«Προσέγγιση της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας με ιστορικά ντοκουμέντα και εικόνες» είναι το θέμα που θα αναπτύξει ο Δρ. φυσικός κ. Χρήστος Ξενάκης, την Κυριακή, 1η Νοεμβρίου και ώρα 8 μ.μ. στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (Γεωργίου Καρτάλη 72 – Ροζού). Την ομιλία οργανώνει η Εταιρεία Αστρονομίας και Διαστήματος, της οποίας είναι αντιπρόεδρος.
Το φετινό έτος είναι αφιερωμένο στο έτος φωτός από την UNESCO και ο Αϊνστάιν ήταν ο σπουδαίος εκείνος επιστήμονας του περασμένου αιώνα, ο οποίος ασχολήθηκε με το φως, ενώ οι θεωρίες του θεμελίωσαν τη νέα δομή του Σύμπαντος με το χωρόχρονο τα κύματα βαρύτητας και τόσα άλλα επιτεύγματα.
Το Νοέμβριο του 2015 εξάλλου, συμπληρώνονται ακριβώς 100 χρόνια από τη δημοσίευση της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας από τον ίδιο τον Einstein, τον άνθρωπο «…που ξανάχτισε το Σύμπαν», όπως έγραψε και το έγκυρο περιοδικό Astronomy.
Όπως επισημαίνεται σε ανακοίνωση της Εταιρείας Αστρονομίας, στην ομιλία του ο κ. Ξενάκης θα προσπαθήσει να προσεγγίσει τις βασικές ιδέες της θεωρίας μέσα από ένα δρόμο ιστορικό και εποπτικό. Θα παρακολουθήσει τον πνευματικό αγώνα αλλά και την αγωνία του Einstein να θεμελιώσει και να επενδύσει με ένα κομψό, αλλά δύσκολο μαθηματικό πλαίσιο, μια θεωρία που όχι μόνο έρχονταν σε αντίθεση με την κοινή λογική και το επιστημονικό κατεστημένο της εποχής του, αλλά κυρίως έρχονταν σε αντίθεση και ανέτρεπε μια θεωρία βαρύτητας που είχε θεμελιώσει ο Newton πριν από 300 χρόνια και η οποία θεωρία «δούλευε» θαυμάσια, εκτός κάποιων… λεπτομερειών!
Στην ομιλία του ακόμη ο κ. Ξενάκης θα παρουσιάσει μέσα από πολλά παραδείγματα τι προέβλεπε η νέα θεωρία για το Σύμπαν και τη δομή του, πώς αυτές οι προβλέψεις επιβεβαιώθηκαν παρατηρησιακά, αλλά και πώς ακόμη εξακολουθούν να μας εκπλήσσουν!
Οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση θα έχουν την ευκαιρία να δουν εικόνες από το Hubble και άλλα γήινα και διαστημικά τηλεσκόπια, που έχουν σχέση με την παραμόρφωση του χωροχρόνου από συγκεντρώσεις εξαιρετικά μεγάλων μαζών, όπως αστέρων νετρονίων, pulsars, γαλαξιακών πυρήνων, υπέρμαζων «μαύρων τρυπών», κλπ.
Τέλος, το κοινό θα ταξιδέψει, με οδηγό μια «μαύρη τρύπα», με τη βοήθεια εικόνων, σε έναν «κόσμο» άγνωστο για τους αμύητους, αλλά προσδοκώμενο μέσα από τη θεωρία και τις εφαρμογές.