Πολιτισμός

Δημήτρης Ταουκίδης: Υπέρτατη αξία η φιλία, σε όλες τις διαφορετικές της εκδοχές

Ο Δημήτρης Ταουκίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, την άνοιξη του 1982. Σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και συνέχισε τις σπουδές του στη Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Ως μηχανικός ασχολείται κυρίως με θέματα που αφορούν στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και στη συντήρηση Αεροσκαφών και Ελικοπτέρων.
Το πρώτο βιβλίο του είναι Ο Γιατρός Κλόουν, σε εικονογράφηση Θοδωρή Τιμπιλή, ενώ η δεύτερη συγγραφική του απόπειρα είναι Ο μικρός Μακαρονομάχος, σε εικονογράφηση Γιώργου Σγουρού.
Το πρόσφατο βιβλίο του με τίτλο Με-γάλα μυστικά, σε εικονογράφηση Γιώργου Σγουρού, που κυκλοφορεί όπως και τα προηγούμενα βιβλία του από τις εκδόσεις Παρισιάνου, είναι η αφορμή της συζήτησής μας.
Ο Δημήτρης Ταουκίδης θα βρίσκεται στο Public Βόλου την Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου, στις 7 το απόγευμα, για να υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου του στους μικρούς αναγνώστες.

Συνέντευξη: Χαριτίνη Μαλισσόβα 

Το βιβλίο σας με τίτλο Με-γάλα Μυστικά είναι ένα παραμύθι που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παρισιάνου. Θέλετε να μας το παρουσιάσετε με λίγα λόγια και να μας πείτε πώς προέκυψε η συγγραφή του;

Τα «Με-γάλα Μυστικά» είναι ένα μοντέρνο, bedtime, γαλακτο-κωμικό παραμύθι, αφιερωμένο στη δύναμη της παιδικής φαντασίας και στην αγάπη που οφείλουν να έχουν οι άνθρωποι απέναντι στα αγροτικά ζώα παραγωγής. Η συγγραφή του προέκυψε εντελώς ξαφνικά, όταν μια μέρα επισκέφτηκα τον αυτόματο πωλητή γάλακτος της γειτονιάς μου. Εκεί, περιμένοντας στη μικρή ουρά που είχε σχηματιστεί μπροστά μου, συνάντησα ένα μικρό παιδί, ένα αγόρι που έδειχνε ανήσυχο και αναστατωμένο. Θυμάμαι πως δεν συγκρατήθηκα και το ρώτησα αν είχε κάποιο πρόβλημα, αν ήθελε βοήθεια και αν υπήρχε κάτι που το απασχολούσε. Τότε, το αγόρι μού αποκάλυψε ψιθυριστά πως έψαχνε να βρει μια πορτούλα στον τοίχο του μηχανήματος, την πορτούλα που θα το οδηγούσε στα πράσινα λιβάδια με τις αγελάδες που παράγουν το γάλα που αγοράζουμε! Του χαμογέλασα. Δυστυχώς, εκείνη τη στιγμή δεν μπόρεσα να το βοηθήσω περισσότερο. Όταν όμως γύρισα σπίτι, και αφού σκέφτηκα πολύ προσεκτικά τα όσα το ίδιο μου είχε εκμυστηρευτεί για τη μαγική πίσω πλευρά του αυτόματου πωλητή γάλακτος, ξεκίνησα να γράφω αυτό το παραμύθι. Σήμερα ελπίζω πως κάποια μέρα το μικρό αγόρι θα διαβάσει αυτό το βιβλίο και θα ανακαλύψει μέσα από τις σελίδες του όλα τα με-γάλα μυστικά!

Μέσα από τα παραμύθια σας περνάτε, μεταξύ άλλων, μηνύματα και αξίες για την οικολογία, τη φιλία και την εντιμότητα. Ποια αξία θεωρείτε εσείς υπέρτατη;

Αναφέρατε στην ερώτησή σας τρεις διαφορετικές αξίες. Στην πραγματικότητα όμως, αν το καλοσκεφτούμε, μία είναι η αξία που κρύβεται σε αυτές. Για μένα, οικολογία είναι η σχέση φιλίας του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον, ενώ εντιμότητα είναι η σχέση φιλίας του ανθρώπου με τον ίδιο του τον εαυτό. Επομένως, η υπέρτατη αξία που θα ήθελα να κυριεύει τις σελίδες των βιβλίων μου είναι η φιλία, σε όλες τις διαφορετικές της εκδοχές.

Πρόκειται για το τρίτο σας βιβλίο. Τι ήταν αυτό που ώθησε έναν αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού στη συγγραφή βιβλίων και μάλιστα παιδικών;

Μπορεί στον πολύ κόσμο να φαίνεται κόντρα ρόλος όλο αυτό, πιστέψτε με όμως πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Σκεφτείτε: Τι χρειάζεται ένας συγγραφέας για να γράψει ένα παιδικό βιβλίο; Φαντασία για να γεννήσει την ιστορία του, αγάπη γι’ αυτό που γράφει και πειθαρχία για να ολοκληρώσει το δημιούργημά του. Μα κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τη δουλειά του αξιωματικού. Χρειάζεται φαντασία για να ξεπεράσει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει καθημερινά, αγάπη για την Πατρίδα και τον θεσμό που υπηρετεί και φυσικά πειθαρχία στην εκτέλεση της αποστολής του.

