Διεξήχθησαν με επιτυχία οι εκδηλώσεις της 6ης συνάντηση των αποφοίτων από το 2ο Γυμνάσιο Αρρένων Βόλου το έτος 1963

Γεροί – αλλά όχι γέροι… – κάποιας ηλικίας πλέον, οι απόφοιτοι, κατά το σχολικό έτος 1963, συμμαθητές από το 2ο Γυμνάσιο Αρρένων Βόλου, συναντηθήκαμε και πάλι – για 6η φορά – στην πόλη μας.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα, που η δραστήρια Οργανωτική Επιτροπή είχε καταρτίσει, το βράδυ του Σαββάτου 18 Μαΐου πραγματοποιήθηκε η υποδοχή τριάντα ενός (31) συμμαθητών και συμμαθητριών, στο παραλιακό κέντρο των Αλυκών «Ιππόκαμπος».
Κάτοικοι Βόλου οι περισσότεροι, αλλά και αρκετοί από άλλες πόλεις, κυρίως από Αθήνα και ένας από Αμερική!
Όλοι και όλες, πιστοί στο κάλεσμα για μια ανανέωση παλιάς γνωριμίας, παλιάς φιλίας, με αναμνήσεις μιας σχολικής ζωής που μοιάζει τόσο μακριά – έχουν περάσει 61 χρόνια από τότε – αλλά που διατηρούνται ζωντανές και εδώ δόθηκε και πάλι η ευκαιρία να αναθερμανθούν…
Εδώ θα πρέπει να διευκρινιστεί, πως, σύμφωνα με το τότε ισχύον εκπαιδευτικό σύστημα, στα Πρακτικά τμήματα των Γυμνασίων Αρρένων, είχαν το δικαίωμα να εγγραφούν μαθήτριες από τα Γυμνάσια Θηλέων. Έτσι, στο δικό μας Πρακτικό τμήμα, είχαν ενταχθεί έξι (6) μαθήτριες από το Γυμνάσιο Θηλέων. Τέσσερις από αυτές ήταν παρούσες…
Έτσι, μετά την ολοκλήρωση της υποδοχής, ακολούθησε συνεστίαση, μέσα σε ένα όμορφο οικογενειακό περιβάλλον, που μας πρόσφερε το συγκεκριμένο γνωστό κέντρο, με ωραία εδέσματα και ζεστή ατμόσφαιρα.

Πολλές οι συζητήσεις και αφηγήσεις και οι ευχές… Οι περισσότεροι με μεγάλα παιδιά και εγγόνια…
Πολλές και οι φωτογραφίσεις από επαγγελματία φωτογράφο και βέβαια η… κλασική ομαδική φωτογραφία στον εξωτερικό παραλιακό χώρο.
Ως αναμνηστικό αυτής της 6ης συνάντησης, δόθηκε σε όλους μας από ένα βιβλίο, πρόσφατο πόνημα του εκλιπόντος συμμαθητή μας Νάση Αθανασίου, με τίτλο «Ένας γάτος στον Βόλο».
Με ευχές για υγεία και καλή ζωή και υπόσχεση για νέα προσεχή συνάντηση, σε τρία (3) χρόνια, αργά τη νύχτα, η τόσο επιτυχημένη και σημαντική συνάντηση, πήρε τέλος…
Δεν θα μπορούσε, όμως, να λείπει από τον καθένα και καθεμιά μας και μία βαθιά θλίψη… Ο λόγος ήταν πως αρκετοί από τους συμμαθητές μας έχουν «αναχωρήσει» για πάντα από κοντά μας!
Για τον λόγο αυτόν, σοφά η Επιτροπή είχε προγραμματίσει ένα ομαδικό Μνημόσυνο για τους εκλιπόντες…
Έτσι, την επόμενη Κυριακή, 19 Μαΐου, βρεθήκαμε στον Ιερό Ναό Αναλήψεως, σε κοινό Μνημόσυνο, να επικοινωνούμε νοερά και να προσευχόμαστε για όσους αγαπημένους συμμαθητές έχουν αναχωρήσει από τον μάταιο τούτο κόσμο. Και δεν είναι λίγοι… Είναι σαράντα ένας (41)! Ο Θεός ας τους αναπαύσει και ας είναι αιώνια η μνήμη τους!
Όλοι στο τέλος ευχαριστήσαμε θερμά τη δραστήρια Επιτροπή για τις απόλυτα επιτυχείς εκδηλώσεις του διημέρου, που αποτελείται από τους:
Κανελλή Απόστολο, συνταξιούχο δικηγόρο, Κόγια Κωνσταντίνο, εκπαιδευτικό, Χασιώτη Δημήτριο, αξιωματικό Πολεμικής Αεροπορίας – πολιτικό μηχανικό… και ευχηθήκαμε σε τρία χρόνια να είμαστε όλοι, πάλι εδώ, παρόντες, με Υγεία για την 7η συνάντηση!

Ένας εκ των συμμαθητών
Δημήτριος Αντ. Σκυργιάννης