Δεν πέρασαν παρά ελάχιστα 24ωρα από την τελευταία ημέρα παρουσίας του Γιώργου Αποστολέρη στον Σιδηροδρομικό Σταθμό Βόλου. Η 29η Αυγούστου είναι μία ημερομηνία που θα μείνει για καιρό χαραγμένη στη μνήμη του, αφού τότε πέρασε για τελευταία φορά το κατώφλι του σταθμού με την ιδιότητα του σταθμάρχη. Με τη συνταξιοδότησή του έκλεισε έναν κύκλο παρουσίας τεσσάρων δεκαετιών στον Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ελλάδας, αν και αποχώρησε με ανάμικτα συναισθήματα.
Από τον Σεπτέμβριο του 1982, που παρουσιάστηκε στο Βελεστίνο, μέχρι και την περασμένη Δευτέρα, ο κ. Αποστολέρης πέρασε από αρκετούς σταθμούς του θεσσαλικού και όχι μόνο σιδηροδρομικού δικτύου. Αρμένιο, Καλαμπάκα, Φάρσαλα, Άγιος Θωμάς και Λιανοκλάδι, είναι ορισμένα από τα μέρη που βρέθηκε στη συνέχεια, ενώ από το 2004 ήταν κεντρικός σταθμάρχης στον σταθμό του Βόλου.
Η ταυτόχρονη αποχώρηση των τριών εναπομεινάντων υπαλλήλων, οι οποίοι υπηρετούσαν εδώ, άφησε δίχως μόνιμο προσωπικό τον ιστορικό σταθμό του Βόλου, για πρώτη φορά στα 138 χρόνια λειτουργίας του. «Κανείς δεν υπάρχει πλέον στον Βόλο. Όλοι έχουν έδρα τη Λάρισα. Η εγκατάλειψη του δικτύου στην περιοχή μας είναι συνεχής. Αισθάνομαι προδομένος, γιατί πάντοτε λέγαμε για το καλό της Υπηρεσίας, αλλά τελικά οδηγηθήκαμε στο σημείο από το μεσημέρι μέχρι το επόμενο πρωινό να μην υπάρχει άνθρωπος να σου πει μια «καλημέρα» για πρώτη φορά μετά από 138 χρόνια. Τα κόκαλα του Εβαρίστο ντε Κίρικο θα είναι σε αταξία. Εάν δούμε αυτό το μνημείο, όπως έχει χαρακτηριστεί ο σταθμός του Βόλου, να καταρρέει αύριο-μεθαύριο επειδή δεν φυλάσσεται, θα είμαστε ευτυχείς;», αναρωτήθηκε για τη συγκυρία.
«Υπερβάλλεις εαυτόν και μπαίνεις στη διαδικασία να προσφέρεις περισσότερα – κάποια περίοδο εργαζόμουν 12-12,5 ώρες την ημέρα – βρίσκεσαι εβδομάδες μακριά από το σπίτι σου και όλα αυτά, γιατί; Θλίβομαι περισσότερο για το γεγονός ότι δεν είδαμε κάποιον πολιτικό λόγο για όλο αυτό που συμβαίνει. Υπήρξε ένα βουλευτικό γραφείο που έβγαλε μία ανακοίνωση; Πού είναι το Εργατικό Κέντρο Βόλου; Πού είναι όλοι αυτοί, οι οποίοι στο παρελθόν έτρεχαν για το καλό των εργαζομένων; Όσοι έχουν ταξιδέψει με τον σιδηρόδρομο στο εξωτερικό, το γνωρίζουν: Έχει κάποια σχέση η εμπειρία τους με ό,τι γίνεται στον Βόλο; Για παράδειγμα, στο παρελθόν γίναμε γραφικοί φωνάζοντας για το τρένο του Πηλίου. Σήμερα οδηγηθήκαμε στο σημείο να βλέπουμε επιβάτες να παρακαλούν να ταξιδέψουν και η ίδια η επιχείρηση να μποϊκοτάρει το προϊόν της. Δεν είναι τραγικό αυτό;», πρόσθεσε στη συνέχεια.
Ο κ. Γιώργος Αποστολέρης, ο οποίος πρωτοστάτησε στη δημιουργία του Σιδηροδρομικού Μουσείου Βόλου (στεγάζεται στον όροφο του κτηρίου του σιδηροδρομικού σταθμού), φεύγοντας με σύνταξη παρέδωσε στη διοίκηση τα κλειδιά του χώρου, όπου φυλάσσονται κειμήλια ανεκτίμητης αξίας του θεσσαλικού σιδηρόδρομου. «Μου ζήτησαν να παραδώσω τα κλειδιά, γιατί αυτή ήταν η εντολή άνωθεν», είπε. Όσο για το εάν βλέπει φως στο τούνελ; Αντί απάντησης, χρησιμοποίησε μία έκφραση που άκουγε συχνά από τον παππού του, ο οποίος ήταν προϊστάμενος στους Θεσσαλικούς Σιδηρόδρομους: «Όσα ακούς, μην τα πιστεύεις. Όσα βλέπεις, τα μισά. Κι όσα έχεις εσύ στο χέρι, τούτα είναι τα σωστά».
*Οι Γιώργος Αποστολέρης (αριστερά), Ευαγγελία Κατέρη και Πολύμερος Σαρακατσιάνος αποχώρησαν πριν από λίγες ημέρες από τον ΟΣΕ