Λύση στην αντιπαράθεση μεταξύ δύο σωματείων με έδρα τον Βόλο, που έχουν τον ίδιο σκοπό και απευθύνονται στα ίδια πρόσωπα, έδωσε με απόφασή του το Μονομελές Εφετείο Λάρισας (εκούσια δικαιοδοσία).
Με τη με αριθμό 488/2022 απόφασή του το Μονομελές Εφετείο δικαίωσε τον Σύνδεσμο Μεταλλουργών Μαγνησίας, στην έφεση που είχε καταθέσει κατά της πρωτόδικης απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Βόλου, στο οποίο είχε προσφύγει ο Σύνδεσμος Βιοτεχνών Κατεργασίας Μετάλλου Ν. Μαγνησίας. Με την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Βόλου (134/2021 διαδικασία τριτανακοπής) είχε γίνει δεκτή η προσφυγή του Συνδέσμου Βιοτεχνών Κατεργασίας Μετάλλου Ν. Μαγνησίας κατά του Συνδέσμου Μεταλλουργών Μαγνησίας, με την οποία είχε αναγνωριστεί η ίδρυση της δεύτερης πρωτοβάθμιας επαγγελματικής οργάνωσης (ακύρωση διάταξης ειρηνοδίκη Βόλου). Ο Σύνδεσμος Βιοτεχνών Κατεργασίας Μετάλλου υποστήριζε μεταξύ άλλων στην προσφυγή του, ότι από τις κοινές λέξεις στις επωνυμίες των δύο σωματείων, προκύπτει σύγχυση μεταξύ των μελών τους, ικανή να προκαλέσει προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία και δράση τους. Ο Σύνδεσμος Μεταλλουργών προσέφυγε τότε στο Εφετείο Λάρισας θεωρώντας ως «εσφαλμένη την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων» και «περί απαράδεκτης άσκησης της τριτανακοπής λόγω έλλειψης διοίκησης», ζητούσε δε να γίνει δεκτή η έφεσή του στο σύνολό της και να εξαφανιστεί η απόφαση του Πρωτοδικείου Βόλου, ώστε να απορριφθεί η ένδικη τριτανακοπή.
Το σκεπτικό
Στο σκεπτικό της απόφασης του Εφετείου Λάρισας αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «από τη σύγκριση των στοιχείων και την συνεκτίμηση του αποδεικτικού υλικού αποδεικνύεται ότι οι δύο ενώσεις έχουν στην επωνυμία τους τις κοινές λέξεις «Σύνδεσμος» και «Μαγνησίας», έχουν την ίδια έδρα και τον ίδιο ακριβώς σκοπό, ενώ απευθύνονται στα ίδια πρόσωπα και δη κάθε φυσικό πρόσωπο που ασκεί το επάγγελμα του μετάλλου και κατοικεί στοn Ν. Μαγνησίας. Ωστόσο από τις δύο κοινές λέξεις της επωνυμίας τους δεν προκύπτει ταυτότητα των επωνυμιών των δύο σωματείων, ικανή να δημιουργήσει σύγχυση σχετικά με την εύρυθμη λειτουργία, τη δράση και τον σκοπό τους, ούτε πλάνη σχετικά με την ταυτότητά τους σε βάρος της τριτανακόπτουσας, όπως αβάσιμα αυτή υποστηρίζει, ενώ η επωνυμία του νέου σωματείου με την προσθήκη «Βιοτεχνών Κατεργασίας Μετάλλου» διαφοροποιεί την ταυτότητα του νεότερου σωματείου σε σχέση με το παλαιότερο «Μεταλλουργών», με τρόπο ώστε να είναι ευχερώς διακριτή η διαφορετική ταυτότητα των εν λόγω σωματείων. Η ταυτότητα δε της λέξης «Σύνδεσμος» και «Μαγνησίας» είναι λέξεις προσδιοριστικές του είδους και του τόπου δραστηριότητας αντίστοιχα και εξ αυτού αναμενόμενο να υφίσταται και στις δύο επωνυμίες. Συνεπώς δεν υπάρχει