Άρθρα

Εκλογικός Νόμος ή κομματικό εργαλείο;

ΜΠΟΥΚΩΡΟΣ-2

*του Χρήστου Μπουκώρου

Την ώρα που η πραγματική οικονομία στενάζει κάτω από το βάρος της φορομπηχτικής πολιτικής, τη στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες ταλανίζονται από την αβεβαιότητα, την εποχή που τα λουκέτα στην αγορά έρχονται με καταιγιστικούς ρυθμούς, τώρα που εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι διαπιστώνουν τη ραγδαία μείωση των συντάξεών τους και οι νέοι βλέπουν τις ελπίδες τους για εργασία και καριέρα να συνθλίβονται ανάμεσα στις αντιαναπτυξιακές επιλογές της κυβέρνησης και την πλήρη έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού, αυτή την ώρα διάλεξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να φέρει στη Βουλή προς ψήφιση το νέο εκλογικό νόμο. Θεώρησε ότι έχουμε φθάσει στον πρέποντα χρόνο για τη συγκεκριμένη αλλαγή. Θεωρεί η κυβέρνηση ότι έχει βάλει σε τροχιά επίλυσης τα κρίσιμα προβλήματα που ταλαιπωρούν το σύνολο των Ελλήνων και τώρα πρέπει να γίνει ο νέος εκλογικός νόμος! Είναι εμφανής η αδυναμία τους στην επίλυση των προβλημάτων και κατά συνέπεια περί άλλων τυρβάζουν.
Ποιες όμως είναι οι βασικές προβλέψεις του εκλογικού νόμου; Η ψήφος στην ηλικία των 17 ετών και η κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών για το πρώτο κόμμα. Ας δούμε τα επιχειρήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και τις πραγματικές προθέσεις που αυτά υποκρύπτουν.
Καταρχήν η ψήφος στα 17 δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα επικοινωνιακό μήνυμα προς τη νεολαία. Η κυβέρνηση με τη συγκεκριμένη διάταξη επιχειρεί να εκπέμψει μήνυμα ότι δήθεν ενδιαφέρεται για τη νεολαία και επιθυμεί να της δώσει λόγο για τα δημόσια πράγματα. Δεν φέρνει κάποια άλλη διάταξη που να θεσπίζει την ενηλικίωση του ατόμου στα 17 έτη από πλευράς δικαιοπρακτικής ικανότητας ή οτιδήποτε άλλο σχετικά με την ενηλικίωση του ατόμου, παρά μόνο το δικαίωμα της ψήφου. Η διάταξη αυτή αφορά περίπου 100.000 νέους ψηφοφόρους και η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι την προτείνει προκειμένου να ανανεώσει το εκλογικό σώμα και να δώσει το δικαίωμα του εκλέγειν σε άτομα που πιθανότατα θα πληγούν από την κρίση. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση αρνείται να διευκολύνει τη συμμετοχή στις εκλογές, μέσω της επιστολικής ψήφου σε εκατοντάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους, οι οποίοι εγκατέλειψαν τη χώρα αναζητώντας εργασία στο εξωτερικό. Ενώ ισχυρίζεται ότι όλοι αυτοί οι νέοι άνθρωποι, πληρώνουν την κρίση και τις πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων, τους εμποδίζει να εκφραστούν στις εκλογές με ένα δικαίωμα όπως είναι αυτό της επιστολικής ψήφου που έχει θεσπιστεί σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Φοβικότητα και αντιδημοκρατικότητα. Υπενθυμίζουμε στο σημείο αυτό ότι ψήφο στην ηλικία των 17 ετών για τις εθνικές εκλογές έχει θεσπίσει μόνο η Αυστρία και δύο – τρεις ακόμα χώρες για τις τοπικές και περιφερειακές εκλογές. Επιστολική ψήφο όμως, όπως προαναφέρθηκε, έχουν θεσπίσει όλες οι χώρες της Ευρώπης. Αρνείται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στους ανθρώπους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τα τελευταία χρόνια, λόγω της κρίσης, το δικαίωμα της πολιτικής έκφρασης.
