Παγκόσμια πολιτική που αποφέρει στην Ελλάδα συνολικό ταξιδιωτικό έσοδο δύο δισ. ευρώ αποτελεί το προϊόν «all inclusive» που προσφέρεται από τα ξενοδοχεία. Πλήρη έρευνα, στην οποία παρουσιάζεται η φιλοσοφία πίσω από τα πακέτα «all inclusive» αλλά και το πώς αυτά συνεισφέρουν στον ελληνικό τουρισμό, παρουσίασε ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), απαντώντας ουσιαστικά στον Αλέξη Τσίπρα ο οποίος αντιτάχθηκε σε αυτή την πρακτική χαρακτηρίζοντάς τη «μνημονιακό μοντέλο του τουρισμού που προωθούν τα μεγάλα τουριστικά συγκροτήματα».
«Το προϊόν all inclusive αποτελεί παγκόσμια τάση που καλύπτει την ανάγκη των τουριστών να ελέγξουν το κόστος των διακοπών τους. Ως εκ τούτου, προκειμένου να παραμείνει ανταγωνιστικός ο ελληνικός τουρισμός είναι απαραίτητο να περιλαμβάνει και το all inclusive στο χαρτοφυλάκιό του», αναφέρει η ανακοίνωση του ΣΕΤΕ.
Οι πελάτες που επιλέγουν αυτά τα πακέτα, να έχουν δηλαδή εκτός της διαμονής τόσο διατροφή όσο και δραστηριότητες μέσα στο ξενοδοχειακό συγκρότημα, είναι μεταξύ του 10% και 12% του συνόλου των διανυκτερεύσεων.
Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με τη μελέτη του ΣΕΤΕ, το καλοκαίρι του 2014 λειτουργούσαν στη χώρα μας με σύστημα all inclusive περίπου 210 μονάδες τεσσάρων και πέντε αστέρων, με 54.705 δωμάτια. Τα ξενοδοχεία αυτά αντιπροσωπεύουν το 2,2% του συνόλου των ξενοδοχειακών μονάδων της χώρας και το 13,6% της συνολικής δυναμικότητας σε δωμάτια.
Διαφορετικές συνθήκες
Σχετικά με την έντονη κριτική ότι το «all inclusive» αποξενώνει τους πελάτες από την τοπική κοινωνία, το ΣΕΤΕ τονίζει ότι στην Ελλάδα οι συνθήκες είναι διαφορετικές σε σχέση με άλλες χώρες.
Η κατανάλωση εκτός ξενοδοχείων για αγορές σε εμπορικά καταστήματα του προορισμού ανά επισκέπτη «all inclusive» δεν είναι μικρότερη από το μέσο όρο της αντίστοιχης δαπάνης του συνόλου των επισκεπτών της χώρας και κυμαίνεται στα 144 ευρώ ανά επισκέπτη. Παρατηρώντας, για παράδειγμα, τις δαπάνες των πελατών με all inclusive πακέτα στην Κρήτη, διαπιστώθηκε ότι η κατανάλωση σε εμπορικά καταστήματα είναι η δεύτερη υψηλότερη μετά από αυτή των πελατών ξενοδοχείων 5*, καταρρίπτοντας το μύθο ότι οι πελάτες αυτοί δεν βγαίνουν από τα ξενοδοχεία στα οποία διαμένουν και δεν δαπανούν τίποτα στα τοπικά καταστήματα. Επιπλέον, είναι αναμενόμενο ότι οι δαπάνες σε καταστήματα εστίασης είναι χαμηλές. Η κατανάλωση εκτός ξενοδοχειακών συγκροτημάτων, όμως, δεν είναι μηδενική στην Ελλάδα αλλά είναι περίπου στο 40% – 50% της δαπάνης των πελατών άλλου τύπου καταλυμάτων.
Ανάγκη συνεργασίας
Ωστόσο, αποτελεί κοινή παραδοχή από τους επαγγελματίες του τουρισμού ότι, προκειμένου να ενισχυθεί η κοινωνική αποτελεσματικότητα του προϊόντος αυτού, είναι απαραίτητο να σχεδιαστούν προδιαγραφές συνεργασίας με παραγωγούς τοπικών προϊόντων και ένταξης υπηρεσιών φαγητού – ποτού εκτός ξενοδοχείου στο προσφερόμενο πακέτο υπηρεσιών.
Ανάμεσα στις προτεινόμενες λύσεις είναι η καλύτερη πληροφόρηση των τουριστών για τον προορισμό και η ανάπτυξη και προώθηση των Ιδιαίτερων Χαρακτηριστικών (Unique Selling Points) του προορισμού. Σύμφωνα με τον ΣΕΤΕ, με τον τρόπο αυτό θα κινητοποιηθούν οι τουρίστες να βγουν από το ξενοδοχείο για να εξερευνήσουν τον προορισμό και να καταναλώσουν. Επίσης, θα πρέπει να υποστηριχθούν οι επιχειρήσεις του τουρισμού στο να ανταποκριθούν στη ζήτηση από τους τουρίστες αλλά και να αναπτυχθούν κίνητρα που θα αυξήσουν την προστιθέμενη αξία για διάφορες κατηγορίες πελατών, για παράδειγμα δημιουργία πακέτων all inclusive που θα περιλαμβάνουν και υπηρεσίες εστίασης ή επίσκεψη σε αξιοθέατα εκτός του ξενοδοχείου.
Τι περιλαμβάνει ένα πακέτο all inclusive:
√ Διαμονή.
√ Πλήρη γεύματα (πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό).
√ Επιλεγμένα αλκοολούχα ποτά, αναψυκτικά και χυμούς.
