Διήμερες εκδηλώσεις του Δημοκρατικού Συλλόγου Γυναικών

Το Σάββατο 12 Οκτωβρίου, με αφορμή τα 80 χρόνια από την απελευθέρωση της πόλης του Βόλου, ο Δημοκρατικός Σύλλογος Γυναικών Ν. Μαγνησίας μαζί με συλλόγους γυναικών της ΟΓΕ από τη Θεσσαλονίκη και την κεντρική Μακεδονία θα πραγματοποιήσουν ιστορικό περίπατο στο κέντρο της πόλης και θα επισκεφτούν εμβληματικά σημεία του αντιφασιστικού- αντικατοχικού αγώνα του βολιώτικου λαού, κατά τη διάρκεια της κατοχής και τόπους θυσίας αγωνιστών της ίδιας περιόδου.
Την ξενάγηση θα κάνει ο δημοσιογράφος και ιστορικός μελετητής Θανάσης Βογιατζής.

Όπως σημειώνει ο Δημοκρατικός Σύλλογος Γυναικών:

“Ο αγωνιζόμενος λαός παρότι με την αντίστασή του στους ναζί κατακτητές νίκησε και κέρδισε την ελευθερία του, στη συνέχεια ακολούθησαν τα πέτρινα χρόνια των εκτοπίσεων και των εξοριών κατά τη διάρκεια των οποίων χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες διώχτηκαν και βασανίστηκαν για τις ιδέες τους και τα ιδανικά τους.
Για το λόγο αυτό την Κυριακή 13-10-24 όλοι οι σύλλογοι ( πάνω από 200 άτομα ) θα μεταβούν στο νησάκι Τρίκερι του Παγασητικού όπου θα πραγματοποιήσουν εκδήλωση τιμής και μνήμης για τις εξόριστες γυναίκες .

Στο Τρίκερι την περίοδο του Εμφύλιου και μετά (1948-1953), εξορίστηκαν, βασανίστηκαν και μαρτύρησαν χιλιάδες γυναίκες αγωνίστριες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, αλλά και ολόκληρες οικογένειες αγωνιστών. Έζησαν εκεί σε άθλιες συνθήκες πρώτα άντρες εξόριστοι και στη συνέχεια γυναίκες και παιδιά, πολλές μωρομάνες με τα παιδιά τους στην αγκαλιά και έγκυες που γέννησαν εκεί στον τόπο της εξορίας τα παιδιά τους.

Τον Απρίλη του 1949 από τη Χίο μεταφέρθηκαν στο Τρίκερι πάνω από 1.200 εξόριστες γυναίκες και ενώθηκαν με τις 2.000 «προληπτικές» κρατούμενες, από περιοχές που εκκένωνε ο κυβερνητικός στρατός. Μετά τα μαρτύριά τους στο Τρίκερι, ένας μεγάλος αριθμός γυναικών οδηγήθηκε στο «καθαρτήριο» της Μακρονήσου. Όσες δεν λύγισαν (500 περίπου) στο κολαστήριο της Μακρονήσου, ξαναστάλθηκαν τον Αύγουστο του 1950 στο Τρίκερι. Από εκεί, λόγω της διεθνούς κατακραυγής ενάντια στα στρατόπεδα, άρχισε η σταδιακή απόλυση εξορίστων γυναικών, μέχρι τον Απρίλη του 1953, οπότε οι τελευταίες 19 εξόριστες μεταφέρθηκαν στον Άι-Στράτη.
Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει ομιλίες, ποιήματα και μαρτυρίες που άφησαν οι ίδιες οι εξόριστες, θαμμένες μέσα στο έδαφος του νησιού. Θα ακολουθήσει κατάθεση στεφανιών ως ελάχιστος φόρος τιμής και μνήμης στις περίπου 5000 γυναίκες που κρατήθηκαν σ’ εκείνο το κολαστήριο της μεταβαρκιζιανής βαρβαρότητας . Κι αυτό γιατί αρνήθηκαν να προδώσουν τα ιδανικά τους και να αποκηρύξουν τις ιδέες τους, όπως ζητούσαν επίμονα οι δεσμοφύλακές τους, υποβάλλοντάς τες σε φρικτά βασανιστήρια”.