Με την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι το σύστημα μετατρέπεται σε σύστημα απλής αναλογικής και η έκφραση του εκλογικού σώματος είναι γνήσια και αντιπροσωπευτική. Το γεγονός ότι παραμένει το πλαφόν εισόδου 3% στη Βουλή αποδεικνύει ότι δεν πρόκειται για απλή αναλογική, όπως θέλει να υποστηρίζει η κυβέρνηση, αλλά για ένα σύστημα το οποίο οι κυβερνώντες εκτιμούν ότι τους βοηθάει να επιβιώσουν πολιτικά και ταυτόχρονα εμποδίζει τη Νέα Δημοκρατία να έρθει στην εξουσία. Θυμίζουμε ότι στις εκλογές του Μαΐου του 2012 τα κόμματα που δεν ξεπέρασαν το όριο του 3% συγκέντρωσαν συνολικά το 20% των προτιμήσεων του εκλογικού σώματος και δεν εκπροσωπήθηκαν. Είναι πιθανό με τον προτεινόμενο εκλογικό νόμο, ο οποίος θα τροφοδοτήσει τη διάθεση για δημιουργία νέων κομμάτων, τα ποσοστά αυτά να ξεπεραστούν στο μέλλον. Άραγε για ποια γνήσια αντιπροσώπευση κάνουν λόγο οι κυβερνώντες; Αυτό όμως δεν είναι επιχείρημα της Νέα Δημοκρατία, είναι επιχείρημα μικρότερων κομμάτων τα οποία επιχειρεί η κυβέρνηση να εγκλωβίσει στους σχεδιασμούς της.
Το ερώτημα αντιπροσωπευτικότητα ή κυβερνησιμότητα, ιδιαίτερα για την Ελλάδα και υπό τις παρούσες οικονομικές περιστάσεις και δεδομένων των γεωστρατηγικών στοιχείων που χαρακτηρίζουν τη χώρα, αποκτά κρίσιμη σημασία. Σε αυτά ακριβώς τα στοιχεία εδράζονται και τα επιχειρήματα της Νέας Δημοκρατίας.
Αν μιλούσαμε για κάποια σκανδιναβική χώρα ή για κάποια χώρα με ισχυρή οικονομία ασφαλώς το επιχείρημα της αντιπροσώπευσης θα ζύγιζε περισσότερο από το επιχείρημα της κυβερνησιμότητας. Ο εκλογικός νόμος που προτείνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με τα σημερινά δεδομένα, απαιτεί είτε τη συνεργασία των δύο μεγάλων κομμάτων (μήπως θέλουν να μας πουν κάτι οι κυβερνώντες), είτε τη συνεργασία τεσσάρων – πέντε κομμάτων για τη δημιουργία κυβέρνησης. Αλήθεια πιστεύουν ότι με τα περιθώρια που δίνει ο συνταγματικός νομοθέτης, των 12 ημερών, μέσω των διερευνητικών εντολών στα τέσσερα πρώτα κόμματα μπορεί εύκολα να σχηματιστεί κυβέρνηση; Ισχυρίζονται ότι οι «καλοί δανειστές» και οι «καλοί γείτονες» σε μια κρίσιμη περίσταση θα περιμένουν την Ελλάδα να σχηματίσει κυβέρνηση; Ίσως να μην πιστεύουν και στη χρησιμότητα της κυβέρνησης, αφού έχουν εκχωρήσει τα δημόσια έσοδα μέσω της ανεξάρτητης αρχής επιλογής των δανειστών, τον προϋπολογισμό μέσω της θέσπισης του κόφτη και τη δημόσια περιουσία μέσω του υπερταμείου, μάλλον θεωρούν πλεονασμό την ύπαρξη κυβέρνησης στην Ελλάδα.
Την απάντηση όμως για τη χρησιμότητα του εκλογικού νόμου που προτείνουν, την έδωσε ο ίδιος ο αρμόδιος υπουργός Παναγιώτης Κουρουμπλής με συνέντευξη του στις 26/5/2016: «Δεν πρόκειται να ψηφίσουμε απλή αναλογική, γιατί η απλή αναλογική θα σημάνει τη διάλυση της χώρας!». Τώρα, εισηγούνται το νόμο που θα διαλύσει τη χώρα κατά τα λεγόμενά τους. Ποιος και πώς να τους πιστέψει;
