγκαλιά και πάλι. Έτσι ξεκίνησε και η ιστορία αυτή. Ο ήρωάς της ήταν και θα είναι για όλη την εκπαιδευτική μου συνέχεια, μαθητής μου. Οι συμμαθητές του επίσης. Και πώς να μην εμπνευστεί ένας εκπαιδευτικός, όταν κάθε μέρα περιτριγυρίζεται από μικρές, αλλά θαυματουργές χαρούμενες εμπνεύσεις! Ιδιαίτερα, όταν ο εκπαιδευτικός αυτός είναι ευλογημένος με το θείο χάρισμα της λογοτεχνικής έκφρασης και απόδρασης.

Τα βιβλία της σειράς απευθύνονται στην ηλικιακή ομάδα 2-4 ετών, λίγο πριν την ηλικία που αναλαμβάνετε ως νηπιαγωγός. Αντιμετωπίζετε συχνά το φαινόμενο παιδιών να μη θέλουν δίπλα τους άλλα παιδιά;
Μα η αγαπημένη αντίδραση των μικρών μας φίλων «Δε σε θέλω δίπλα μου! Δε σ’ έχω φίλο/η!» ακούγεται από την τάξη του παιδικού σταθμού ακόμη! Αμέσως μόλις τα παιδάκια φύγουν από την τρυφερή αγκαλιά της μαμάς και του μπαμπά, και βρεθούν σε ένα περιβάλλον με μικρές συνομήλικες φιγούρες, αρχίζουν να λειτουργούν οι μηχανισμοί άμυνας του οργανισμού. Και η φρασούλα αυτή είναι ένας αμυντικός μηχανισμός στο παραμικρό που θα ενοχλήσει, στην προσπάθεια των μικρών μαθητών να αντεπεξέλθουν στις νέες περιπέτειες τις οποίες μπαίνουν. Επομένως, το φαινόμενο αυτό ξεκινάει από τα πρώτα μαθητικά χρόνια και, ναι, όπως είπα, ανήκει στην καθημερινότητά μας.

Πώς αντιμετωπίζετε ανάλογες συμπεριφορές στην αίθουσα;
Το ότι το φαινόμενο αυτό είναι καθημερινό και οικείο προς εμάς, δεν μας δίνει την ελευθερία και την άνεση να το αφήνουμε να διαιωνίζεται, αλλά με ιδιαίτερους και λεπτούς χειρισμούς προσπαθούμε να το εξαλείψουμε σταδιακά. Γιατί, η κοινωνικοποίηση και η αποδοχή του συμμαθητή είναι από τους βασικούς σκοπούς του νηπιαγωγείου. Ο νηπιαγωγός έχει τον τρόπο να οδηγήσει το παιδί στο να αλλάξει μόνο του τη συμπεριφορά του. Για μένα, ένας τέτοιος τρόπος είναι η λογοτεχνία.

Ποια ερώτηση που δεχθήκατε από παιδί, σας εντυπωσίασε ή σας εξέπληξε;
Δεν είναι ακριβώς ερώτηση, αλλά μάλλον μία δήλωση, που σίγουρα την έχω αναφέρει ξανά, γιατί είναι απ’ αυτές που δεν ξεχνάς ποτέ, είναι απ’ αυτές που σου δίνουν κουράγιο να προχωράς, εκεί που νομίζεις ότι έχεις μπροστά σου το χάος:
«Κυρία, σ’ αγαπώ!».
«Κι εγώ, καμάρι μου!».
«Ναι, αλλά εγώ σ’ αγαπώ πιο πολύ, και όταν γίνω μεγάλος και σε δω στον δρόμο, θα τρέξω να σε αγκαλιάσω κι εσύ δεν θα με γνωρίσεις, γιατί θα είμαι μεγάλος, κι εγώ θα πω γεια σου αγαπημένη μου κυρία με τις όμορφες ιστορίες! Θυμάσαι τότε που έκλαιγα κι εσύ με έκανες να χαμογελάσω με την ιστορία σου;».

Ήταν για εσάς η περίοδος της πανδημίας γόνιμη συγγραφικά και αναγνωστικά;
Θα έλεγα πως κάθε περίοδος για μένα είναι αναγνωστικά γόνιμη, γιατί χωρίς να έχω γύρω μου παιδιά και χωρίς να διαβάζω βιβλία, δεν μπορώ… Αλλά, ναι, θα έλεγα πως η περίοδος της πανδημίας ήταν γόνιμη και συγγραφικά, καθώς δύο νέα λογοτεχνικά παιδάκια προέκυψαν αυτόν τον καιρό!

Τι θεωρείτε εξέλιξη σε έναν συγγραφέα;
Να γίνει γνωστός στο κοινό του με αγάπη. Να του αναγνωρίζεται, σε κάθε του συγγραφικό βήμα, ο σεβασμός και η τρυφερότητα με την οποία απευθύνεται σε αυτό.

Ποιο βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα και σας εντυπωσίασε;
«Πίσω από τα μάτια της» της Σάρα Πίνμπορο.

Η συνέντευξή μας γίνεται τη στιγμή που μαίνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία και ενώ δεν έχουμε τελειώσει με την πανδημία. Ποια είναι η δική σας αίσθηση, οι φόβοι σας, ενδεχομένως, για όσα συμβαίνουν;
Είμαι, κατά κύριο λόγο, μία συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας. Αυτό σημαίνει πως στα γραπτά μου κυριαρχεί η ελπίδα και η αισιοδοξία, ακόμη και μέσα από δύσκολες καταστάσεις της καθημερινής ζωής. Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να «εκμεταλλευτώ» την ιδιότητα αυτή και να πω πως όλα σύντομα τα δυσάρεστα θα σταματήσουν. Πως δεν θα υπάρχουν περαιτέρω άσχημες εξελίξεις. Πως οι άνθρωποι που πλήγηκαν θα μπορέσουν σιγά-σιγά να αποκαταστήσουν τις υλικές ζημιές. Φυσικά έχω φόβους και ανασφάλειες. Φυσικά νιώθω πολλές φορές να ψάχνω την αγαπημένη φίλη του ριγέ μου γατούλη, την Ελπίδα. Πόσο θα ήθελα να έρθει να μου ψιθυρίσει και στο δικό μου αυτί, όπως πολύ εύκολα το κάνει στα μικρά παιδιά, ότι όλα θα πάνε καλά! Ακόμη την περιμένω. Δεν μπορεί, θα έρθει…

Ποια αξία θεωρείτε υπέρτατη;
Μετά την υγεία, δύο: Τον σεβασμό και την αξιοπρέπεια.

Ετοιμάζετε κάποιο νέο βιβλίο; Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;
Το νέο βιβλίο ετοιμάζεται. Ο αγαπημένος μας ριγέ γάτος θα κάνει μία ακόμη ιδιαίτερη και εντυπωσιακή εμφάνιση με τη ριγέ του βαλίτσα. Άλλωστε, το είχε υποσχεθεί. Αν η ελπίδα κινδυνεύει να ξαναχαθεί, τότε σίγουρα θα τον ξαναδούμε. Όσο για επόμενα συγγραφικά σχέδια, αυτά πάντα υπάρχουν… Μακάρι να είμαστε όλοι καλά και όλα θα γίνουν!

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το