Tου Γιάννη Ιατρού
Οι ηχογραφήσεις του Σάμπυ Μιωνή από τη συνομιλία του το 2016 με τον Νίκο Παππά, υπουργό Επικρατείας τότε, οι οποίες διέρρευσαν εσχάτως στη δημοσιότητα, έχουν αναχθεί σε κεντρικό ζήτημα της πολιτικής ζωής του τόπου. Η Νέα Δημοκρατία επιτίθεται λυσσαλέα στην αξιωματική αντιπολίτευση με αφορμή τους εν λόγω διαλόγους, κάνοντας λόγο, μεταξύ άλλων, για μαφιόζικες πρακτικές παρακράτους. Παραμένοντας, όμως, πιστή στην προεκλογική τακτική της να μιλά με γενικόλογα συνθήματα και ατάκες που προμοτάρονται επικοινωνιακά από την πλειοψηφία των μέσων μαζικής ενημέρωσης που ελέγχει, η Νέα Δημοκρατία δεν μπαίνει στην ουσία του ζητήματος – και όταν το κάνει, αδυνατεί να πείσει. Ποιες μαφιόζικες πρακτικές και ποιο παρακράτος, λοιπόν, προκύπτει από τις ηχογραφήσεις Μιωνή – Παππά;
1. Η παράνομη καταγραφή ιδιωτικών συνομιλιών – όταν μάλιστα ο Σάμπυ Μιωνής έχει ζητήσει από τις επίσημες ισραηλινές αρχές να μεσολαβήσουν για να πραγματοποιηθεί αυτή η συνάντηση – από μόνη της δε συνιστά μαφιόζικη πρακτική παρακράτους; Όταν το ένα μέρος (του καταγραφέα) προσπαθεί να παρασύρει το άλλο (του καταγραφόμενου) σε δηλώσεις, προκειμένου να τις αξιοποιήσει αργότερα;
2. Η διαρροή και η αναφορά στις εν λόγω συνομιλίες, όταν αυτές αφενός αποτελούν προϊόν παράνομης καταγραφής και αφετέρου κομμάτι μιας μυστικής και απόρρητης προανακριτικής επιτροπής της Βουλής, δεν συνιστά μαφιόζικη πρακτική παρακράτους; Οι επίσημες κρατικές αρχές και η δικαιοσύνη δεν έχουν αποφανθεί ούτε για την αυθεντικότητα του υλικού, το οποίο σύμφωνα με τον Νίκο Παππά αποτελεί προϊόν κοπτοραπτικής, ούτε για τη νομιμότητά του, αφού είναι γνωστό πως το ποινικό μας σύστημα θεωρεί μη αποδεκτό αποδεικτικό μέσο τις παράνομα υποκλαπείσες συνομιλίες. Η Νέα Δημοκρατία φαίνεται πως ουδόλως ενδιαφέρεται να διαλευκάνει την υπόθεση, που η ίδια έστησε, αυτήν της «σκευωρίας Novartis», αφού διαρκώς αποπροσανατολίζει τον διάλογο και, παρά το απόρρητο της προανακριτικής, κάθε τόσο διαρρέει επιλεκτικά στοιχεία, που μπορούν να αξιοποιηθούν για τις μικροπολιτικές της σκοπιμότητες.
3. Η οργανωμένη μεθόδευση αυτής της υπόθεσης από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία επιχείρησε στοχευμένα να αλλάξει τον νόμο, που αφορά στο παράνομα κτηθέν αποδεικτικό υλικό, προκειμένου αυτό να είναι αξιοποιήσιμο, που έρχεται να δέσει με τις ερωτήσεις των εκπροσώπων της Νέας Δημοκρατίας στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής μερικούς μήνες πριν, στην εξέταση του Ν. Παππά, όταν ο κ. Πλεύρης ρωτούσε τον πρώτο, πράγματα που προκύπτουν μερικώς από το ηχητικό, ενώ αυτό είδε το φως της δημοσιότητας… κάποιους μήνες μετά(!), δε συνιστά μαφιόζικη πρακτική παρακράτους; Οι κυβερνητικοί παράγοντες, έχοντας γνώση του ηχητικού (ποια, άραγε, η σχέση τους με το Σάμπυ Μιωνή;), όχι απλά επιχείρησαν να αλλάξουν το σχετικό νομικό πλαίσιο, για να νομιμοποιήσουν ένα παράνομο ηχητικό μέσο, αλλά και να εξετάσουν ως μάρτυρα τον Ν. Παππά, προσπαθώντας να τον «παγιδεύσουν» σε αντιφάσεις, φέροντας το εν λόγω ηχητικό στη δημοσιότητα αργότερα. Αποδεικνύουν, όμως, έτσι, τις εγκληματικές τους δραστηριότητες και παρακρατικές πρακτικές.