Είναι οι ίδιοι οι κυβερνώντες που ισχυρίζονται ότι η απλή αναλογική ήταν πάγια θέση τους. Πολύ θα θέλαμε να τους πιστέψουμε αλλά είναι εκείνοι που χρησιμοποίησαν το σημερινό νόμο και πήραν το μπόνους των 50 εδρών στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Γιατί λοιπόν δεν έφεραν το αναλογικότερο σύστημα στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, αφού τόσο το πιστεύουν; Είναι απλό. Τότε έβλεπαν τις δημοσκοπήσεις να τους δίνουν πρωτιά, ενώ τώρα βλέπουν ότι έχουν πιάσει πάτο. Εκτιμούν ότι έχει φτάσει η ώρα να εμποδίσουν τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, φτιάχνοντας ένα νέο «Κουτσονόμο». Καιροσκόποι της πολιτικής και αμοραλιστές της εξουσίας. Τέτοιοι είναι.
Επιστρατεύουν μάλιστα επιχειρήματα του τύπου: «Σαράντα χρόνια με σταθερές κυβερνήσεις δεν έγινε τίποτα σωστό». Καινοφανές επιχείρημα, διότι κανένας δεν μπορεί να αποδείξει με στοιχεία παρά μόνο με επιχειρήματα θεωρητικού τύπου ότι η απλή αναλογική θα είχε πάει τη χώρα καλύτερα. Μπορεί και να την είχε διαλύσει. Αυτά όμως είναι τα «αν» της ζωής και με «αν» δεν γράφεται η ιστορία. Είναι παρόμοιο με το επιχείρημα που μας έλεγαν τόσα χρόνια: «Δεν μπορεί να γίνει κριτική στην αριστερά γιατί δεν έχει κυβερνήσει». Κυβέρνησε για πρώτη φορά και τη ζει στο πετσί του καθημερινά ο ελληνικός λαός.
Βάζουν πάνω από την επιβίωση της χώρας τη δική τους πολιτική επιβίωση. Προσπαθούν να δημιουργήσουν τεχνητά πολιτικά μπλοκ προκειμένου να έχουν ρόλο στο μέλλον. Παραβλέπουν το γεγονός ότι σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις σύντομα θα είναι και πάλι μικρό κόμμα. Θα καταλήξουν εκεί από όπου ξεκίνησαν και κατά συνέπεια, με όποιο πολιτικό σύστημα, ο ρόλος τους θα είναι και πάλι περιορισμένος. Άλλωστε, πόσο δημοκρατικό και πόσο αντιπροσωπευτικό είναι, ένας μικρός εταίρος κυβερνητικού συνασπισμού τεσσάρων ή πέντε κομμάτων, στα κρίσιμα ζητήματα με εκβιαστικό τρόπο να προωθεί τις δικές του θέσεις, προβάλλοντας σε διαφορετική περίπτωση το δίλημμα πτώσης της κυβέρνησης και συνεχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων; Διαθέτει η Ελλάδα τέτοια πολυτέλεια ακυβερνησίας και πλήρους πολιτικής αστάθειας;
Ευτυχώς για την Ελλάδα και τους Έλληνες φαίνεται ότι υπάρχει το κρίσιμο εκείνο σύνολο των πολιτικών δυνάμεων που θα εμποδίσουν τη ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου από 200 βουλευτές και θα αποτρέψουν την άμεση εφαρμογή του. Μετά τις επόμενες εκλογές, όλα επίσης δείχνουν, ότι θα υπάρξουν εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που θα προτάξουν την επιβίωση και την ομαλή πορεία της χώρας, έναντι της επιβίωσης οποιουδήποτε πολιτικού προσώπου και πολιτικού σχηματισμού.
ΥΓ: Τις συγκεκριμένες απόψεις είχα την ευκαιρία να αναπτύξω μιλώντας την Πέμπτη το βράδυ, 7 Ιουλίου 2016, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Διαρκή Κοινοβουλευτική Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης με θέμα το νέο εκλογικό νόμο.

*βουλευτής Μαγνησίας – Αναπληρωτής Γραμματέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας Ν.Δ.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το