Στην παιδική σας ηλικία διαβάζατε παραμύθια; Θυμάστε κάποιο που σας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση;

Μπορεί να σας φανεί αστείο, αλλά σήμερα διαβάζω περισσότερα παιδικά βιβλία από ό,τι διάβαζα στην παιδική μου ηλικία. Για εκείνη την περίοδο πάντως, δεν μπορώ να ξεχάσω τη γεμάτη έξυπνα λογοπαίγνια Φρουτοπία του Ευγένιου Τριβιζά, τον περιπετειώδη Γύρο του Κόσμου σε 80 ημέρες του Ιουλίου Βερν, την απλή και ζωντανή αφήγηση των Ψηλών Βουνών του Ζαχαρία Παπαντωνίου και τα ανυπέρβλητα νοήματα του Μικρού Πρίγκιπα του Αντουάν Ντε Σεντ-Εξυπερύ.

Ποια είναι τα βασικά στοιχεία του καλού παιδικού βιβλίου; Τι σας προβληματίζει κάθε φορά που γράφετε;

Η απλότητα στη γραφή, οι κρυστάλλινες περιγραφές των ηρώων και το δυνατό νόημα της ιστορίας. Αντίστοιχοι είναι και οι προβληματισμοί που έχω όταν γράφω. Ήμουν απλός στις προτάσεις μου ή μήπως τους μπέρδεψα για τα καλά; Άραγε θα χαμογελάσουν με αυτό το αστείο λογοπαίγνιο ή δεν θα το καταλάβουν καν; Οι ήρωές μου τους κέρδισαν; Πέρασε στον μικρό αναγνώστη η κεντρική ιδέα της ιστορίας ή με έχει παρατήσει εδώ και ώρες στη βιβλιοθήκη του, για χάρη του τάμπλετ;

Η εικονογράφηση του βιβλίου έγινε από τον Γιώργο Σγουρό. Πόσο καθοριστική θεωρείτε τη χημεία συγγραφέα-εικονογράφου για το άριστο αποτέλεσμα σε ένα παιδικό βιβλίο;

Πλέον, η διεθνής τάση έχει ξεπεράσει τα εικονογραφημένα βιβλία, τα βιβλία όπου η εικόνα απλά περιγράφει το κείμενο και έχει καθιερώσει τα εικονοβιβλία, όπου άλλο κομμάτι της ιστορίας παρουσιάζει το κείμενο και άλλο κομμάτι παρουσιάζει η εικόνα. Σε αυτό λοιπόν το πλαίσιο ο εικονογράφος αποτελεί συνδημιουργό του βιβλίου και, ναι, η χημεία μεταξύ των δύο συνδημιουργών, συγγραφέα και εικονογράφου, είναι κάτι παραπάνω από καθοριστική. Και η δική μου σχέση με τον Γιώργο, δύο βιβλία και 189 εικονογραφημένες σελίδες μετά, είναι ξεχωριστή και εύχομαι στο μέλλον να συνεχιστεί.

Στην εποχή που εκδίδονται πολλά παιδικά βιβλία, κρίνετε ότι η ποσότητα μπορεί να αποβαίνει σε βάρος της ποιότητας;

Γενικότερα, όχι μόνο στα παιδικά βιβλία, η ποσότητα και η ποιότητα δεν ήταν ποτέ φίλες μεταξύ τους. Η εκτίμησή μου είναι πως από τα χρόνια της έντονης οικονομικής κρίσης μέχρι σήμερα, δόθηκε αναγκαστικά ένα σαφές προβάδισμα στην ποιότητα έναντι της ποσότητας, και αυτό είναι κάτι που πρέπει να διατηρήσουμε και για τα επόμενα χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, το γούστο των παιδιών είναι αυτό που μετρά και όχι οι νόμοι της αγοράς.

Ποια είναι τα συναισθήματα ενός συγγραφέα όταν βλέπει τα παιδιά να διαβάζουν και να «αγκαλιάζουν» το βιβλίο του;

Αλήθεια, είναι πολύ ιδιαίτερα αυτά τα συναισθήματα. Προφανώς υπάρχει η αίσθηση της χαράς και της ικανοποίησης. Ταυτόχρονα όμως, κάθε φορά, περνούν σαν ταινία μικρού μήκους μπροστά από τα μάτια μου, όλες οι δυσκολίες που πέρασα μέχρι την έκδοση του κάθε βιβλίου. Οι στιγμές με τις γεμάτες λάθη σελίδες που έσκισα, οι δύσκολες μέρες όταν η έμπνευση με είχε για τα καλά εγκαταλείψει, οι απορρίψεις από τους εκδοτικούς οίκους που δεν πίστεψαν ποτέ σε μένα. Αυτό βέβαια κρατάει για λίγο. Στο τέλος, ένα μικρό χαμόγελο είναι αυτό που μένει και αμέσως μετά η σκέψη για το επόμενο, νέο βιβλίο.

Έχετε σκεφτεί το επόμενο παραμύθι σας;

Μα ναι! Και το επόμενο και το μεθεπόμενο παραμύθι. Απλά χρειάζεται λίγος χρόνος για να ωριμάσουν ως ιδέες στο μυαλό μου και όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, να είστε σίγουρη πως θα αποδράσουν και αυτά με τη σειρά τους, από τον σκληρό δίσκο του laptop μου.

Μια νέα σχολική χρονιά ξεκίνησε κάτω από τις δύσκολες και αντίξοες συγκυρίες της πανδημίας. Θέλετε να στείλετε ένα μήνυμα στους μικρούς αναγνώστες σας και στους γονείς τους;

Εύχομαι σε όλα τα παιδιά καλή σχολική χρονιά, με υγεία, δίψα για μάθηση και πολλά χαμόγελα. Μα, αν χρειαστεί, για κάμποσο καιρό, να κρύβουν το χαμόγελό τους πίσω από μια μάσκα, να μη φοβηθούν, να το πράξουν, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες των ειδικών. Εξάλλου το χαμόγελο που πηγάζει από τα μάτια τους, δεν μπορεί καμία μάσκα να το κρύψει!

 

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το