Η δημιουργία μίας νέας κοιτίδας πολιτισμού δρομολογείται στον Άγιο Γεώργιο Νηλείας, με την αξιοποίηση ενός νεοκλασικού κτιρίου ηλικίας ενάμιση περίπου αιώνα. Στο διατηρητέο αρχοντικό Κύρου πρόκειται να στεγαστεί το «Μουσείο Τοπικής Τέχνης και Ιστορίας».
Ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου Νοτίου Πηλίου, κ. Δημήτρης Ραμματάς, άνοιξε τα χαρτιά του για το συγκεκριμένο project, που θα βάλει τις βάσεις για τη λειτουργία και τρίτου μουσείου στον παραδοσιακό πηλιορείτικο οικισμό.
Έπειτα από το Εκκλησιαστικό Μουσείο, αλλά και το Εικαστικό Μουσείο του γλύπτη Νικόλα Παυλόπουλου, που έχουν αφήσει το στίγμα τους στο πολιτιστικό γίγνεσθαι του Αγίου Γεωργίου Νηλείας, η Δημοτική Αρχή επιδιώκει την επανάχρηση του αρχοντικού Κύρου και την υπαγωγή του Μουσείου σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα, προκειμένου να καταστεί βιώσιμη εύρυθμη η λειτουργία του, σύμφωνα με τον κ. Ραμματά, ο οποίος είναι επίσης πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Αγίου Γεωργίου Νηλείας «Κένταυρος» (με την εταιρεία «Πήλιον Όρος» είναι οι δύο φορείς που διοργανώνουν πολλά χρόνια τώρα το καθ’ όλα επιτυχημένο φεστιβάλ αφήγησης «Παραμύθια και μύθοι στου Κένταυρου τη ράχη»).
«Πρόκειται για ένα νεοκλασικό κτίριο, το οποίο χτίστηκε το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Περίπου το 1882, από τον Αγιοργείτη έμπορο Νικόλαο Κύρου, ο οποίος δραστηριοποιήθηκε επιχειρηματικά στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Εκείνη την εποχή, αρκετοί κάτοικοι του Αγίου Γεωργίου Νηλείας βρέθηκαν στην ελληνική παροικία και μετέφεραν τα κεφάλαιά τους στον τόπο απ’ όπου κατάγονταν. Τότε κατασκευάστηκαν πολλά νεοκλασικά στο χωριό, τα οποία ονομάστηκαν αιγυπτιώτικα από τους ντόπιους και στο σύνολό τους επιβιώνουν μέχρι σήμερα. Αυτή η τακτική ακολουθήθηκε από πολλούς Αιγυπτιώτες, ως ένα είδος… αντίδωρου ευγνωμοσύνης προς το μέρος που μεγάλωσαν», ανέφερε ο κ. Ραμματάς για την ιστορία του αρχοντικού, που ανεγέρθηκε αμέσως μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας από τον οθωμανικό ζυγό.
Στο πέρασμα του χρόνου, το κτίριο άλλαξε αρκετούς ιδιοκτήτες, αλλά πλέον αποτελεί δημοτική περιουσία: «Κατά σειρά πέρασε στα χέρια αρχικά του Οικονομίδη και έπειτα του Τζώρτζη. Από τη χήρα του τελευταίου, Κατίνα Τζώρτζη-Λεμπίδη, το 1997 αγοράστηκε από την πρώην Κοινότητα Αγίου Γεωργίου Νηλείας. Αργότερα οι τίτλοι ιδιοκτησίας μεταβιβάστηκαν στον «καλλικρατικό» Δήμο Μηλεών, ενώ πριν από έναν μήνα περίπου, το κτίριο παραδόθηκε στον Δήμο Νοτίου Πηλίου που είναι και ο τελικός αποδέκτης. Το 2003 εκδόθηκε σε ΦΕΚ η απόφαση για τη χρήση του ως «Μουσείο Τοπικής Ιστορίας και Τέχνης», ενώ η αποκατάσταση και συντήρηση του αρχοντικού έγινε με κονδύλια από το αναπτυξιακό πρόγραμμα «Θησέας» του υπουργείου Εσωτερικών και οι εργασίες πραγματοποιήθηκαν υπό την επίβλεψη της Εφορίας Νεωτέρων Μνημείων Μαγνησίας».
Όσον αφορά στα εκθέματα που θα φιλοξενήσει το Μουσείο, για το οποίο υπάρχει πρόταση από το Τοπικό Συμβούλιο Αγίου Γεωργίου Νηλείας να ονομαστεί «Κώστας Λιάπης», ώστε να τιμηθεί η μνήμη του εκπαιδευτικού και λαογράφου που καταγόταν από την περιοχή; «Στο παρελθόν, από τον Δήμο Μηλεών αγοράστηκε μία μεγάλη συλλογή λαογραφικών αντικειμένων, που επί του παρόντος φυλάσσεται. Έγινε επίσης δωρεά μέρους της συλλογής του Πορταρίτη στρατηγού Σπυρίδωνα Πορφύρη, προκειμένου στον χώρο να λειτουργήσει μία μικρή βιβλιοθήκη. Ο Πορφύρης μοίρασε τα βιβλία του στις πρώην Κοινότητες Πορταριάς και Αγίου Γεωργίου Νηλείας», ανέφερε ο κ. Ραμματάς, ο οποίος έκλεισε λέγοντας: «Ο Δήμος Νοτίου Πηλίου ανέθεσε στους «Φίλους του Αθανασάκειου Αρχαιολογικού Μουσείου» την εκπόνηση μουσειακής μελέτης, προκειμένου να δούμε πώς θα στηθεί όλο αυτό. Δεν θέλουμε απλά να δημιουργήσουμε ένα ακόμη μουσείο στον Άγιο Γεώργιο Νηλείας. Στοχεύουμε στο να λειτουργήσει σε μία μορφή διάδρασης, περιλαμβάνοντας και άλλου είδους δράσεις. Ενδεικτικά θα αναφέρω ότι στον τρίτο όροφο του κτιρίου υπάρχει μία αίθουσα με φανταστικές οροφογραφίες και τοιχογραφίες, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μικρό συνεδριακό κέντρο».