σύγχυση στη λειτουργία και στη δραστηριότητα των δύο σωματείων, αφού στην επωνυμία τους, λαμβανομένων υπόψη των συντιθέμενων από ονόματα διαφορετικών λέξεων ως διακριτικών τους τίτλων, οι οποίοι στην πράξη χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες προσδιορισμού και ταυτοποίησής τους, υπάρχει ουσιώδης διαφορά, η οποία καθίσταται ευχερώς αντιληπτή από το επιδεικνύουν τη συνηθισμένη επιμέλεια υποψήφιο μέλος. Επίσης από την ανάγνωση και αντιπαραβολή των καταστατικών προκύπτουν διαφορές στα άρθρα που αφορούν sτα μέσα εκπλήρωσης σκοπού, τα μέλη, την αποβολή-αποχώρηση μέλους), τη γενική συνέλευση, το διοικητικό συμβούλιο, τους πόρους, τους δωρητές, ενώ στα λοιπά άρθρα υπάρχει πλήρης ταύτιση». Και προσθέτει το Δικαστήριο: «Επιπλέον μόνον η ταυτότητα σκοπού δεν αρκεί, προκειμένου να οδηγήσει σε αντίθετο συμπέρασμα. Άλλωστε τέτοιος σκοπός είναι κοινός όλων των επαγγελματικών σωματείων, όπως και οι διατάξεις για την εγγραφή, αποχώρηση, διαγραφή των μελών, δικαιώματα και υποχρεώσεις αυτών, γενική συνέλευση, διοικητικό συμβούλιο, εξελεγκτική επιτροπή, διάλυση σωματείου, αποτελούν τις συνήθεις διατάξεις των καταστατικών, χωρίς καμία πρωτοτυπία. Διαφορετική δε είναι και η σφραγίδα, αφού ναι μεν είναι κυκλική, αλλά εκάστη εξ αυτών αναγράφει περιφερειακά την επωνυμία του συνδέσμου. Περαιτέρω καμία αποδυνάμωση της δύναμης της τριτανακόπτουσας δεν αποδείχθηκε, όπως η ίδια ισχυρίζεται, μετά την ίδρυση της καθ’ ης, αφού υπερέχει κατά πολύ σε αριθμό μελών έναντι αυτής (466 έναντι 40). Το γεγονός δε ότι μέλος του ενός σωματείου αποτελεί και μέλος του άλλου, ουδεμία έννομη επιρροή ασκεί, σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα στο καταστατικό εκάστου αυτού, περί δικαιώματος συμμετοχής σε δύο το πολύ πρωτοβάθμιους συνδέσμους».
Να εξαφανιστεί η απόφαση του Πρωτοδικείου
Και καταλήγει το Εφετείο: «Το δικαστήριο προβαίνει μόνο σε έλεγχο νομιμότητας και όχι σκοπιμότητας της ίδρυσης και λειτουργίας του σωματείου, δεν τίθεται ζήτημα ελέγχου της σκοπιμότητας της ίδρυσης του νέου σωματείου λόγω της ύπαρξης του προϋπάρχοντος παρεμφερούς σωματείου, ούτε έρευνας αν είναι κοινωνικά ωφέλιμο ή βλάπτει τα συμφέροντα των μελών του παλαιού σωματείου. Η ανταγωνιστική δε δράση που προέρχεται από την παράλληλη λειτουργία των δύο σωματείων, δεν αντιστρατεύεται τα συμφέροντα των εν λόγω σωματείων ή των μελών τους…» Το Εφετείο επισημαίνει στην απόφασή του, ότι «το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που έκρινε διαφορετικά με την εκκαλούμενη απόφαση ως προς την καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθε, αντί του ορθού ως προς μη καταχρηστική άσκηση αυτού, εσφαλμένα τις αποδείξεις εκτίμησε, όπως βάσιμα παραπονείται η εκκαλούσα». Και ζητεί να εξαφανιστεί η απόφαση του Πρωτοδικείου Βόλου.