Πίσω από τη λάμψη των δύο ολυμπιακών μεταλλίων που κατέκτησε στο Ρίο η Άννα Κορακάκη, οι δυσκολίες είναι καθημερινές στην ελληνική σκοποβολή. Φυσικά, χάρη στο διπλό θρίαμβο της 20χρονης Ολυμπιονίκη από τη Δράμα, τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν πάνω στη σκοποβολή, αν και μόλις κατακαθίσει η… χρυσόσκονη από τα μετάλλια στο Ρίο, τα προβλήματα δεν θα πάψουν να υφίστανται από τη μία στιγμή στην άλλη. Ο προπονητής του Σκοπευτικού Συλλόγου Βόλου Νίκος Μίχας και ομοσπονδιακός τεχνικός σκοποβολής, μίλησε για την επιτυχία της Κορακάκη, αλλά και την καθημερινότητα που βιώνει ο ίδιος υπηρετώντας το άθλημα που αγαπάει δεκαετίες τώρα.
Ο Νίκος Μίχας υπήρξε κατηγορηματικός από το ξεκίνημα της κουβέντας. «Τα προβλήματα που αντιμετώπισε η Άννα Κορακάκη, δυστυχώς ισχύουν για το 99% των σκοπευτών στην Ελλάδα», υπογράμμισε ο Βολιώτης προπονητής, ο οποίος στη συνέχεια αναφέρθηκε στη γνωριμία του με την νεαρή Ολυμπιονίκη: «Εξισορρόπησε τις δυσκολίες με τη μεγάλη καρδιά που διαθέτει. Ξεκίνησε εδώ και μία 6ετία και πρόκειται για αυθεντικό ταλέντο. Έχει δουλέψει πολύ σκληρά για να φτάσει σε τόσο υψηλό επίπεδο και πέρα από την υπομονή που έκανε, αφιέρωσε ατέλειωτες ώρες προπόνησης. Εγώ την έχω συνοδέψει σε κάποια ταξίδια στο εξωτερικό ως ομοσπονδιακός προπονητής. Είχαμε αρκετά καλή συνεργασία με την αθλήτρια, η οποία απ’ ό,τι φαίνεται θα πρωταγωνιστήσει για πολλά χρόνια στη σκοποβολή».
Ο κ. Μίχας τόνισε ότι το χρυσό μετάλλιο στα 25 μ. με πιστόλι δεν ήταν έκπληξη: «Η αλήθεια είναι ότι το περιμέναμε. Το πιστεύαμε όλοι. Γνωρίζαμε τις δυνατότητες της Άννας. Τα δύο τελευταία χρόνια ήταν σταθερά στις πρώτες θέσεις σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο και πήρε με το σπαθί της την κάρτα συμμετοχής για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο. Έκανε δύο πανελλήνια ρεκόρ, αλλά ο ημιτελικός ήταν κάτι παρά πολύ δύσκολο. Οι 19/25 επιτυχίες είναι μία επίδοση που δεν γίνεται κάθε ημέρα. Φανταστείτε ότι η Κινέζα που μπήκε με ολυμπιακό ρεκόρ στον τελικό, αρκέστηκε στην 7η θέση. Από εκεί και πέρα, αυτό που θέλω να επισημάνω είναι ότι πατέρας και κόρη κράτησαν χαμηλούς τόνους, με την έννοια ότι δεν βγήκαν να θριαμβολογήσουν μετά από τα ολυμπιακά μετάλλια κι αυτό επιβεβαιώνει πόσο σπουδαία αθλήτρια είναι η Άννα».
Στην ερώτηση για το εάν τα μετάλλια στη Βραζιλία σηματοδοτήσουν τον ερχομό της… άνοιξης στην ελληνική σκοποβολή, ο κ. Μίχας είπε: «Όλοι είδαμε πού έκανε προπονήσεις αυτό το κορίτσι, το οποίο έφερε δύο ολυμπιακά μετάλλια στην Ελλάδα. Αισιοδοξώ πως από εδώ και πέρα, όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο. Θέλω να το πιστεύω αυτό. Πρέπει να αλλάξει ο τρόπος που μας αντιμετωπίζει η Πολιτεία. Αυτή τη στιγμή είμαστε στην 4η κατηγορία των αθλητικών ομοσπονδιών, έτσι όπως επιχορηγούνται από το κράτος. Ανήκουμε στα μικρά αθλήματα. Η μερίδα του λέοντος καταλήγει σε άλλα σπορ, πάντοτε βάσει επιδόσεων, όπως ο στίβος και η κωπηλασία».
Ο Νίκος Μίχας αναφέρθηκε και στις δυσκολίες που βιώνει σε τοπικό επίπεδο, παρότι την τελευταία τριετία ο Σκοπευτικός Σύλλογος Βόλου κατακτά τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας. «Είμαι από το 1994 προπονητής. Όλα αυτά τα χρόνια συνεργάστηκα με πολλούς αθλητές, από τους οποίους δεν έλειπε το ταλέντο. Αρκεί κάποιος να σκεφτεί ότι το 2004 είχαμε διπλή εκπροσώπηση της Μαγνησίας και του Σκοπευτικού Συλλόγου Βόλου στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, με τη Μαρίνα Καραφλού και τον Κώστα Σαβοργιαννάκη. Αμφότεροι σταμάτησαν στη συνέχεια, με τον τρόπο που θα μπορούσε να έχει σταματήσει και η Άννα: Την έλλειψη χώρων προπόνησης και υλικών.
Έχουμε μία τριετία, στην οποία πετύχαμε ό,τι καλύτερο μπορούσε να γίνει στον ελλαδικό χώρο. Έχουμε δημιουργήσει μεγάλο φυτώριο. Όμως, δεν υπάρχει εξοπλισμός. Τρία-τέσσερα άτομα μοιράζονται ένα όπλο. Στο δικό μας άθλημα τα αναλώσιμα εισάγονται, όπως είναι οι σφαίρες και οι στόχοι, και το κόστος είναι μεγάλο. Κρατιόμαστε χάρη στις συνδρομές, τους γονείς των αθλητών και το Δ.Σ. που αγωνίζεται καθημερινά. Είμαστε σε ανεκτό επίπεδο. Εάν είχαμε και τη βοήθεια του Δήμου Βόλου θα ήμασταν ακόμη καλύτερα. Δεν ζητάμε πολλά πράγματα. Ένα 20% παραπάνω να μας βοηθούσε, αυτό θα αρκούσε. Κυρίως για τη συντήρηση και την περιποίηση του Σκοπευτηρίου Βόλου. Μας απασχολεί το θέμα της εγκατάστασης. Ο Βόλος βρίσκεται στο κέντρο της Ελλάδας. Έχουμε την υποδομή να γίνει κάτι πάρα πολύ καλό, αλλά χρειάζεται η συνδρομή των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Βόλου, ώστε να τελειοποιηθούν οι ήδη υπάρχουσες εγκαταστάσεις