Ο θάνατος του Πωλ Σουλικιά σε ηλικία 96 ετών άφησε δυσαναπλήρωτο κενό στον καλλιτεχνικό – και όχι μόνο – κόσμο, καθώς υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους του Ελληνισμού της διασποράς. Η διευθύντρια του 1ου Δημοτικού Σχολείου Σκιάθου, κ. Δήμητρα Συκιώτου, μίλησε για τον εκλιπόντα, με τον οποίον είχε συγγενικούς δεσμούς, ενώ αποκάλυψε την άγνωστη σχέση του ζωγράφου με το νησί της Σκιάθου.
Η Βολιώτισσα εκπαιδευτικός ήταν ανιψιά του Πωλ Σουλικιά, αφού ήταν αδελφός της μητέρας της, Φαίδρας. Προχθές, ανήμερα της κηδείας του θείου της, μέσα από την ιστοσελίδα «Skiathos Life» απηύθυνε έναν συγκινητικό «αποχαιρετισμό» στον ζωγράφο, ο οποίος τις προηγούμενες δεκαετίες γνώρισε ευρεία αποδοχή του έργου του στον Καναδά. «Κάθε δεύτερο καλοκαίρι μάς επισκεπτόταν στον Βόλο. Τον φιλοξενούσαμε στο σπίτι μας, στην περιοχή της Νέας Δημητριάδας. Ερχόταν στην Ελλάδα κάθε καλοκαίρι και θυμάμαι χαρακτηριστικά το πώς περνούσε τις θερινές διακοπές του: Πρώτα μόνος του και στη συνέχεια μαζί με την οικογένειά του. Κάθε φορά που ερχόταν, το σπίτι μας μύριζε λάδι, αφού φιλοτεχνούσε αποκλειστικά ελαιογραφίες. Και αυτή είναι μια ιδιαίτερη ανάμνηση. Τον θυμάμαι πως ζωγράφιζε συνεχώς. Όπως, διάβαζε όλη την ώρα. Μπορεί να μην τελείωσε το σχολείο, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε στο ελάχιστο να εξελιχθεί σ’ έναν φιλοσοφημένο άνθρωπο. Θυμάμαι τον εαυτό μου, όταν ήμουν μικρή, ότι θαύμαζα όσα έλεγε και κάθε φορά παρακολουθούσα τις συζητήσεις του με μεγάλη προσοχή. Μας έδινε συμβουλές για το πώς να σκεφτόμαστε ελεύθερα, μάς προέτρεπε να έχουμε θάρρος στη ζωή μας και ταυτόχρονα μας ζητούσε να παραμένουμε ταπεινοί και να μην κρύβουμε εγωισμό. Ο θείος μου τηρούσε όσα έλεγε. Η απλότητα τον χαρακτήριζε ανέκαθεν. Ένιωθε ευτυχισμένος με τα ουσιώδη της ζωής», σημείωσε μεταξύ άλλων η διευθύντρια του 1ου Δημοτικού Σχολείου Σκιάθου, ενώ στη συνέχεια θυμήθηκε τη συλλογή διηγημάτων που εξέδωσε ο θείος της το 2012 με τίτλο «Οι διανοούμενοι»: «Εκείνη τη χρονιά κυκλοφόρησε το βιβλίο του, που περιείχε διηγήματα που είχαν σχέση με την παιδική ηλικία του, αλλά και τη ζωή του στον Καναδά. Έζησε δύσκολες καταστάσεις την εποχή που ήταν παιδί στον Βόλο. Θυμάμαι τις διηγήσεις των δικών μου, οι οποίοι έχασαν τον πατέρα τους κατά τη διάρκεια της Κατοχής, σε ηλικία μόλις 42 ετών. Και μετά η μητέρα τους, μεγάλωσε μόνη της τέσσερα παιδιά».
Όσο για τους δεσμούς του Πωλ Σουλικιά με τη Σκιάθο; Στο νησί του Παπαδιαμάντη δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά ένας εκ των αδελφών του ζωγράφου, ο Βασίλης Σουλικιάς. Αναπόφευκτα, η ζωγραφική του Πωλ Σουλικιά άγγιξε και τα σκιαθίτικα τοπία, όπως χαρακτηριστικά σημείωσε η κ. Συκιώτου: «Γνώριζε τη Σκιάθο από παλιά. Εδώ, ο θείος μου, Βασίλης, μαζί με τον κουνιάδο του είχαν ανοίξει ένα από τα πρώτα σούπερ-μάρκετ στο νησί, απέναντι από το Γυμνάσιο. Ο Πωλ ερχόταν, λοιπόν, να δει τον αδελφό του, ενώ από το 1987 που διορίστηκα, ανταμώναμε και στο νησί. Κάθε φορά που ερχόταν, αποτύπωνε στον καμβά και τοπία της Σκιάθου».