Εν πάση περιπτώσει, για τι, αλήθεια, κατηγορείται ο Νίκος Παππάς; Η Νέα Δημοκρατία έχει επενδύσει πολύ – επικοινωνιακά – σε αυτήν την υπόθεση. Παρ’ όλο που ο αρχικός ψόγος περί εκβιασμού δεν της βγήκε, αφού ο ίδιος ο δικηγόρος του Μιωνή το διέψευσε, συνεχίζουν να μιλάνε για ενοχή του «κατηγορούμενου», χωρίς όμως να μας πούνε… το έγκλημα.
Αντίστοιχα είχαν λειτουργήσει και προεκλογικά, όταν αξιοποίησαν για άλλη μια φορά μαφιόζικες πρακτικές παρακράτους προκειμένου να αποσπάσουν φωτογραφίες από τις διακοπές του Αλέξη Τσίπρα με τη σύζυγο και τα παιδιά του, τις οποίες ανέσυραν ένα χρόνο αργότερα, τις αξιοποίησαν δηλαδή κατά το δοκούν όταν έκριναν πως εξυπηρετεί τα βέλτιστα τα κομματικά τους οφέλη. Διότι δεν τους απασχολούν ειλικρινά ζητήματα νομιμότητας και ηθικής, αλλά τυραννιούνται να πείσουν τον ελληνικό λαό πως «όλοι ίδιοι είναι».
Απεναντίας, δε βρίσκουν κουβέντα να σχολιάσουν για δύο πραγματικά εγκλήματα: Το ένα, η επαλήθευση διαδρομής χρήματος από διάφορες offshore στον κ. Παπασταύρου για να καταλήξουν, ως μίζα ύψους 2,6 εκατομμυρίων, στον πρώην πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά – το άλλο, η ζημία του ελληνικού δημοσίου κατά 1,7 εκατομμυρίου ευρώ από υπερσυνταγογραφήσεις του συζύγου της πρώην εισαγγελέως διαφθοράς, Ελένης Ράικου, της οποίας τις καταγγελίες στην υπόθεση Novartis η ΝΔ έχει σηκώσει πολύ ψηλά, παρόλο που, όπως όλα δείχνουν, η ίδια είχε άμεσο συμφέρον από το κουκούλωμα της υπόθεσης.
Φυσικά, οι ηχογραφήσεις αυτές εκθέτουν τον Νίκο Παππά και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για τον επιπόλαιο τρόπο που διαχειρίστηκαν πληθώρα θεμάτων, αλλά και για το αγοραίο ύφος με το οποίο ένας κήρυκας της αλλαγής και της κάθαρσης συνομιλεί με έναν σκιώδη μεγαλοεπιχειρηματία. Γι’ αυτό άλλωστε και ο ίδιος ανέλαβε την πολιτική ευθύνη στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ. Από αυτό, όμως, μέχρι την προσπάθεια αποπροσανατολισμού και αντιστροφής της πραγματικότητας από τη ΝΔ, υπάρχει μεγάλη απόσταση. Και οι πολίτες, ακούγοντας τον έναν να αποκαλεί τον άλλον μαφιόζο και παρακρατικό, έχουν χάσει την μπάλα: εδώ Παππάς, εκεί Παππάς… πού είναι ο Παππάς;